NHL Hogeschool op visite!

De afgelopen 2 weken had Guangzhou College 43 Nederlandse gasten van NHL Hogeschool uit Leeuwarden op bezoek. Voor het studieproject Chinese Dragons & Dutch Lions werkten 38 Nederlandse studenten met 80 Chinese studenten samen in het studieprogramma. In gemengde groepen werkten ze iedere ochtend aan het academisch project en in de middag hadden ze andere activiteiten, vaak gericht op het verkennen van de Chinese cultuur. De Nederlandse studenten hadden zelf ook suggesties over wat ze wilden doen en vaak konden deze verzoekjes ook worden uitgevoerd, zoals het bezoek van een tempel.

Vertraging
Op de planning stond dat de studenten op maandagochtend 13 oktober zouden arriveren. We stonden in de startblokken en ons gehele team stond op scherp, toen kwam het bericht dat de vlucht vertraagd was en ze wisten niet zeker voor hoe lang… Iedere dag snoepte de vertraging iets van onze planning af en iedere dag waren we bezig met het aanpassen van het programma. Wat kunnen we wel laten zitten, wat kunnen we verplaatsen… Iedere ochtend stonden we weer met goede moed op, hopende op goed bericht. Het ging zo 3 dagen door en uiteindelijk had de groep 72 uur vertraging, maar waren ze onderweg!

Eindelijk stonden we op donderdag ochtend 16 oktober met een klein leger van studenten op het vliegveld om iedereen hartelijk te onthalen. De studenten vonden het allemaal reuze spannend en hadden spandoeken gemaakt. Ze vroegen zich af hoe ze zouden moeten reageren als de Nederlanders dan eindelijk door de deuren zouden lopen. Wat zich uiteindelijk antwoorde in een luid gejuich!

Succes
De vertraging leek wel meteen vergeten te zijn op het moment van aankomst. Iedereen was door het dolle heen en iedereen was blij dat ze eindelijk van start konden. De afgelopen 10 dagen heeft iedereen intensief samen gewerkt met elkaar en er zijn internationale vriendschappen (en relaties) ontstaan. Ook in het middelste weekend met vrije tijd, gingen sommige Nederlandse studenten naar Guangzhou en een aantal deden “Homestay”.

Homestay
Bij de “Homestay” kwamen ze bij een Chinese student thuis voor het weekend. Ik heb een aantal keer de opmerking gekregen dat de Nederlanders zich hier bezwaard bij voelden, maar het is eigenlijk het tegenovergestelde. De studenten mochten een Nederlander naar huis nemen en hele weekend verantwoordelijkheid dragen voor deze student. In China is dit een eer en de ouders van onze Chinese studenten waren ontzettend trots op hun kinderen! En wie maakt zijn/haar ouders nou niet graag trots? Daarnaast is het natuurlijk ook nog eens ontzettend gezellig!

Activiteiten
Welcome party
Het programma was een vol programma! Met ook heel veel leuke dingen. De Chinezen hadden een “Welcome Party” georganiseerd, een theathershow van 5 weken voorbereiding vol met dans en muziek. Vanwege onze buitenlandse gasten, hadden ze ook zoveel mogelijk Chinese cultuur shows erin verwerkt, zoals Kung Fu en traditionele kostuums. Ondanks dat dit verschoven was naar de vrijdagavond, keken de Nederlanders met open monden naar de show!
Dutch party
De Nederlanders hadden op hun beurt een echte “Dutch Party” georganiseerd. Met alle Nederlanders gekleed in het oranje, stonden op hun beurt, de Chinezen met open monden te kijken. Met live gitaar muziek en een DJ-set, maakten de Nederlanders er een heus feest van. Het hele plein stond vol met mensen en er werd drinken uitgedeeld en veel foto’s (met Nederlanders) gemaakt. Officieel zou het om 9 uur afgelopen zijn, maar het liefst ging iedereen nog wel uren door!
Fabrieksbezoek
Heel toevallig, is hier bij de campus om de hoek, de fabriek van Jeroen Herms uit Dronten. Hij produceert tassen voor Nederlandse winkelketens. Hij woont inmiddels permanent in China met zijn vrouw Sophie (Chinese) en zijn zoontje. Jeroen had een mooie presentatie voorbereid over hoe hij besloten heeft om naar China te gaan en heeft daarmee vele studenten geinspireerd. De studenten vonden het bijzonder om te zien hoe een fabriek in Azie er nou echt uit ziet en hoe hij zich staande houdt. Jeroen heeft alles van de fabriek laten zien en liet het ook toe om foto’s te maken. Dit is natuurlijk het soort bezoek wat je niet altijd mee maakt!

Eindevenement
Op de allerlaatste vrijdag van het project, waren er eindpresenaties. De studenten moesten laten zien waar ze aan hadden gewerkt voor de afgelopen 2 weken en korte pitches voorbereiden. Voor deze eindpresentatie waren er ook speciale juryleden uitgenodigd, zoals een vertegenwoordiger van het Nederlands Consulaat in Guangzhou en een vertegenwoordiger van de Huadu gemeente. Met een mooie eindpresentatie probeerden de studenten indruk te maken op onze gasten en er werd een uiteindelijke winnaar gekozen. Van de winnende groepen, kregen ook de Chinese studenten een extra studiebeurs om hun inzet te belonen.

Afscheid
Een heel bijzonder moment was het afscheid op 25 oktober. Alle studenten stonden s’ochtends bij de bus en er waren vele tranen bij onze Chinese studenten, maar ook bij de Nederlanders! De Nederlanders vertrokken s’ochtends vroeg om overdag nog even Guangzhou te zien en dan s’avonds naar het vliegveld te gaan en te vertrekken. Ook s’avonds op het vliegveld waren nog een paar studenten naar het vliegveld gekomen en weer was het niet helemaal droog gebleven.
In 10 dagen tijd, ga je intensief met elkaar om, leer je elkaar kennen en dit is een ervaring die niemand je meer afpakt. En zeker voor sommige Chinese studenten, is dit mogelijk de enige internationale ervaring in hun leven. Iets wat ze dus nooit zullen vergeten.

闭幕式 (33)

“Hitte” in Nederland en China

Afgelopen week heb ik veel berichten ontvangen over de “hitte” in Nederland. Vaak is het dan ongeveer 24 graden en soms zelfs wel 30. Ik bedenk me dan dat toen de winter aanbrak in China, we met onze winterjassen aan bij de kachel zaten en toen op de weer-app lazen dat het 20 graden was. Het was toen wel in de avond en toen was het zonnetje er natuurlijk niet bij, maar in Zuid-China raak je toch wel gewend aan de hitte.

Gewenning aan temperatuur
Ik heb ooit ergens opgevangen dat als je ergens minimaal een jaar in een volledig ander klimaat hebt gewoond en alle seizoenen hebt meegemaakt, je lichaam zich dan begint aan te passen aan het klimaat. Ik denk wel dat ik dit kan bevestigen, want vroeger had ik de regel dat als het 18 graden zou worden die dag, ik zonder jas naar school kon fietsen. Ik had er een goed gevoel bij, want 18 graden was een lekker weertje!

Toen we afgelopen winter met onze winterjassen bij de kachel zaten, had geen van onze groep verwacht dat het 20 graden zou zijn. Simpelweg omdat we allemaal in ons achterhoofd hadden dat die temperatuur een lekkere temperatuur zou moeten zijn, zoals we “thuis” gewend zijn. Inmiddels voel ik me kiplekker bij 30 graden en ben laatst wezen hardlopen bij 39 graden. Mijn T-shirt was wel doorweekt, maar ik had bijna geen last van de warmte.

Temperaturen in Zuid-China
Hier is het overdag dagelijks ongeveer 40 graden en s’nachts 30 graden. Ik slaap wel graag met mijn airconditioner aan, want ik heb het liever koud dan warm s’nachts. In Nederland zouden we massaal aan het zwembad liggen en het terras op met mooie zonnebrillen. Maar in Zuid-China dragen ze overal een paraplu tegen de zon en zoeken Chinezen zo veel mogelijk schaduw op. Ze willen immers niet bruin worden. Zwemmen doen ze ook bijna niet, omdat in de meeste delen van China geen zwemwater is en de meesten Chinezen daarom ook nooit hebben leren zwemmen. Ik maak daar gretig gebruik van en plots een paar keer per week in het (bijna lege) zwembad van onze campus!

Laatste werkweek
Mijn laatste werkweek is inmiddels ook aangebroken! Vanaf volgende week gaat de gehele campus op slot en is alles dicht. Ik zal eind juli nog wel voor een aantal werkvergunningen in Guangzhou moeten zijn, maar wat ik in de tussentijd doe… horen jullie vanzelf!

Chinees internet en zomervakantie

Zomervakantie
De zomervakantie komt er aan en de meeste buitenlandse docenten van ons zijn al klaar met hun lessen. De studenten hebben de komende 1/2 weken mogelijk nog toetsen, maar sommige vakken kunnen in de laatste lesweek (vorige week) worden afgerond. Terwijl voor mij nu eigenlijk de drukste periode voor de zomervakantie aanbreekt! Ik ben druk bezig met het aanvragen van werkvergunningen en verlengen van verblijfsvergunningen. Ik vind het stiekem ook de leukste maand, want ik blijf zo wel bezig!

Internet
Het internet in China is verschrikkelijk de laatste tijd. Alles van Google is geblokkeerd en dan pas merk je hoeveel je google gebruikt. Zeker in het buitenland heeft Google handige apps, maar op je telefoon werkt het allemaal niet meer, denk aan: Google Maps, Google Play store, Google Translate… China zal er een goede reden voor hebben, maar ik kan niet gewend raken aan de Chinese apps die als vervanger worden aangeboden. Bijvoorbeeld de zoekmachine, ze hebben vast allebei veel resultaten, maar je bent toch gewend bepaalde dingen in combinaties in te typen en je weet dan ook wat voor resultaten je kunt verwachten. Iedere andere zoekmachine die je probeert te gebruiken zoals je gewend bent, krijg je toch andere resultaten dan verwacht. Ik gebruik daarom wel graag mijn VPN (daardoor kan ik ook op Facebook), waardoor ik wel overal toegang tot heb, op mijn manier!

Krukken

Nederlandse gekte in China

Ondanks dat China niet mee speelt in het Wereld Kampioenschap, volgen ze het kampioenschap op de voet! In vele barren en kroegen hangt een scherm, of wordt het afgespeeld op TV. Zelfs bij ons op de campus is een winkeltje die een groot scherm buiten hangt als er een wedstrijd is.

De Ierse pub waar wij iedere maand onze maandelijkse borrel houden, bleef tijdens de wedstrijd Nederland-Spanje de gehele nacht open zodat wij de wedstrijd konden zien. Samen met ongeveer 40 Nederland supporters hebben we de overwinning gevierd. Om Chinese tijd 03:00 ’s nachts begon de wedstrijd en een uur na de wedstrijd kwam de zon op en begonnen de vogeltjes te fluiten. Gelukkig was het het helemaal waard met een geweldige score.

Gratis bier
In het nieuws lees je verschillende berichten van ondernemers die bij elk doelpunt voor Nederland extra korting zouden geven op hun producten of diensten. De Nederlandse Vereniging van Guangzhou heeft voor ieder doelpunt voor Nederland een gratis rondje bier beloofd. Flinke kannen met bier werden bij het eerste doelpunt op tafel gezet en bij ieder doelpunt weer bijgevuld. Op een gegeven moment was de kan nog niet half leeg en het volgende doelpunt werd al gescoord!

Spanje supporters
In het buitenland gebeurt het natuurlijk vaak dat verschillende supporters toch in dezelfde bar de wedstrijd kijken. Wij hadden een stuk of 3 chinezen met een Spaans voetbal shirt die in een hoekje van de zaal stonden. Ze hadden sjaals meegenomen voor Spanje support en probeerden de Nederland supporters nog over te halen om toch voor Spanje te juichen. Het was een vriendelijke en licht gespannen sfeer. Bij het eerste doelpunt voor Spanje kregen de Nederlanders een triomfantelijke blik van deze Spanje supporters, maar deze kregen ze snel terug bij ons eerste doelpunt. Toen eenmaal het derde doelpunt gescoord was, waren de chinezen nergens meer te vinden. Mogelijk hadden ze hun shirt uit getrokken of waren ze naar huis gegaan.

Felicitaties
Onze school heeft een sterke relatie met NHL Hogeschool in Nederland. Door de vele uitwisselingen die we met de NHL hebben gehad, supporten de meeste studenten en personeel het nederlandse team. Ik kreeg daarom de volgende dag vele felicitaties en zelfs een persoonlijk sms’je van mijn baas om “ons” te feliciteren met de overwinning.

Volgende wedstrijd
De volgende wedstrijd is op de nacht van woensdag naar donderdag om 00:00. Ik kan dan helaas niet kijken, want ik moet de volgende dag gewoon werken… maar hopelijk kunnen we blijven winnen!

Saamhorigheid en vriendschap

Ik denk dat iedere buitenlander in China zal ervaren hoe makkelijk het kan zijn om vriendschappen te sluiten in dit land, met buitenlanders én lokale bevolking. Gezien we als loslopende buitenlanders soms bijna een attractie zijn, voel je de saamhorigheid met elkaar onder buitenlanders. Er zijn ook bepaalde gebieden, waar bepaalde barren zijn of restaurants waar voornamelijk buitenlanders komen. Gelukkig is er in Guangzhou nogwel een redelijk aantal buitenlanders en zijn de meesten Chinezen wel gewend aan het zicht van een niet-aziatisch gezicht. Dus het “attractiegevoel” valt hier nog wel mee. Maar Chinezen hebben niet altijd met “ons” gesproken en het is altijd leuk om te zien dat ze erg geinteresseerd zijn om samen verschillen in onze culturen te ontdekken.

Afstanden overbruggen
Toen ik samen aan het koken was met de Chinese vrouw van een buitenlandse docent van ons, had ze vragen over Nederland en waar ik dan precies vandaan kwam. Ik legde uit dat Nederland heel klein was en dat je binnen 4 uur naar de andere kant van het land kon rijden. Ze was daar heel verbaasd over, maar het eerste dat ze zei was: “oh, dat is makkelijk vrienden maken!”. Ik moest daar wel om lachen, maar begon ook meteen na te denken. Vroeger als ik een verjaardag van een oom of tante had die op anderhalf uur afstand woonde, was dat al echt wel ver. Het is dan zelfs acceptabel in Nederland om niet elk jaar bij alle verjaardagen aanwezig te zijn: “want het is zo ver rijden”.

Hier in China reis ik bijna elk weekend 2 uur naar de stad heen en soms op dezelfde dag weer 2 uur terug. Ik denk er niet eens meer bij na en het voelt bijna net zo ver als een ritje naar de supermarkt in Nederland, omdat het bijna met zoveel gemak gaat. Financieel kost het ook bijna hetzelfde. Stel dat je in Nederland met de bus naar de supermarkt zou gaan, ben je waarschijnlijk iets meer dan een euro kwijt. Vanaf mijn huis in Huadu kost een 2 uur durende busrit naar de stad omgerekend net iets minder dan een euro.

Vrienden worden met Chinezen
Chinezen hebben een collectieve cultuur en de meeste westerlingen zullen ervaren dat de Chinezen je graag willen opnemen in hun “groepje”. Op mijn eerste werkdag hoorde ik meteen overal bij en de eerste weken had ik bijna elke dag wel een lunch of diner met een andere vriendelijke collega die graag hun gastvrijheid wilden laten zien en me zo snel mogelijk thuis wilden laten voelen. In Nederland is dit toch anders, gezien we wat nieuwe vriendschappen betreft met mensen die we helemaal niet kennen, ons eerder afwachtend opstellen. We willen niet te gretig over komen en ook wachten geduldig op signalen van de andere partij. Het fijnste zou zijn als we geintroduceerd werden door iemand (dan voelt het toch alsof we die persoon al kennen). Of we geven eerlijk toe dat we nieuw zijn in de stad en wel een introductie kunnen gebruiken, maar daar kun je een beste brok van in je keel krijgen.

Nederland is natuurlijk maar een klein land en mochten we verhuizen, kunnen we het wel permiteren qua nieuwe vriendschappen opbouwen om ons wat afwachtend op te stellen en de zogenoemde kat uit de boom te kijken. Andere vrienden zijn eigenlijk nooit heel erg ver weg in Nederland en het is gemakkelijker om jarenlange vriendschappen goed te onderhouden. Als je in China verhuisd naar een heel andere stad/provincie, is het letterlijk onmogelijk om op een avondje heen en terug te rijden naar de vroegere buurvrouw voor een kopje koffie. In een groot land als China is de collectieve cultuur heel fijn, want waar je ook heen moet verhuizen, je zult gemakkelijk nieuwe vrienden maken.

Hemelvaartsdag en Drakenbootfeest

In Nederland was het gisteren Hemelvaartsdag, gezien dat in China niet gevierd wordt, is dat mij bijna volledig voorbij gegaan. Er kwamen wel veel berichten langs van mensen die een vrije dag hadden, dus toen ging er wel een belletje rinkelen.

Ik blijf het een apart gevoel vinden dat de Nederlandse feestdagen in China helemaal niks uit maken. Heel begrijpelijk natuurlijk, maar voor mijn gevoel zijn de feestdagen belangrijk, zoals Kerstmis en Pasen. Maar hier in China zijn het gewone werkdagen en staat niemand erbij stil. Andersom zullen de Chinezen zich vast ook zo voelen in Nederland. Scheelt dat er een grote Chinese populatie is in Nederland en een aantal Chinese feestdagen (zoals Chinees Nieuwjaar) worden inmiddels ook gevierd in Nederland, al dan niet officieel.

Drakenbootfeest
Aanstaande maandag heb ik vrij vanwege het Drakenbootfeest. Dit eeuwenoud feest wordt gevierd met drakenbootraces. Een drakenboot lijkt op een kano, maar dan veel langer. Ongeveer 20 mensen zitten in 1 boot en de boot is geen echte ‘drakenboot’ zonder drakenhoofd, schubben en staart. Om het tempo aan te geven voor de roeiers, is er ook een trommel op de boot om het tempo aan te geven. Misschien dat sommigen van jullie de aflevering van “Wie is de Mol” nog weten, waar de deelnemers ook een Drakenboot race moesten afleggen.

Legende
Achter het Drakenbootfeest zitten verschillende legendes, maar de meest bekende is misschien wel de volgende: Qu Yuan was een dinaar van Keizer Huai in 475-221 voor Christus. Inmiddels heet de provincie anders, maar toendertijds was het de staat “Chu”. Qu Yuan was tegen corruptie en dat konden andere dinaren niet waarderen. Uiteindelijk hebben de andere dinaren hem eruit gewerkt en werd Qu Yuan verbannen. Qu Yuan gaf volgens de legende niet op en ging veel rondreizen en verspreide zijn ideeën, nog steeds trots op zijn afkomst. Toen hij hoorde dat zijn oorspronkelijke thuis-staat “Chu” was verslagen door een andere vijandstaat was hij zo wanhopig dat hij zichzelf in de Miliuo Rivier heeft gegooid. Vissers die in de buurt waren voeren zo snel mogelijk naar de plek waar Qu Yuan voor het laatst was gezien. Zijn lichaam was nooit gevonden, maar sindsdien wordt zijn dood herdacht door drakenbootraces. Het spreekt natuurlijk voor zich dat China trots op deze legende is, gezien de loyaliteit en betrokkenheid van Qu Yuan bij zijn thuis-staat bleef, ook al was hij verbannen. Een soort rolmodel voor China. (volgens about.com)

Eten van “Zongzi”
Tijdens het Drakenbootfeest is het traditioneel om “Zongzi” te eten. Omdat de mensen probeerden het lichaam van Qu Yuan te vinden, voerden ze de vissen “Zongzi”, eieren en ander eten, zodat de vissen niet aan het lichaam van Qu Yuan zouden eten, dat in het water zou liggen. “Zongzi” zijn een soort rijstballen, gewikkeld in een bamboeblad. In de rijst zit ook varkensvlees, ei en groenten verwerkt. Het wordt vervolgens gestoomd en de rijst blijft helemaal aan elkaar plakken. Ik heb er vorig jaar een paar gekregen van studenten en het smaakt ook wel een beetje zoetig. Ik vond het heel lekker, maar na eentje had ik wel genoeg, gezien het erg vullend is. Ik heb een plaatje van internet geplukt om het aan jullie te laten zien:

Ik hoop dat jullie genieten van jullie lange weekend en dat ga ik ook doen!

628x471

Bericht nr. 101!

Bij het schrijven van mijn vorige bericht had ik helemaal niet door dat het mijn 100ste was, dus daarom vier ik dit blog mijn 101ste bericht. In totaal schrijf ik nu bijna 2 jaar en in de afgelopen 2 jaar is er ontzettend veel gebeurd. Even een korte terugblik:

Onzekerheid in het begin
Omdat de startdatum van mijn job niet bekend was, heb ik in het begin lang in onzekerheid gezeten. Ik wist wel wanneer de Guangzhou College wou dat ik begon met werken, maar de werkvergunningen lieten het nog niet toe. Dus dat was wachten… in Nederland.

Vertrek naar China
Na maanden van onzekerheid, kwamen de papieren aan en kon ik naar China. Ik ben in het diepe gesprongen en ik heb er nog geen moment spijt van gehad. Ik heb geweldige mensen ontmoet en ondanks dat ik in een vreemd land was aangekomen, werd er vanaf het eerste moment heel goed voor mij gezorgd. Ik kwam vooral niks tekort en ik voelde me erg welkom. Ik ben nog steeds dankbaar voor de mensen die mij hebben geholpen in het begin.

Engelse en Chinese taal
Vooral in het begin waren er weinig buitenlanders op de campus. Veel van mijn collegas hadden nog nooit met een buitenlander gesproken. Veel hadden al meer dan 10 jaar geen Engelse les gehad. Ik kan hun natuurlijk ook niet dwingen Engels te spreken, dus vooral in het begin moest ik veel geduld hebben. Gelukkig grepen veel de kans om Engels te oefenen en na een paar goede ervaringen met mij, moedigden ze elkaar aan om zich niet te schamen voor hun Engels. Tot op de dag van vandaag is het altijd gezellig in de lift. Ik op mijn beurt doe nog steeds hard mijn best om Chinees te leren, soms gaat hun “elevator-pitch” in het Engels, soms lukt het me om mijn “elevator-pitch” in het Chinees te houden!

Chinese cultuur
In mijn kantoor zijn al mijn collega’s Chinees. De meesten hebben ook in het buitenland gestudeerd en spreken Chinees, Engels en 2 zelfs Frans. Mede dankzij hen heb ik veel van de Chinese cultuur kunnen leren. Vaak hebben we lunch of diner met gasten en dan is het fijn als iemand naast je even feedback geeft op je Chinese tafel etiquette. Ook andere aspecten van de Chinese cultuur zijn interessant om meer over te leren. Zoals in de dagelijkse omgang met elkaar, waarin het collectivisme duidelijk merkbaar is. Ik zou hier wel uren over kunnen praten.

Toekomst
Een hele grote vraag is natuurlijk, hoe ziet mijn toekomst eruit? Ik weet dat mensen in Nederland erg benieuwd zijn of ik weer terug kom naar Nederland binnenkort en ik weet dat mensen in Guangzhou erg benieuwd zijn hoelang ik in China zal blijven. Ik heb er wel een aantal ideeën hierover, maar totdat ik een besluit heb gemaakt… hou ik ze nog even voor mezelf!

Oja, Zalig Pasen enzo

Net als met Kerstmis, wordt Pasen hier niet gevierd. Ik kwam toevallig berichten tegen op Whatsapp over vrije dagen op Maandag en brunches, maar anders had ik Pasen dit jaar volledig over geslagen. Anders dan met Kerstmis, wordt Pasen niet commercieel gevierd in China. Alleen berichten op Social Media herinneren mij aan dat het Pasen is.

Koningsdag
Volgend weekend komt Koningsdag eraan en dat wordt ook in Guangzhou groots gevierd! Ik heb afgelopen weken het internet afgestruimd voor een nieuwe Oranje jurk. Gezien met mijn maat (maatje Holland) het lastig shoppen is in China, dacht ik via internet uit te kunnen komen, maar helaas ook dat werkte niet. Gelukkig heb ik genoeg Oranje in de kast hangen om een goede entree te maken op het Koningsfeest!

Dodenherdenking&Bevrijdingsdag
Dit jaar maakt mijn school ook weer een studiereis naar Nederland. Ik ga dit jaar niet mee, want de eer is aan mijn collega. Ze komen op 3 Mei aan en maken op 4 Mei de Dodenherdenking mee in Amsterdam en op Bevrijdingsdag zullen ze mijn advies opvolgen om het in Leeuwarden te vieren. Alle voorgaande jaren vonden studenten Leeuwarden de leukste stad, omdat ze drukke steden al wel gewend zijn en juist Leeuwarden kleinschaliger is en persoonlijker is.

Dus mocht je zelf ook Bevrijdingsdag in Leeuwarden vieren en je komt een groepje Chinezen tegen (die nog een beetje vreemd om zich heen kijken, of vermoeid van de vlucht) kans is dan heel erg aanwezig dat het “mijn” Chinezen zijn! Maar voor nu een Zalig Pasen!

Medische gebarentaal

Ik kwam er deze week niet zo goed uit wat ik op mijn blog zou schrijven, maar gelukkig had ik vanmorgen de raarste dag, dus daar zal ik jullie van op de hoogte stellen.

Een van mijn docenten heeft last van… aambeien. Hij heeft er dusdanig last van dat hij eigenlijk geopereerd moet worden. De ene dokter gaf hem een beetje creme, maar na een telefoontje van de baas, konden we terecht in het ziekenhuis in Huadu. Er ging ook een student mee voor eventuele vertalingen, maar omdat tijd schaars was, konden we niet heel kieskeurig zijn op het Engels.

Medische gebarentaal
De docent mocht eerst in een klein kamertje zijn broek laten zakken, maar later toen hij het infuus kreeg, moest de broek nogmaals naar beneden. Klein detail, de kamer waar hij het infuus kreeg, zaten nog 30 anderen. Het is dan niet anders en privacy kun je dan ook maar niet teveel waarde aan hechten.

De dokter sprak zelf ook geen Engels, met mijn iniemienie Chinees en de student probeerden we eruit te komen. Dit ging niet al te best, dus we gingen over naar “Medische gebarentaal”; eerst moet je natuurlijk uitleggen hoe je precies naar het toilet gaat en vervolgens moet je ook uitleggen hoe de medicijnen toegediend moeten worden en hoe vooral niet. Probeer het anders zelf eens uit te leggen en dan heb je vast wel door wat ik bedoel. De docent heeft nu overigens een infuus en een streng dieet en hij moet de komende 4 dagen op bed liggen. Dat kan gelukkig wel thuis. Dus hopelijk is hij snel weer beter.

Effient
Ziekenhuizen in China zijn wel onwijs efficient en niks gaat op rekening. Bij iedere behandeling betaal je vooraf. Overal zijn kleine kamertjes waar je voor bijna alles meteen terecht kunt, mits je hebt betaald. Er zijn natuurlijk ongelooflijk veel mensen in China en een huisarts bestaat hier niet echt. Ze gaan dus voor vrijwel alles naar het ziekenhuis. Waar wij gewend zijn dat het ziekenhuis voor echt serieuze zaken is, gaan ze hier ook heen voor aanhoudende verkoudheid of zaken waarvoor wij de huisarts zouden opzoeken. Eigenlijk kan dat niet anders, als je ziet hoeveel Chinezen er zijn, zou een huisartsenpost eigenlijk niet effient zijn en een stukje ziekenhuis is dan vele malen efficienter. Een soort van poli-kliniek dus eigenlijk.

Ik ben natuurlijk zelf erg blij dat ik zelf niet ziek ben geworden, ik vind het verschrikkelijk dat je als patient niet duidelijk met de dokter kan communiceren of andersom. Laten we het vooral zo houden en anders kom ik er vast wel uit met mijn “medische gebarentaal”.

Hospital Huadu

Qing Ming festival

Gisteren was ik een dagje vrij en dat was heerlijk! De reden voor het lange weekend is het Qing Ming festival, oftewel Tomb sweeping in het Engels. Chinezen eren op deze dag hun voorouderen en maken dan ook de graven schoon van hun voorouderen. Officieel is het festival 3 dagen, maar het viel op zaterdag, zondag en maandag. Daarom was iedereen op maandag vrij.

Reistijd
China is een ongelooflijk groot land, qua oppervlakte bijna net zo groot als Europa. Chinezen werken vaak in een andere provincie dan herkomst. Ondanks dat ze het grootste deel van het jaar in een andere provincie wonen, iedereen blijft gebonden aan hun “hometown”. Ook tijdens Qing Ming reizen Chinezen vaak naar hun “hometown” om te voldoen aan het eren van de voorouderen. Wat ik heb gemerkt is dat wanneer hun hometown meer dan 10 uur reizen is, ze niet voor “QingMing” naar huis gaan. Maar als het minder is, de kans erg aanwezig is dat ze naar huis gaan. Veel studenten kwamen ook niet opdagen voor de les op vrijdagmiddag/ochtend, omdat ze de tijd konden gebruiken als reistijd. Stel je voor dat je in 3 dagen even naar Zuid-Frankrijk reist en weer terug?

Tolwegen
China en ook Guangzhou heeft vele tolwegen. Je kunt je voorstellen als plotseling zoveel Chinezen in en uit de stad verhuizen, er ontzettend lange files ontstaan. Meestal worden de files veroorzaakt door de tolpoortjes. Gezien iedereen daar apart moet betalen en even stil moet staan, krijg je een lange rij. Je zou denken dat juist op deze dagen de tolpoortjes flink inkomsten zouden binnenhalen. Maar China heeft besloten dat het de file niet waard is. Daarom net als met Chinees Nieuwjaar zijn de tolwegen gratis met Qing Ming!

Vorige Oudere items