Hygiëne
Gebruiken en gewoontes
16 dec 2012 6 reacties
inCultuur, Nieuws Tags:Guangzhou College of SCUT, Guangzhou College of South China University of Technology, Leeuwarden, Linda de Winter, NHL Hogeschool, stroomuitval
Jarig!
29 nov 2012 7 reacties
inCultuur, Fotos en videos, Nieuws Tags:Guangzhou College of SCUT, Guangzhou College of South China University of Technology, Linda de Winter
Weekend!
24 nov 2012 21 reacties
inCultuur, Nieuws Tags:Guangzhou College of SCUT, Guangzhou College of South China University of Technology, Linda de Winter
De eerste week zit er alweer op! Vanmorgen lekker uitgeslapen en rondje over de campus gelopen. Kabeltje gekocht voor mijn grote tv, zodat ik hem eindelijk kan gebruiken. Ik kijk dan geen Chinese tv, maar ik verbind hem met mijn laptop, zodat ik series en films kan kijken die op mijn laptop staan. Ik moet alleen nog ff uitzoeken hoe ik hier kan downloaden, want daar ben ik nog niet zo goed in. Jullie mogen me gerust leuke series en films sturen hoor! En hierbij ook gelijk een oproep voor de laatste 2 afleveringen van Expeditie Robinson, want via RTLgemist doet hij het bij mij niet :(.
Food festival
Vandaag is er op de campus een Gangnam food style festival. In alle reclame-uitingen voor dit festival is het poppetje van Gangnam-style gebruikt met een koksmuts op. Ik heb hier ook even rond gelopen, want ik ben natuurlijk wel nieuwsgierig. Er werd van alles gebraden, gebakken en vooral gefrituurd, maar ik heb niks geproefd. Ik kreeg veel gratis aan geboden en werd veel gevraagd of ik ook even bij hun standje kwam kijken. Terwijl ik niet snel vies van vreemd eten ben, durfde ik het toch niet aan. Er werd inktvis gebraden, grote koeienbeenderen in een grote soep-pan… dus heel veel trek kreeg ik er ook niet van 😉 haha.
Kakkerlakken en ratten
Guangzhou heeft best wat last van ongedierte, de meeste van jullie hebben het nieuwsbericht wel gelezen over de vrouw die gebeten werd in een vegetarisch restaurant door een rat die uit het dak viel. Ik heb tot nu toe al 4 ratten gespot. Ook had ik een kakkerlak gevonden die op zijn rug lag (en dan kan hij niet meer overeind komen). Hij lag er al vanaf dag 1 dat ik hier was en ik dacht dat hij dood was, maar toch zag ik hem 3 dagen terug zijn pootjes en voelsprieten bewegen. Sindsdien checkte ik elke dag of de kakkerlak er nog wel lag op zijn rug, maar sinds gisteren is hij weg. De kakkerlakken hier zijn groter dan de dikte van mijn matras, ongeveer een lijfje zo lang als mijn wijsvinger en dan voelsprieten zo lang als mijn pink. Ze zeggen dat je kakkerlakken niet dood moet trappen, omdat er dan allemaal eitjes uit komen en ik voelde me ook niet geroepen om hem op te pakken en ergens te verdrinken. Ik vond hem wel prima op zijn rug. Ik gok dat de schoonmaakster hem heeft opgeruimd.
Leeftijd
Ik heb een geweldige eerste week gehad en ik merk dat ik best wel gewend raak aan het leven hier. De mensen zijn hier aardig en hebben andere gewoonten, die ik erg interessant vind. Ik krijg vaak het compliment dat ik erg open ben en de meeste Chinezen durven me ook wel dingen te vragen, zoals hoe dingen gaan in Nederland, of wat ik het gekste vind van China. Ze durven me ook vaak te vragen naar mijn leeftijd, maar ik hoor gelukkig ook heel vaak dat het heel onbeleefd is om aan een vrouw te vragen hoe oud ze is. Gezien ik aardig jong ben, maar wel docent in hun ogen (ook al geef ik nog geen les), hou ik mijn leeftijd maar wijselijk geheim.
de eerste dag
18 nov 2012 5 reacties
inCultuur Tags:Guangzhou College of SCUT, Guangzhou College of South China University of Technology, Linda de Winter
Vanacht voor het eerst in mijn eigen huisje geslapen. Mijn bed is knetterhard, maar toch slaap ik best lekker. Het weer is hier lekker, maar je merkt wel dat het geen zomer meer is. Het is frisser en de lucht is minder vochtig dan de vorige keer dat ik hier was, toen in de maand oktober. Toch zweet ik flink als ik een spijkerbroek aan trek, dus loop vooral in 3-kwartsbroeken.
Shoppen!
Ik heb gisteren goed gewinkeld om mijn appartement leefbaar te maken, zo heb ik haakjes gekocht voor mijn klamboe, een simkaart, kussens en een deken, shampoo en ik denk haarspray?. Ik heb vooral mijn haar en andere verzorgingsproducten thuis in Nederland gelaten, met het idee dat ik het hier wel kon kopen, nou schijn bedriegt! Er waren maar 2 soorten deodorant verkrijgbaar, haarlak wisten ze niet wat het was en ook haarschuim vonden ze ook maar wat gek. Ik kom er vanzelf wel uit, maar mocht er iemand vanuit Nederland deze kant op komen… staat dit wel op mijn lijstje!
“Westers” eten
Gisteren heeft Ivy me meegenomen naar de stad en daar hebben we gegeten met Garaya (ze werkt hier op de universiteit). We hebben toen in een “westers” restaurant gegeten. Het enige wat ik er westers aan vond, waren de namen van de gerechten: ‘Italian beef’, ‘French Chicken’ of ‘German sausage’, vaak met een plaatje ernaast, waaruit ik niet kon opmaken wat het nou was. Het was uiteindelijk wel erg lekker, maar smaakte gewoon Chinees hoor! Garaya was mei 2012 ook naar Nederland gekomen, als een van de begeleiders van de Chinezen die de NHL bezochten. Ze was erg blij me weer te zien en ze had zelfs bloemen voor me meegenomen! Ze staan nu lekker in mijn huisje en mijn woonkamer ruikt heerlijk…
China’s most wanted
Ik voel me hier echt een beetje China’s most wanted als ik over de campus loop. Sommige Chinezen schrikken een beetje als ze me zien, en kijken daarna erg verlegen weg, maar anderen hebben het lef om “hello, how are you” te zeggen en worden dan vol bewondering nagekeken door hun vrienden. Als ik dan ook wat terug zeg: “Hello, I’m good, how are you?”, dan glunderen ze helemaal en je ziet ze vol trots antwoorden: “I am good thank you”. Ontzettend leuk! Ik probeer zo open mogelijk te reageren, zodat meer Chinezen met mij engels durven te praten.
Een aantal Chinezen herkennen mij nog van vorig jaar, of waren in Nederland in Mei 2012, waar ze mij ook hebben gezien. Ze vragen me dan of ik ze herken en gelukkig herken ik ze vaak bij gezicht en een enkele keer ken ik de naam ook nog.
Chinezen lijken op elkaar?
Wij vinden Chinezen veel op elkaar lijken? Dat doen ze zeker, maar toen Ivy gisteren door mijn foto’s ging, wist ze vaak niet wie ik was en wie mijn zusjes waren! Als zussen kun je wel zien dat we familie zijn, maar soms wees ze een foto van een zus of zusje van mij aan en zei vervolgens dat ik er mooi op stond… haha!
