Laatste dagje papa Jan(3)

We hebben geen zin om de koffer in te pakken, we hebben hebben geweldige dagen en vandaag om 10 uur gaan we de Guangzhou Tower op en als dat een beetje opschiet, gaan we om 12 uur lunchen met een collega en haar vriend.

Toch zal er een tijd komen vanavond dat we naar het vliegveld moeten, maar hopen dat we het zo lang mogelijk kunnen rekken.

Afgelopen dagen veel gezien van Guangzhou. Niet eens zo zeer de toeristische plekken opgezocht, want op straat gebeurd genoeg. Lekker wandelen door de stad en genieten van het mooie weer :18/19 graden. Mij was het niet opgevallen, maar sinds ik hier ben, blijkt het hier gewoon windstil en dat viel mijn vader wel op.

Mijn vader heeft al zin om volgend jaar weer deze kant op te komen en hoopt dat ik hier nog minimaal een jaar zit. Dat zullen we toch echt af moeten wachten, maar laat wel weer zien, wat voor geweldige week we hebben gehad.

Afgelopen dagen nog afgesproken met vriendinnen en collega’s van Linda en deze nemen op hun beurt een cadeautje mee voor papa en vinden het toch erg bijzonder om mijn vader te ontmoeten.

Vandaag dus nog lekker genieten van de tijd samen, mooie dag tegemoet en tevens ook de laatste dag. Morgen is papa weer terug in Nederland, ik vlieg de volgende dag naar Chengdu om een week later samen met vriendinnetje Imre weer naar Guangzhou te vliegen!

Linda en papa Jan op excursie(2)

Gisteren vroeg op pad voor excursie naar Zhaoqing. We starten in de metro om 7 uur. En terwijl we nog onderweg waren en ruim op tijd, werden we al gebeld of we al wel klaar stonden, want de bus zou er over 10 minuten zijn. Wij begrepen niks van het Chinees en dachten meteen dat we te laat waren. Dus snel snel in de metro en hoeveel miljard Chinezen waren er ook alweer? Geloof dat we ze allemaal tegen zijn gekomen in de metro… We waren nog ruim op tijd voor het busje dat ons op zou pikken.
2 uren lang in een kleine mini-bus gereden naar plaats van bestemming. Onderweg hadden we last van turbulentie, ja dat hoort normaal gesproken in het vliegtuig, maar we hebben af en toe ons hoofd gestoten aan het plafond! We kwamen een aantal keren los uit de stoel en de chauffeur gaf nog extra gas bij. We werden naar een prachtige bestemming gebracht. Met de auto de berg op en langs alle tempeltjes geld achter laten voor extra geluk. De ene keer moet je het geld op een schildpad mikken, de andere keer in een hoge driepoot. Al met al leuke spelletjes en het extra geluk is mooi meegenomen. Nog een flink stuk gelopen langs allerlei watervallen en vijvertjes, ontzettend helder water en oude mensen die Tai Chi aan het beoefenen zijn. We komen helemaal tot rust in de stille natuur en krijgen nog een heerlijke lunch voorgeschoteld.
We zitten in een reisgroep van ongeveer 10 personen. Binnen de groep zitten ook een paar die graag Engels willen leren en er hun voordeel mee doen dat wij er bij horen. Daardoor wordt alles voor ons prettig naar het Engels vertaald en krijgen we goed mee wat de gids ons wil vertellen. Waar we ook heen lopen, er is altijd iemand uit de groep die even een oogje op de “buitenlanders” houdt. Het is een fijn gevoel, want je zal de groep maar kwijt raken en de gids in het Chinees niet kunnen bellen? Deze avond zijn we naar een mooi hotel gebracht en s’avonds was er een mooie watershow met fonteinen in de stad. Nooit geweten dat je zoveel kon met water. Hele wave’s en wokkels lieten de fonteinen zien en ons waterkanon kan daar zeker nog wat van leren!
We waren duidelijk de enige buitenlanders in de stad, gezien toen we lekker voor een biertje wilden gaan en we de kroeg in liepen, al het personeel in paraatheid werd gebracht en op een rij stond om onze bestelling op te nemen. Tapgebaren en drink gebaren blijken niet te werken, maar gelukkig kent iedereen: ‘HEINEKEN’ en alle personeelsleden hadden het meteen duidelijk. Daarna dacht papa een geweldig groot winkelcentrum te zien, maar Linda zei: wacht maar af… morgen zie je een veel grotere! En dit bleek ook het geval, uiteindelijk bijna 10x zo groot.
Goed hotel gehad en goed ontbeten met de groep. Het ontbijt bestond uit warme soep en andere warme gerechten. Nu een andere bus in als gisteren, veel krakkemikkiger en de roest was duidelijk zichtbaar (en bijna hoorbaar) bij de drempel van de bus. Uurtje rijden naar een ander groot park. Hier een hele hoge berg opgeklommen, allemaal cement trapjes van verschillende hoogtes en van verschillende hoekjes. We zijn helemaal naar de top geweest en keken zelfs over een hoog (40 verdiepingen) flat gebouw heen. Uitzicht op de mooie bergen van China en prachtig landschap. Halverwege de klim kwamen we bij een soort winkeltje waar je ijsjes en drinken kon kopen. Dit winkeltje had zulke grote vrieskasten dat we ons afvroegen hoe deze de berg op zijn gekomen. De klim daarvoor was al verschrikkelijk stijl en het is maar te hopen dat er niemand gewond is geraakt om ervoor te zorgen dat wij een ijsje konden eten halverwege de klim. Teruglopend de weg op de berg helemaal kwijt geraakt, want ondanks dat we een pad hebben gevolgd wat volledig met beton was gestort, waren er verschillende paadjes die naar de top liepen. Aan de andere kant van de berg uit gekomen. Gelukkig liep er een Chinees vrouwtje uit de groep met ons mee, dus we hoefden haar alleen maar te volgen om de groep weer terug te vinden.
Elke toeristische attractie in China is beoordeeld met sterren of met een aantal A’s. Je wilt toch weten waar je aan toe bent. Onze eerste berg was een AAAA-plek en de tweede berg had toch zeker 7 sterren. Dit bleek ook wel, want we genoten zeer van de eerste berg, maar toen we de berg vandaag zagen, leek het er helemaal niks meer bij.
We genieten van de dagen samen, we hebben geen haast en relaxen en praten lekker bij. We houden jullie op de hoogte met de dagen in Guangzhou!
Groeten Linda en papa Jan

Bericht van papa Jan(1)

Gisteren heb ik een uitstekende vlucht gehad, tot Cairo prettig bijgepraat met een projectontwikkelaar van windmolens. Moest op den duur een gordel om doen en toen pas merkten we dat we eigenlijk al in Cairo waren. Makkelijke overstap, wel veel controle en koffers van mede passagiers moesten open, maar ik mocht door en niks was loos. Daarna een boeing 777-300 dus groot vliegtuig, 3 stoelen op een rij en het rijk voor mijzelf. Het was een echte slaapvlucht, maar kon de slaap niet pakken. In 8 uur tijd 3 filmpjes kunnen kijken. Vraag niet waar ze over gingen, dat kon ik niet volgen, maar het beeld zag er mooi uit. Eindelijk in Guangzhou na een mega lange rij voordat je China in mocht, ik bij een paar potige Egyptenaren die uiteindelijk door moesten reizen, vrij brutaal in hun kielzog meegelopen en op het laatste moment, op tijd, de juiste balie gepakt om China in te gaan. Juist bij Chinezen lijkt de controle strenger, het paspoort wordt met de loep nagelezen en bij westerlingen is het snel klaar en doorlopen. Wanneer je daarna nog snel je koffer vindt dan tref je na lange tijd eindelijk je dochter aan. Waarna je elk gevoel van stoerigheid laat varen en jee wat doet me dat goed om zo onze Linda in de armen te kunnen sluiten. Ivy heeft ons helemaal begeleid en kreeg spontaan een dikke knuffel en kus. Dat blijkt achteraf niet helemaal Chinees, want een beetje afstand houden is wel gepast. Maar volgens Linda werd het wel in dank afgenomen en gewaardeerd.

Goed naar de campus gegaan, eerste confrontatie met het Chinese verkeer, het was goed dat het dag was, niet regende, want je kijkt je ogen uit. Sommige stukjes van de weg worden her-straat en de stenen die eruit zijn gehaald, worden opgestapeld en zijn tevens de markering om er even om heen te rijden of te fietsen. Vrij makkelijk wakker gebleven (was ook verstandig volgens Linda) en s’avonds uit eten met Vice President Li Huagang, van wie ik een visitekaartje kreeg, om vooral geholpen te worden, mocht ik ooit in moeilijkheden komen. Maar ook de director, collega’s en Ivy waren aanwezig. Mooie uitwisseling van cadeautjes. Ik kan een paar weken Chinees eten en Linda had gelukkig geregeld dat mijn koffer vol zat met hollandse Chocolade letters en dat bleek wel een heel bijzonder tegen presentje te zijn. Begrijp goed, dit was een super de luxe restaurant en dat was al zichtbaar op de eerste verdieping, maar de tweede verdieping zat ieder al in pak, maar wij zaten in een VIP-kamer op de derde verdieping. Uitstekend en lekker gegeten en veel kennis uitgewisseld. Ik heb nu echt het gevoel dat ieder die hier om tafel zat een soort tweede familie voor Linda is. Hierna zeer goed geslapen op het nieuwe slaapbankje van Linda en klaar voor de volgende dag.

Een ieder die er nog aan twijfelt of ik een beetje trots ben oftewel een beetje veel geniet, mag bij deze weten dat beide van toepassing zijn. Het is ongelooflijk hoe je hier aan de andere kant van de wereld meegenomen wordt door je dochter, die je een gedeelte van China laat zien, zoals het is.

Ze wijst me op de mooie fietsen, die wij allemaal classificeren als kinderfietsjes. En begrijp me goed, hier zitten echt volwassen Chinezen op. En de driewieler fietsen met mega grote bak vervoeren meer dan wij op een twee-ton-aanhanger. Vaak zit er nog een klein kind voorop het stuur. Vader trapt en vrouw achterop en daarachter nog eens de vracht! De busrit van 2 uur naar het centrum is een ware beproeving, maar geen Chinees die erover mauwt. Ze zitten droog, hoog, hobbelt alle kanten op. Soms kom je los uit je stoel, maar ze bedanken de chauffeur voor het brengen naar de plaats van bestemming.  De metro is net als een grote stad, goed uitkijken welk spoor je pakt, welk station je moet hebben en Linda neemt me gelukkig letterlijk aan de hand… en wat geniet ik daarvan. Zo zijn we naar het hotel gewandeld en onderwijl loop ik achterste voren om te kijken naar welke boot over de rivier langs komt, als je maar niet per ongeluk op de rijbaan gaat staan, want je bent je leven niet zeker.

We zijn bij een prachthotel aangekomen, mooie 2-persoonskamer, alles erop en eraan. www.east-asia-hotel.com vinden wij nu al een aanrader. Na aankomst, direct in de taxi gesprongen om een maatpak op maat te laten maken, maar uiteindelijk geeindigd bij de KFC (Kentucky Fried Chicken= Kip fast food). Op zijn Amerikaans gegeten en de vertering is ook meteen weer op orde. Het maatpak staat nu op het lijstje voor een andere dag en we maken ons nu klaar voor onze excursie:

De excursie naar Guilin is afgelast. Er waren kennelijk te weinig aanmeldingen en dat is 2 dagen voor vertrek afgemeld. Er was ook geen andere mogelijkheid meer om een andere reis naar Guilin/Yangshuo te boeken. Dat is ook wel weer een beetje Chinees, je krijgt gewoon je geld terug en je moet er maar niet over zeuren. Gelukkig heeft Linda haar collega direct een andere excursie geboekt, maar in plaats van 3 dagen, zijn we nu 2 dagen onderweg. Ons is mooie bergen beloofd, watervallen en boottochtjes, dus het wordt vast heel mooi. Nu lekker naar bed, want morgen vroeg!

groeten papa Jan de Winter

Als een chinees bij het consulaat..

Consulaat

Vorige week donderdag was ik uitgenodigd bij het Nederlands consulaat (of in ieder geval, voor de borrel bij een restaurant om de hoek). Ik voelde me het eerste uur net een Chinees. Wat veel “buitenlanders”! Ik zit hier alle dagen in een afgelegen gebied van Guangzhou, dus veel buitenlanders zie ik niet. Ik moest er echt even aan wennen om weer tussen allemaal lange mensen te staan. Het was een hele fijne avond en ik voelde me even weer zoals thuis. Ik heb flink visitekaartjes verzameld en hoop dat dit soort borrels zich vaker voor doen!

Buitenlanders in Guangzhou
Ondanks dat er niet veel buitenlanders in Guangzhou zitten, is het hier helaas niet de gewoonte om andere buitenlanders automatisch te groeten. Het schijnt dat dit een paar jaar terug wel anders was, maar inmiddels zitten er al zoveel buitenlanders in de stad (ik zie er af en toe heel zelden 1tje in de metro), dat veel andere buitenlanders te negeren. Elke keer als ik een buitenlander tegen kom op straat of in de metro, voel ik me net een Chinees, want ik kan mijn ogen er niet vanaf houden, ik ben gewoon ontzettend nieuwsgierig! Ik ben dus eigenlijk quasi aan het negeren en ik heb het idee dat andere buitenlanders hetzelfde doen, want het lijkt wel alsof ze me helemaal niet zien.

Verhuizen
Omdat Guangzhou College (waar ik werk) bezig is met het uitbreiden van het aantal buitenlandse docenten, worden er ook een 20tal appartementen klaar gemaakt om buitenlandse docenten in te laten wonen. Deze zijn dus, net als mijn huisje, volledig gemeubileerd en standaard allemaal hetzelfde. Het enige verschil met mijn huisje, is dat de meubels allemaal nieuw zijn, een westers matras en een zacht bankje hebben. Gezien een aantal van mijn meubels aan vervanging toe zijn (ze waren erg oud), heb ik gevraagd of ik mocht verhuizen. Ik ben vooral erg blij met het westerse matras, want ik merk dat ik me steeds meer begin te ergeren aan het matras waar ik nu op lig. Dat lijkt meer op een houten plank.

Aftellen
Volgende week begint de vakantie! Ik heb er onwijs veel zin in en dat zal ook de reden zijn dat ik vanaf volgende week ook tijdelijk minder zal schrijven. Voor de geinteresseerden, dit is mijn volle vakantie-agenda:

20 -26 januari: papa op visite
22-24 januari:  naar Guilin/Yangshuo met papa
28 jan – 2 februari: naar Chengdu in mn uppie (maar wel in een backpackers hostel)
2-15 februari: Vriendinnetje Imre op visite!
4-5 februari: naar de Hot-Spring met natuur-tour samen met Imre
9-15 februari: Hong-Kong!

Vanaf 15 februari heb ik nog geen plannen, maar ik hoor al geruchten dat ik dan weer moet werken… dus ben benieuwd!

koud

Ik zit dus op het werk met een dikke winterjas aan (ik heb een nieuwe gekocht) en zodra ik thuis kom, spring ik onder de douche om warm te worden en duik daarna mijn bed in om warm te blijven. Ik heb een verwarming te leen van mijn collega Emilie en ik heb een extra deken gekocht en dan is het best te doen. Maar dit weekend had ik nog geen verwarming of extra deken en toen kreeg ik best spierpijn van de kou. Hopelijk was dat de laatste keer!

Guilin/Yangshuo
Ik heb een reisje geboekt om samen met mijn vader te doen. Papa is hier maar een week, maar gezien Guangzhou maar 1 grote stad is, wil ik hem ook wel iets meer van China laten zien en dat wil ik zelf ook wel zien. Chinese reisorganisaties zijn erg goedkoop, voor max. 50 euro p.p. zit je 2 nachten in een hotel, vervoer, eten is geregeld en je hoeft alleen maar de gids te volgen en je ziet van alles. Deze reisorganisaties zijn eigenlijk alleen voor Chinezen, dus alle websites zijn in het Chinees, de gids is Chinees en voor het betalen bij de boeking moet je je Chinese identiteitskaart nummer opgeven. Ik kan geen Chinees en heb ook geen Chinees identiteitskaart nummer, dus daarom heeft collega Garaya alles voor me geregeld. Ik hoefde er alleen maar bij te zitten en toestemming te geven. Ze heeft gebeld met de reisorganisatie en zolang wij het niet erg vonden dat de gids geen Engels kon, mochten we mee!
Ik heb veel gehoord over Guilin en Yangshuo van vrienden van mijn ouders en ik heb er onwijs veel zin in.
Ik hoop dat ik ook zon mooie reis kan boeken als vriendin Imre er is, want dan zie ik zelf stukken meer van China en rondreizen met vrienden/familie is veel leuker dan alleen! Ik weet alleen nog niet waar ik heen kan, wat redelijk dicht bij Guangzhou ligt… maar ik laat me adviseren door mijn collega’s en vriendinnen en dan komt het vast wel goed!

Nederlanse borrel
Ik ben donderdag uitgenodigd op het Nederlands consulaat voor een Nederlandse Nieuwjaarsborrel. Ik mag dan eerder weg van het werk, omdat het werk zo ver vanaf de stad is. Ik heb er best wel zin in om meer Nederlanders te ontmoeten, want ondanks dat alle Chinezen die ik ken, ontzettend vriendelijk, gastvrij en behulpzaam zijn.. heb ik ook wel eens behoefte aan wat Nederlandse humor!

Gelukkig nieuwjaar

Iedereen een gelukkig nieuwjaar gewenst! 5 uur Nederlandse tijd, was het bij mij al tijd om te toasten met de champagne. Ik ben naar de stad geweest om met andere buitenlanders het te vieren!

Nieuwjaar
Chinezen hebben 2 kalenders: 1 is de zonnekalender (zoals wij die kennen), maar de belangrijkste is de maankalender. Hier komen ook de Chinese sterrenbeelden vandaan en de maankalender viert in Februari het nieuwe jaar, oftewel: het Chinese nieuwe jaar. De Chinezen vieren ook de verjaring van de zonnekalender (31 dec/ 1 jan), maar minder groot als in Nederland bijvoorbeeld.

Drukte
Onderweg in de stad, wou ik eigenlijk met de taxi naar het adres waar ik zijn moest, maar het was zo druk in de stad! Iedere taxi die aan kwam rijden, was direct al bezet. Ik heb daarom gekozen om toch maar met de metro te gaan… maar daar was het al helemaal druk! Dikke rijen voor iedere roltrap of de deur voor de metro. Ik stapte gelukkig in op een rustig station, maar de stations die daarna kwamen… mijn tas zat helemaal tegen me aan gedrukt en iedere keer als de deuren open gingen, barstte er een geschreeuw los van mensen die naar binnen en naar buiten wilden. Bij elke deur stond beveiliging paraat, maar er waren simpelweg teveel mensen. Ik was vooral bezig met het bewaken van mijn tas en niet weggeduwd te worden, voor je het weet sta je zomaar buiten! Eerste keer dat ik dit zo mee maak dit jaar, een hele ervaring en leuk dat ik het heb meegemaakt, maar erg leuk vond ik het nou ook weer niet.


Vuurwerk

In Nederland staan de Chinezen bekend om het vuurwerk, maar ik heb geen geknal of iets gehoord/gezien. Ik was op bezoek bij een appartement naast de Canton Tower, maar ook daar kwam geen geluid vandaan. Kennelijk is in China het vuurwerk in de stad verboden (logisch) en mag het alleen worden afgeschoten door de overheid zelf, oftewel een gecontroleerde vuurwerkshow. Ik heb er niks van mee gekregen, we zaten gezellig thuis met de champagne, dus kan best zijn dat er ergens wat te zien was… maar ons is niks opgevallen


Wellness-dagen

Ik maak deze dagen heerlijk gebruik van mijn vrije dagen. Ik ben gisteren langs de massagesalon geweest en vandaag naar een “hot-spring”: 36 buitenbaden, met elk bad een andere werking. Ene bad had rozengeur, andere bad had limoengeur en er was zelfs een heel bad met dr. Fish. En dat alles onder het genot van een acrobatische show op het podium! Heerlijk! Helaas moesten we vroeg weer weg, gezien we met de bus naar huis moesten, maar we komen vast nog wel eens terug en dan blijven we ook overnachten in het bijgelegen hotel… is dat toch fijn!

December activiteiten

Kerstfeest
Dit jaar heb ik geen kerst gevierd. Het voelde ook helemaal niet als Kerst dit jaar, dus naar mijn gevoel heb ik niks gemist. De bomen zijn hier hartstikke groen en ik was ook gewoon aan het werk. Ik heb nog wel even met mijn opa en oma geskypd voor dat zij met de hele familie naar het kerstdiner gingen.

Nieuwjaar
Aanstaande maandag, dinsdag en woensdag ben ik vrij. 1 januari is een officiele feestdag en ze hebben het weekend opgeschoven naar maandag en woensdag. Dus ik werk op zaterdag en zondag door, zodat ik zometeen extra dagen vrij heb. Dit is in heel China zo geregeld en iedereen vind het volkomen logisch. Op 18 januari heb ik mijn laatste werkdag, voordat ze in China hun Chinese nieuwjaar gaan vieren. Ik ben dan een maand vrij en hoef pas weer op 25 februari te beginnen! Klinkt echt onwijs veel, maar de rest van het jaar (op de zomer na) ben ik dus nooit vrij. Dus volgens mij heb ik net zoveel vrije dagen als een gemiddelde Nederlander?

Werk
De baan die ik hier heb, bevalt me nog steeds ontzettend goed. Ik heb leuke collega’s en krijg veel verantwoordelijkheid. Ik ben vooral geinteresseerd in internationale samenwerkingen en ik ontmoet hier veel internationale gasten. Als universiteit werken we samen met universiteiten in het buitenland en voor nieuwe samenwerking gaat er altijd een bezoek vooraf. Ik mag deze begeleiden en ook mee uit eten. Als alles goed gaat en handtekeningen gezet worden, waar het gezet moet worden, mag ik volgend semester zelfs naar het buitenland op kosten van de baas… het is dan natuurlijk geen vakantie, maar ik zie zo wel een stukje meer van de wereld!

Performance
Chinezen zijn gek op optreden. Ze zijn onwijs verlegen, maar de meesten kunnen vaak wel goed optreden. De een kan goed acteren, de ander goed zingen of zet makkelijk een dansje in elkaar. Gisteren was het tijd voor een kerst-optreden en ze hadden bedacht dat het wel heel leuk zou zijn als alle buitenlanders samen zouden optreden. Ik kreeg de verantwoordelijkheid om de performance te organiseren. Uiteindelijk hebben wij het liedje van Bruno Mars – Locked out of Heaven geplaybackt en gedanst. Het dansje was ontzettend simpel (4 verschillende pasjes). Wij waren de enige groep, die iets minder georganiseerd te werk ging en juist het publiek uitnodigde om mee te doen. Ik ben zelf niet zon podiumbeest, ik hou wel van opvallen en ben absoluut niet verlegen, maar daadwerkelijk iets organiseren op een podium en laten zien wat je talent is, hou ik niet zo van. Ik ben des te blijer dat het over is en de Chinezen vonden onze performance geweldig. We mogen de volgende keer weer meedoen…

“feest”dagen

kerst

In Nederland wens ik jullie hele fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar! Ik zal dit jaar geen kerst vieren, want daar doen ze hier in China niet aan. Ik ben dus op de verjaardag van Christus de hele dag aan het zwoegen alsof er niks gebeurd is. Ik heb een gast uit Indonesië voor mogelijke samenwerking, die rondgeleid moet worden. Dus gelukkig heb ik zelfs geen tijd voor Kerst dit jaar, anders had ik vast heimwee gehad.

Nieuwjaar
Maar wat misschien nog gekker is, ik ben vrij met Nieuwjaar. Op 31 december, 1 en 2 januari ben ik vrij. Heel China heeft dan officiële feestdag. Daar tegenover staat dan wel, dat we het weekend daarop het hele weekend door moeten werken. Wat het hele nut daarvan is weet ik ook niet, want dat betekend dat ik vanaf 3 januari bijna 10 dagen achter elkaar moet werken. Dan had ik liever doorgewerkt op Nieuwjaarsdag…

Bruiloft

Met deze baan ga ik geregeld uit eten, maar een dag als vandaag heb ik nog nooit meegemaakt! Het begon al met de lunch en ik ben net thuis van een trouwerij. Als Nederlander wordt mij regelmatig alcohol aangeboden, omdat we toch een beetje bekend staan als goede drinkers, maar vandaag heb ik me toch een potje veel alcohol gedronken…

Lunch

Vandaag hadden we lunch met alle buitenlandse docenten en medewerkers. De vice-president en andere hoogbekleders waren er ook bij en het was een geweldige lunch. We kregen een cadeautje mee en er werd flink getoast. Aangezien ik de nieuwste buitenlandse medewerker ben, werd er extra op mij getoast en dat betekent dat je een glaasje wijn moet atten. (atten = in een keer opdrinken). De lunch die we kregen was in een Hunan restaurant. Hunan is een provincie in China dat bekend staat om het pittige eten. Ik kan totaal niet tegen pittig eten, maar je kan ook niet alles laten staan, want dat is onbeleefd. Ondanks de pittigheid, kon ik het eten toch best proeven en het was erg lekker! Ik voelde me wel een beetje duizelig aan het einde van de maaltijd en dat was niet omdat ik veel gegeten had, ik had juist weinig gegeten i.v.m de pittigheid!

Trouwerij

Tijdens de lunch werd ik door een collega gevraagd of ik mee wou naar een trouwerij die avond. Ik ga daar natuurlijk graag op in en ik heb mijn camera ingepakt. Gelukkig hielp mijn collega met de Chinese cultuur en gebruiken, zoals een envelopje met geld bij binnenkomst. Ze adviseerde me een bedrag en ik kreeg een rood envelopje aangereikt. De zaal was ontzettend mooi aangekleed met foto’s van het bruidspaar. In de zaal zaten ongeveer 200 mensen. De bruid heeft zich door de hele avond 3x verkleed en heeft verschrikkelijk mooie jurken gedragen.

Toasten

Gezien de bruid en bruidegom beiden bij de universiteit werken, waren veel collega’s aanwezig en alle Vice-Presidenten (5) en de President zelf. Mijn collega wou even gedag zeggen tegen de vice-Presidenten en ik ging natuurlijk ook even gedag zeggen. Ze waren aangenaam verbaasd van mijn aanwezigheid en direct werd een stoel aangewezen. Wij mochten aanschuiven aan de belangrijkste tafel van de trouwerij (op de tafel van de familie na). Ik voelde me ontzettend vereerd. Iedere vice-president bracht een toast op mij uit (weer atten) en zelfs de President kwam 3 keer langs om een toast uit te brengen op de internationale gast. Ondertussen werd het eten geserveerd en  ik heb bijna 2 uur lang aan een stuk door getoast. Ik heb op mijn beurt een toast uit gebracht op iedere vice-President persoonlijk. Gelukkig worden de wijnglazen niet zo vol geschonken als in Nederland, maar het was ook geen shotje. Op een gegeven moment zag ik dat mensen aan het shotten waren met thee, dus ik pakte ook gauw mijn thee glas erbij. Helaas… kennelijk is dat toch onrespectvol en ik werd erop gewezen door mijn collega dat ik toch echt moest toasten met mijn wijnglas.

Alcohol

De trouwerij duurde niet heel lang, na het eten ging iedereen naar huis en ik was best opgelucht, want een hele avond zo hard drinken als tijdens het eten had ik echt niet lang vol gehouden. Ik vroeg wel in de auto, waarom Chinezen zoveel toasten en drinken en ik kreeg daar een interessant antwoord op: iemand die veel alcohol drinkt, wordt zijn ware zelf. Als die persoon zich nog steeds gedraagt, vrijgevig, hartelijk en vriendelijk is, geeft dat de ware persoonlijkheid van iemand aan. Ik legde uit, als je in Nederland een zakendiner hebt en je wordt goed dronken, wordt dat vaak niet in dank afgenomen.

Toch begrijp ik hun insteek wel en ik vond het ontzettend interessant om deze avond mee te maken. Ik voel me ietwat aangeschoten terwijl ik dit verhaal schrijf, maar wel een hele ervaring rijker.

Verblijfsvergunning

Ik heb vandaag ook mijn verblijfsvergunning opgehaald! Hij is netjes in mijn paspoort geplakt en ik ben er helemaal trots op!

Gebruiken en gewoontes

Dit bericht typ ik vanuit mijn kantoor, want  de elektriciteit in mijn appartement is uitgevallen. Om stroom en water te krijgen, moet je hier op de campus langs een loket, waar je elektriciteit en water van te voren koopt. Met een pasje zet je dit op je elektriciteitskasje in je appartement. Helaas wist ik niet dat de mijne alweer bijna op was en ik kan pas maandag weer langs het loket. Schulden kennen ze hier dus bijna niet, want alles moet van tevoren betaald worden. Ik heb een koelkast met vriezer, waar ik gelukkig alleen drinken en ijsjes in bewaar. De ijsjes heb ik gisteravond helaas op moeten eten en verder was het vooral vervelend dat ik in het donker zat. Gelukkig heb ik een sleutel van mijn kantoor, waar ik snel mijn laptop en telefoon kan opladen en dit bericht kan typen! Dit weekend ben ik dus niet/weinig op Skype.
Visite
Ik krijg visite! In Januari en Februari heb ik een “winter-vakantie”, i.v.m het Chinese nieuwjaar. Ik krijg dan visite uit Nederland! Mijn vader heeft deze week zijn visum aangevraagd en kan deze volgende week ophalen. Hij komt een weekje langs en heeft daarvoor een nieuw paspoort aangevraagd, vaccinatieprikken gehad en nu het visum ook voor elkaar is, komt hij binnenkort deze kant op. Deze week heeft ook vriendinnetje Imre een ticket geboekt, we gaan samen het Chinese Nieuwjaar vieren! Imre heeft een overstap in Chengdu en gezien ik Chengdu altijd al eens wou bezoeken, ga ik een week eerder naar Chengdu en vlieg ik in dezelfde vlucht naar Guangzhou. Ondanks dat ik me hier niet helemaal alleen voel, vind ik het wel ontzettend leuk om visite te krijgen! Met alle trots wil ik mijn nieuwe leefomgeving laten zien en toeristische dingen doen.
Witte bomen
Ik bedenk me ook net dat ik jullie nog niet heb verteld dat alle bomen in Guangzhou aan de onderkant wit geverfd worden. Het is een best mooi gezicht, geen enkele boomstronk wordt overgeslagen. De reden is mieren/termieten. Het is een spul dat op de bomen gesmeerd wordt, zodat de mieren/termieten ervan afblijven. Het stinkt verder niet, maar het ziet eruit als een flinke klus!
Verkeer
Het verkeer hier is daadwerkelijk bewonderingswaardig. Auto’s halen van alle kanten in, bumperkleven en sorteren overal voor. Vaak lijkt het ook als een auto wil oversteken, de chauffeur gewoon zijn ogen dicht doet en het kruispunt op rijdt naar plaats van bestemming. Iedereen ontwijkt en/of toetert, maar tot nu toe gaat het altijd nog goed. Ik heb wel mijn rijbewijs, maar ik zou het niet aandurven om hier het verkeer in te gaan. Ik heb zelfs verhalen gehoord, dat als Chinezen een buitenlander achter het stuur zien, ze er expres voor springen of aanrijden om ons verzekeringsgeld op te strijken. Het gebeurd niet alleen bij buitenlanders hoor, voor sommige arme Chinezen schijnt het een bron van inkomsten te zijn. Het is erg riskant, maar voor hen is het simpelweg overleven.

Hygiëne

Chinezen staan bekend om hun slechte hygiëne . Ik heb me daar flink om verbaasd, want ik moet zeggen, dat het me meevalt. Ze hebben wat rare gewoontes zoals boeren en scheten in het openbaar, maar heel vaak gebeurd dit niet. Het gebruiken van deodorant vinden ze ook maar wat vreemd. Tanden poetsen ze dagelijks, maar vaak voor het ontbijt i.p.v erna. Veel Chinezen hebben een slecht gebit, dit komt ook omdat een orthodontist ontzettend duur is, maar ook een tandarts is hier niet gebruikelijk. Maar elke keer als ik uit eten ga (gemiddeld 2x per week), krijgen we een bestekset en wordt er warm water of thee ingeschonken. Met dit water of thee, maak je eerst je stokjes schoon en ga je vervolgens je kommetje en beker wassen. Elke ochtend word ik wakker van geveeg, omdat hier de straten op campus met een handbezem worden schoongeveegd.
Toch begrijp ik nog steeds niet waarom ze het hurk-toilet schoner vinden dan een westers toilet, zoals wij gewend zijn. Ik heb een westers toilet in mijn huis en in het gebouw waar ik werk zit 1 westers toilet. Ik ben de enige die deze gebruikt. Ik ben erg blij dat ik niet in de gang werk, waar deze wc’s zitten, want elke middag na half 3 kan je de toiletten ruiken…

Vorige Oudere items Volgende Nieuwere items