Miss. Independent

12 dec 2012 7 reacties

door lajdewinter inNieuws Tags:, ,

 

Ik heb het hier onwijs naar mijn zin! Ik geniet alle dagen, hou mezelf bezig of ik word bezig gehouden en geniet van het mooiere weer. We kunnen weer zonder jas naar buiten, want er staat bijna geen wind en het regent ook niet meer. Dit weekend heb ik zelfs geen jas mee genomen naar de stad, simpelweg omdat het echt lekker warm was.　

Op naar de stad

Ik ben zelfstandig naar de stad geweest en dat is best een opgave, want alle bussen zijn in het Chinees en ik zit ongeveer 50km vanaf het centrum. Ik moet ongeveer anderhalf uur tot 2 uur met de bus, waar ook een overstap in zit. Ik heb een vriendin een aantal kaartjes laten schrijven met namen van de stations waar ik uit moet stappen en gedetailleerde omschrijving welke bus ik moet nemen en ik kom vanzelf weer thuis. Zelfstandige jonge vrouw dat ik ben!　

Adoptie

Mijn Chinese vriendinnen en vrienden hier op campus zijn erg geïnteresseerd waar ik uithang in de weekenden en avonden en als ik nog geen plannen heb, grijpen ze die kans aan om me uit te nodigen om uit eten te gaan of iets anders te doen. Ik voel me hier helemaal geadopteerd en er wordt goed voor me gezorgd. Ook dit weekend toen ik in mn uppie naar de stad ging, boden ze aan om even met me mee te reizen voor de zekerheid. Normaal gesproken zou ik het benauwd vinden, maar het is ontzettend goed bedoeld en ik geniet er gewoon van. Ze laten me de lekkerste restaurants en de mooiste en vaak goedkope winkels zien en het is eigenlijk altijd erg gezellig.　

Zelfstandig

Toen ik de Chinezen op de campus vertelde dat ik dit weekend alleen naar de stad ben geweest, waren ze echt stuk voor stuk ontzettend verbaasd. Ze vroegen of ik het niet ontzettend eng vond en of het niet te gevaarlijk is om alleen te reizen. Zelfs mijn baas vroeg me hoe ik het heb gedaan. Ik ben wel trots op mezelf, maar zo bijzonder als zij het vinden, vind ik het nou ook weer niet. Toch heb ik deze week allemaal gesprekken over hoe zelfstandig Europeanen wel niet zijn en vergeleken met de Chinezen wij veel meer durven…　

Meeting the Dutch

Dit weekend ben ik dus wezen winkelen, maar heb ik ook eindelijk weer Nederlanders ontmoet. Bij het aanvragen van mijn visum, kwam ik een vrouw tegen die ook naar dezelfde stad als ik moest en na wat mailcontact hebben we zondag een leuke dag gehad. Ik noem haar “Mum” en ik heb haar dochter ook ontmoet die al 6 jaar in Guangzhou werkt en nu haar eigen bedrijf heeft. Ik heb de beurs bezocht waar haar dochter een expositie had en ik was vooral aangenaam verrast van de vele Nederlanders, waar ik eindelijk weer Nederlands mee kon praten! Einde van de dag heeft Mum ook heerlijk Hollandse soep voor me gemaakt, met runderbouillon en vol met groente. Hoe simpel soep ook lijkt, hier op de campus kan ik geen lekkere soep vinden.　

Gruwelmarkt

Daarna zijn Mum en ik naar een Chinese medicijnen markt geweest. Ontzettend gaaf om te zien, want de meest verschrikkelijke dingen verkopen ze daar. Denk maar aan gedroogde slang, kikker, zeepaardje, vliegen of kakkerlak, maar ook soorten boomstronk. Het rook er ook een beetje gek, maar ik vond het best lekker ruiken, maar kreeg er geen trek van. Ik heb vooral veel foto’s genomen en mijn ogen uitgekeken… WOW(staan morgen op de site!)

Verblijfsvergunning

Ik heb gisteren ook eindelijk mijn verblijfsvergunning aangevraagd en ik mag hem dinsdag ophalen. Het was best een gehaast, want ik moest eerst mijn gezondheidsverklaring ophalen, dat mocht alleen aan het einde van de middag en daarna kwamen we in de spits terecht en we moesten nog naar de andere kant van de stad om op tijd te zijn voor mijn verblijfsvergunning. Zoals ik al eerder heb gemeld, het is een best eind van de stad en ik ben gewoon een hele middag kwijt voor elk document dat ik nodig heb, simpelweg omdat het reizen zoveel tijd in beslag neemt. Ik was gelukkig net op tijd en na mij sloot het luik. Pfieuw!　

　

To do list: verblijfsvergunning

06 dec 2012 6 reacties

door lajdewinter inNieuws, Werk Tags:, , ,

Het visum dat ik heb gekregen voor mijn werk hier in China is een werkvisum. Dit werkvisum is enkel een entry-visum, dat maar 30 dagen geldig is na entry. Dat betekent, dat je het nodig hebt als je het land wilt binnenkomen om te werken, maar om daadwerkelijk te mogen blijven heb je een verblijfsvergunning nodig. Deze kan je niet in Nederland aanvragen, dat moet echt in China zelf. Met een verblijfsvergunning heb ik ook toestemming om China in– en uit te reizen, zo vaak als ik wil. Maar ik heb hem nog niet, want er komt flink wat werk aan te pas, voordat je een verblijfsvergunning kan aanvragen.

Kostbare stempels
Eerst iets over wat mij wel ontzettend opvalt, Chinezen zijn gek op stempels en handtekeningen. Elk papier dat aangeleverd en aangevraagd wordt, voor de aanvraag van een officieel document, zoals een verblijfsvergunning of visum, moet voorzien zijn van verschillende stempels en handtekeningen. Deze stempels en stempelkussens worden ook goed bewaard: iedere stempel heeft een mooi doosje en net stempelkussentje dat na het zetten van iedere stempel weer netjes opgeborgen wordt als een zeer kostbaar bezit. Elke keer als ik een papier krijg met stempel, voelt het ook kostbaarder dan zonder stempel, terwijl het voor mij eigenlijk echt niet uitmaakt of er wel of geen stempel op zit… ben ik automatisch heel trots op elk stempeltje en handtekening dat ik binnen krijg!

Bij aankomst op de universiteit werd ik geregistreerd als werknemer en daarvoor kreeg ik een papiertje mee met 4 vakjes. Ik moest daarmee langs verschillende loketjes, waar ik geregistreerd werd. Bij iedere registratie kreeg ik een stempeltje met handtekening. Deze stonden voor een medewerkerspasje, salaris-registratie etc. Uiteindelijk moest ik met dit papiertje weer terug naar de HR-department, waar ik vervolgens een stempel kreeg dat ik alle stempels had opgehaald. Eigenlijk een hele leuke bezigheid.


Registratie politiebureau
Gezien ik op de campus van de universiteit verblijf, moet ik mij registreren bij het politiebureau. Mijn collega had mij meegenomen naar het politiebureau, ik hoefde alleen maar te zitten en lachen, gezien ze daar alleen Chinees spreken. Ik moest aanwezig zijn, gezien het om mijn paspoort ging en af en toe moest ik een krabbeltje zetten, maar mijn collega deed de rest. Daarna krijg je een papiertje mee, met stempel en handtekening, wat je vooral niet kwijt moet raken, want deze heb je nodig voor het aanvragen van de overige documenten:

Foreign expert certificate
Oftewel een certificaat dat je een bachelor of hoger diploma hebt. Dit is een heel mooi boekje, met stempel en handtekening, wat je een week na aanvraag mag ophalen. Deze heb ik ook nodig voor mijn verblijfsvergunning. Ook hier nam mijn collega mij mee, ik moest enkel aanwezig zijn voor formaliteit.


Health certificate
In Nederland heb ik een bloedtest gehad, een hartfilmpje en röntgenfoto’s, maar deze zijn niet genoeg voor het Health certificate hier in China. Vandaag ben ik naar het ziekenhuis geweest, waar alle buitenlanders heen moeten voor een “examination”. Verschillende loketjes en nummertjes verder, mag je naar het ziekenhuis tegenover het aanvraagcentrum, waar allemaal hokjes met testjes zijn. Je moet alle hokjes af en bij elk hokje wordt een vakje op je formulier afgevinkt en gestempeld. Het gehele ziekenhuis was supernetjes, schoon en steriel. Er moest o.a. een nieuw hartfilmpje gemaakt worden, bloedtest, röntgenfotos van mijn borstkas, een echo van mijn buik, spatel op mijn tong, tanden, oren en neus werden goed bekeken en laatst 2 genoemde ook getest, temperatuur werd opgemeten, gewicht en lengte werd gecheckt en zelfs een urinetest. Geloof het of niet, maar binnen een uur was ik klaar. Alle hokjes staan naast elkaar en in elk hokje zit een dokter met een andere taak. Daarna krijg je een briefje mee, waarmee ik volgende week hopelijk een gestempeld en getekend Health Certificate kan ophalen.


Goede voorbereiding
Nu is het dus afwachten of ze nog iets interessants in mijn bloed of urine vinden. Als dat allemaal in orde is, krijg ik volgende week een health-certificate, met stempel en handtekening, waarmee ik mijn verblijfsvergunning kan aanvragen. Ik ben wel ontzettend blij met de universiteit waar ik werk, want alle documenten die ik nodig heb, worden tot in de puntjes voorbereid en ik hoef alleen in de auto te stappen en de chauffeur brengt me op de juiste plaats van bestemming. Ik geef de documenten af en alles wordt gedaan. Heerlijk als alles goed geregeld is.

Op pad met Chinese collega’s

02 dec 2012 14 reacties

door lajdewinter inNieuws, Reizen Tags:, , ,

Dit weekend ben ik mee geweest met een georganiseerd tripje van het werk. Omdat ik in het language department werk, mocht ik ook mee. Samen met alle Chinese collega’s (ik was de enige buitenlander) in een busje en rijden maar. In de bus werden volop spelletjes gespeeld en eten rond gedeeld. Elke verliezer van een spelletje moest een performance doen, wat resulteerde in flink wat gezang of moppentapperij. Ik verstond er weinig van, want het was helaas allemaal in het Chinees. Toch was het ontzettend grappig om te zien hoe verlegen de Chinezen normaal gesproken zijn en zo makkelijk voor een groep een (vaak vals) liedje zingen.

Danxiashan bergen beklimmen
Na een flinke rit (3/4 uur!) waren we eindelijk in de buurt van onze eerste bestemming: Danxiashan gebied. Waar ik eerst best wel tegen op zag, want ik hou niet zo van berg beklimmen. Maar wat is het een ontzettend mooi gebied! De ene berg na de andere, overal zijn tempeltjes en koepeltjes en alles ziet er ontzettend netjes uit. De lucht rook ontzettend schoon en gezien de winter hier nog niet echt is begonnen, was alles nog heel groen. Overal stond bamboe. Ik snapte eerst niet waar we helemaal heen liepen en klommen, maar kennelijk staat dit gebied ontzettend bekend om 2 specifieke rotsen: 1 in de vorm van het vrouwelijk geslachtsdeel en de andere… juist… in de vorm van het mannelijk geslachtsdeel. Op het moment dat je bij de rotsen aan komt, staan overal Chinese toeristen ze enthousiast fotograferen. haha!
Bidden voor een zoon
Bij de rots in de vorm van het mannelijk geslachtsdeel was er een heel platform gemaakt met een klein altaartje, waar mensen konden bidden. Gezien in China nog steeds de een-kinds-regel geld, hopen veel gezinnen op een zoon. Bij dit altaartje werd wierook gerookt en konden mensen bidden voor een zoon, of (wat vaker voorkwam) een kleinzoon. Ik geloof er allemaal niet in, maar vond het natuurlijk wel weer reuze interessant.
Superdeluxe hotel
Ik heb ook eindelijk weer ervaren hoe het is om op een zacht matras te slapen. Het was een mooi hotel en ik had samen met Garaya een kamer. Garaya ken ik al wat langer, ze heeft ons begeleid toen ik vorig jaar naar China kwam voor een studiereis en ik heb op mijn beurt weer Garaya begeleid toen ze in Nederland kwam voor een studiereis. Ik ben gelijk mijn bed in gedoken, verwarming aan, tv aangezet en lekker genoten van een relaxt avondje. Vooral de verwarming was een beste luxe, gezien het een best koude dag was met veel regen. Tijdens de lunch en het avondeten zaten we in luxe restaurants, zonder verwarming. Eten met de jas aan dus. Ik rekende daarom ook maar niet op een verwarming in de hotelkamer, maar dat hadden we wel en die hebben we flink opgestookt. HEERLIJK! Jammer dat we de volgende dag weer om 8 uur s’ochtends moesten uitchecken.
Aap-grot
Ik was het hele weekend in de waan dat we naar een apen-grot gingen. Maar kennelijk is er in de buurt van de Nan-Hua tempel een grot, waar overblijfselen van oermensen zijn gevonden. Ze bedoelden dus geen apen, maar oermensen. De grot mochten we bezoeken en het is best een gek idee, dat de grot echt ontzettend oud is en duizenden jaren terug onze voorouders leefden.
Nan-Hua tempel
Waar de meeste Christenen elke zondag een uurtje naar de kerk gaan, de Moslims 4x per dag een gebed doen, bidden de Chinezen in een boedistische tempel. Ik krijg er niet de indruk van dat ze het heel regelmatig doen, gezien er flink wat wierook gestookt wordt, alsof er iets goed gemaakt moet worden. Er staan in China veel tempels, maar lang niet iedereen woont in de buurt van een tempel. Dus op zich ook logisch. Deze tempel wordt onderhouden door monniken en er zijn verschillende altaartjes waar gebeden wordt. Vaak lopen de mensen van de een naar de andere, vanwege de verschillende goden die elk weer voor een ander soort voorspoed zorgt. Ik denk dat als je voor elke god zou willen bidden, je wel een middagje bezig bent. Bij elke altaar kan ook geoffert worden en overal ligt lekker eten. Op het moment dat ik rond liep in de tempel, was het lunchtijd, dus het zal jullie niet verbazen, dat ik best wat honger kreeg bij het aanzien van al het klaar gemaakte eten en fruit.
Gelukkig hadden wij daarna onze echte lunch in het bijgelegen restaurant en na de lunch zijn we weer op weg naar huis gegaan. Wat was het een gaaf weekend en wat is China mooi! Ik heb er echt van genoten en ik heb best leuke collega’s, ook al versta ik ze lang niet allemaal 😉

Jarig!

29 nov 2012 7 reacties

door lajdewinter inCultuur, Fotos en videos, Nieuws Tags:, ,

Gisteren was mijn verjaardag, ben weer een jaartje ouder geworden en het was mijn eerste keer dat ik het in het buitenland heb gevierd. Het begon al op 27 November 17:00, Nederlandse tijd, want toen was het bij mij 28 november 00:00! Mama en Janine zaten klaar voor Skype om het moment met mij te vieren! Toen ik vertrok uit Nederland, heb ik ingepakte cadeautjes meegenomen naar China en nu mocht ik ze uitpakken. Wat zat erin? Allemaal taart-kaarsjes, Nederlandse vlaggetjes en een gelukspoppetje. Niet alleen de cadeautjes, maar ook het moment, ik voelde me al echt jarig!
Traktatie
In Nederland bak ik meestal koekjes, muffins, cake en/of taart om mijn verjaardag te vieren, want ik vind bakken heel erg leuk en vooral erg lekker. Hier in China heb ik geen oven en ik heb geen flauw idee welk pak in de supermarkt bakmeel of bloem is. Deze keer heb ik dus koekjes gekocht! Iedereen die het kantoor in kwam, heeft een lekker koekje van mij gekregen. Ik geloof dat het in China ook wel de traditie is om een traktatie te geven met je verjaardag, dus mijn traktatie werd hartelijk verwelkomt. Eerst was ik nog bang, dat iedereen uit beleefdheid het niet aan zou nemen, maar gelukkig heb ik me zorgen gemaakt om niks.
Cadeautjes
Bij het vieren van een verjaardag horen natuurlijk ook cadeautjes! Ik heb 2 plantjes gekregen, zelf gestekt voor in mijn huis. Hartstikke welkom natuurlijk! Ook heb ik een sjaaltje, armbandje en paraplu gekregen. Ivy heeft gisteren noodles voor me gekookt en vertelde me, dat als een Chinees jarig is, zijn/haar moeder als ontbijt noodles zal maken. Ik heb ze gelukkig niet als ontbijt gekregen, maar het was een heerlijke avondmaaltijd. Ik voelde me ontzettend jarig, terwijl ik het toch tegen zo min mogelijk mensen heb verteld!
Surpriseparty 
Wij Nederlanders staan een beetje bekend hier op de campus als feestbeesten, Ivy heeft daarom een feestje voor me georganiseerd gisteren! Er werd aangeklopt en plots stonden er 10 mensen in mijn huiskamertje. Bier, fris en schnabbels meegenomen en allemaal Chinezen die ik heb begeleid in Mei toen ze in Nederland waren. Ik heb ook een klein cake-je gekregen en daar kon ik eindelijk het kaarsje van mijn moeder in doen. Na een half uurtje moest iedereen weer weg, want ze moesten nog wel voorbereiden voor de volgende dag.
Skype, e-mail…
Ik heb gisteren veel met mijn familie en vriendinnetjes in Nederland geskypt, zelfs opa en oma waren bij mijn ouders achter de computer gekropen en ik ben overspoeld met e-mailtjes. Ondanks dat ik niet op Facebook ben geweest, hebben veel berichten mij bereikt en daar wil ik jullie allemaal voor bedanken, als ik dat niet al persoonlijk heb gedaan!
Foto’s
Ze komen eraan!

Weekend!

24 nov 2012 21 reacties

door lajdewinter inCultuur, Nieuws Tags:, ,

De eerste week zit er alweer op! Vanmorgen lekker uitgeslapen en rondje over de campus gelopen. Kabeltje gekocht voor mijn grote tv, zodat ik hem eindelijk kan gebruiken. Ik kijk dan geen Chinese tv, maar ik verbind hem met mijn laptop, zodat ik series en films kan kijken die op mijn laptop staan. Ik moet alleen nog ff uitzoeken hoe ik hier kan downloaden, want daar ben ik nog niet zo goed in. Jullie mogen me gerust leuke series en films sturen hoor! En hierbij ook gelijk een oproep voor de laatste 2 afleveringen van Expeditie Robinson, want via RTLgemist doet hij het bij mij niet :(.

Food festival
Vandaag is er op de campus een Gangnam food style festival. In alle reclame-uitingen voor dit festival is het poppetje van Gangnam-style gebruikt met een koksmuts op. Ik heb hier ook even rond gelopen, want ik ben natuurlijk wel nieuwsgierig. Er werd van alles gebraden, gebakken en vooral gefrituurd, maar ik heb niks geproefd. Ik kreeg veel gratis aan geboden en werd veel gevraagd of ik ook even bij hun standje kwam kijken. Terwijl ik niet snel vies van vreemd eten ben, durfde ik het toch niet aan. Er werd inktvis gebraden, grote koeienbeenderen in een grote soep-pan… dus heel veel trek kreeg ik er ook niet van 😉 haha.

Kakkerlakken en ratten
Guangzhou heeft best wat last van ongedierte, de meeste van jullie hebben het nieuwsbericht wel gelezen over de vrouw die gebeten werd in een vegetarisch restaurant door een rat die uit het dak viel. Ik heb tot nu toe al 4 ratten gespot. Ook had ik een kakkerlak gevonden die op zijn rug lag (en dan kan hij niet meer overeind komen). Hij lag er al vanaf dag 1 dat ik hier was en ik dacht dat hij dood was, maar toch zag ik hem 3 dagen terug zijn pootjes en voelsprieten bewegen. Sindsdien checkte ik elke dag of de kakkerlak er nog wel lag op zijn rug, maar sinds gisteren is hij weg. De kakkerlakken hier zijn groter dan de dikte van mijn matras, ongeveer een lijfje zo lang als mijn wijsvinger en dan voelsprieten zo lang als mijn pink. Ze zeggen dat je kakkerlakken niet dood moet trappen, omdat er dan allemaal eitjes uit komen en ik voelde me ook niet geroepen om hem op te pakken en ergens te verdrinken. Ik vond hem wel prima op zijn rug. Ik gok dat de schoonmaakster hem heeft opgeruimd.

Leeftijd
Ik heb een geweldige eerste week gehad en ik merk dat ik best wel gewend raak aan het leven hier. De mensen zijn hier aardig en hebben andere gewoonten, die ik erg interessant vind. Ik krijg vaak het compliment dat ik erg open ben en de meeste Chinezen durven me ook wel dingen te vragen, zoals hoe dingen gaan in Nederland, of wat ik het gekste vind van China. Ze durven me ook vaak te vragen naar mijn leeftijd, maar ik hoor gelukkig ook heel vaak dat het heel onbeleefd is om aan een vrouw te vragen hoe oud ze is. Gezien ik aardig jong ben, maar wel docent in hun ogen (ook al geef ik nog geen les), hou ik mijn leeftijd maar wijselijk geheim.

“Een paar dagen later”

21 nov 2012 4 reacties

door lajdewinter inNieuws, Werk Tags:, ,

En toen vlogen de eerste dagen voorbij! Ik geniet er nog elke dag van en ik heb het ontzettend naar mijn zin. Ik heb echt leuke collega’s en op 1 december is er een logeeruitje van de vakbond. Ik moet hier wel voor betalen, omdat ik geen lid ben, maar lijkt me ontzettend leuk. Toevallig gaat de rest van het international office niet mee met het uitje, behalve de baas en ik. Het is een heel weekend, met slapen en eten. Gezien mijn reputatie als Nederlander, zal ik niet aan de alcohol gaan, ook niet voor een wijntje bij het eten. Ik krijg nog elke dag aanbod van collega’s dat we wel een fles wijn met me willen drinken, dus zal ze ff laten zien dat ik toch niet zon feestbeest ben als ze denken. Haha!

Regen? Mist?
Vandaag een ontzettend gek weertje gehad, het was ontzettend mistig en wel zo mistig dat echt alles nat was. Ik liep vanuit het werk naar mijn huisje, wat nog geen kilometer is en ik was hartstikke nat toen ik thuis kwam. Het regent niet druppels, maar de mist is gewoon verschrikkelijk vochtig. Apart om mee te maken, maar ik hoop niet dat dit vaak voorkomt. Zo heb je helemaal niks aan een paraplu.

Internet
Gezien communicatie op het werk erg lastig gaat, spreek ik in de avond liever niks meer af met Chinezen. Het is best wel vermoeiend om bij alles wat ik zeg, te checken of ze het goed begrepen hebben en andersom als hun iets zeggen, of ik het daadwerkelijk goed begrepen heb. Daarom ben ik in de avonden vaak wel op Skype, maar tot 11 uur, want ik zit op het studenten-netwerk en dat gaat na 11 uur s’avonds uit. Dan moet iedereen naar bed en slapen. Ik hoop deze week nog op het school-netwerk te komen en dan kan ik ook eventueel wat later nog skypen, al scheelt dat niet veel, gezien ik volgende dag toch moet werken. Dus voor allen die willen Skypen: ivm het tijdsverschil ben ik voor Nederlandse tijd voor 4 uur vaak wel te bereiken met skypenaam: lajdewinter. 😉

Matras
Vandaag heb ik voor elkaar gekregen dat ik een nieuw matras heb gekregen. Beetje jammer is dat hij precies hetzelfde is als de vorige. Dus bij wijze van spreken, heb ik nu gewoon 2 planken op elkaar en dat is nog steeds knetterhard. Het slaapt op zich best prima, maar voordat ik in slaap val, ben ik wel weer 2 uur verder… Ik kijk het nog even aan, anders ga ik zelf iets kopen om het lekker warm te maken.

Huilende chinees 2.0
Kennelijk staat het chineesje, dat ik afgelopen maandag helaas aan het huilen heb gemaakt, elke dag om dezelfde tijd op de bus te wachten en elke dag kom ik daar precies om dezelfde tijd langs om naar het werk te gaan. Ze zal wel een pittige week hebben gehad, want ik ben haar tot nu toe nog elke dag tegen gekomen. Gelukkig verschool ze gisteren alleen achter haar moeder en vandaag durfde ze me welliswaar aan te kijken. Op maandag na, geen traan meer gelaten! Gelukkig maar.

Slippers
Ik heb 2x Chinese gasten over de vloer gehad en die waren ontzettend verbaasd dat ik geen slippers had. Ik zou niet weten waarom ik slippers zou moeten hebben, want ik heb gewoon sokken en schoenen. Maar kennelijk is het hier de gewoonte om slippers in huis aan te trekken en als je gastvrouw bent behoor je slippers te hebben voor je gasten. Dus ik heb hier een aantal slippers aangeschaft. Het zijn wel echt geweldige slippers, want ze zijn van het merk: iPhone! haha wie had dat gedacht. De makers zullen wel gedacht hebben: “die iPhone verkoopt als een tierelier, plakken we dat merk gewoon op onze slippers, net als dat we doen met het merk Chanel”.

Eerste werkdag

19 nov 2012 5 reacties

door lajdewinter inWerk Tags:, ,

Hakken aan, jurk uit de kast, haren vast en op naar het werk! Vanaf mijn appartement is het het eerste kantoor dat ik tegenkom. 2 heuvels af en trapje op en ik ben present. Ik heb een kantoor samen met 5 andere medewerkers. Allemaal vrouwen, dus dat zal nog wel een heksenketel worden.

Vergadering
De dag begon al goed met een vergadering in het Chinees. Ik probeerde zelf vanuit het gebrabbel woorden te onderscheiden, wat me natuurlijk helemaal niet lukte. Toch heb ik het vertrouwen erin, als ik dit maar consequent blijf proberen, het toch ooit een keer moet lukken! En ach… ik moet iets doen als ik moet luisteren naar een vergadering die ik toch niet versta. Na de vergadering stond iedereen op om aan het werk te gaan en ik kreeg een computer aangewezen, waaraan ik kon gaan werken.

Eigen taak
Erg duidelijke instructies waren er niet, maar ik weet dat mijn taak hier op de universiteit is om internationale studenten te recruiteren. Ik heb daarom zelf zoveel mogelijk informatie gezocht om dit onderwerp te ondersteunen en dan weet ik ook vanuit waar ik zometeen moet gaan werken en wat de mogelijkheden zijn.

Werktijden
De werktijden zijn best wel fijn! We beginnen om half 9 tot 12. Dan is het tijd voor de lunch en even bij te slapen van een drukke ochtend (of wat is het nut van een siesta?) en dan van half 3 tot 6 uur weer. Valt me alles mee moet ik zeggen.

Politiebureau
Na een ochtend werken in de middag naar het politiebureau geweest om mijn verblijf aan te geven (zoiets als verhuizing aangeven bij de gemeente). Dat ging allemaal erg snel en mijn paspoort ging van de ene naar de andere hand en uiteindelijk kregen we een papiertje met allerlei stempels dat kennelijk voldoende is. Volgende stap is de werkvergunning, zodat ik hier mag blijven tot juli.

Bank
Daarna hadden we nog tijd over. Om mijn loon gestort te krijgen, heb ik een Chinees banknummer nodig en bankpasje. De bank was echt verschrikkelijk druk, we hadden een kaartje getrokken voor 32 beurten verder, elke beurt duurt ongeveer 5 tot 10 minuten… reken maar uit! Gelukkig was Garaya mee en met wat gebabbel over de buitenlander een VIP-kaartje gekregen… toen waren we natuurlijk veel sneller aan de beurt! En nu heb ik een Chinese bankpas! Hier kan ik niet mee betalen in Nederland, maar over 3 maanden kan ik een mastercard aanvragen en daarmee kan ik wel geld ophalen in Nederland.

Grote Nederlanders zijn eng
Ik heb een Chinees aan het huilen gemaakt… ik denk dat het echt aan mij lag, want het was een kindje van ongeveer 2 jaar oud. Toen ik vanmorgen de heuvel af stampte (want ik had hakken aan), keek ik heel vriendelijk naar de mensen die bij de bushalte aan het wachten waren en het kindje keek me ontzettend bang aan en toen ik vriendelijk probeerde te lachen was het helemaal mis. Huilend achter de moeder verscholen, was voor mij het teken om er in een grote boog omheen te lopen en gauw door te lopen. Haha

de eerste dag

18 nov 2012 5 reacties

door klavertjevier1 inCultuur Tags:, ,

Vanacht voor het eerst in mijn eigen huisje geslapen. Mijn bed is knetterhard, maar toch slaap ik best lekker. Het weer is hier lekker, maar je merkt wel dat het geen zomer meer is. Het is frisser en de lucht is minder vochtig dan de vorige keer dat ik hier was, toen in de maand oktober. Toch zweet ik flink als ik een spijkerbroek aan trek, dus loop vooral in 3-kwartsbroeken.

Shoppen!
Ik heb gisteren goed gewinkeld om mijn appartement leefbaar te maken, zo heb ik haakjes gekocht voor mijn klamboe, een simkaart, kussens en een deken, shampoo en ik denk haarspray?. Ik heb vooral mijn haar en andere verzorgingsproducten thuis in Nederland gelaten, met het idee dat ik het hier wel kon kopen, nou schijn bedriegt! Er waren maar 2 soorten deodorant verkrijgbaar, haarlak wisten ze niet wat het was en ook haarschuim vonden ze ook maar wat gek. Ik kom er vanzelf wel uit, maar mocht er iemand vanuit Nederland deze kant op komen… staat dit wel op mijn lijstje!

“Westers” eten
Gisteren heeft Ivy me meegenomen naar de stad en daar hebben we gegeten met Garaya (ze werkt hier op de universiteit). We hebben toen in een “westers” restaurant gegeten. Het enige wat ik er westers aan vond, waren de namen van de gerechten: ‘Italian beef’, ‘French Chicken’ of ‘German sausage’, vaak met een plaatje ernaast, waaruit ik niet kon opmaken wat het nou was. Het was uiteindelijk wel erg lekker, maar smaakte gewoon Chinees hoor! Garaya was mei 2012 ook naar Nederland gekomen, als een van de begeleiders van de Chinezen die de NHL bezochten. Ze was erg blij me weer te zien en ze had zelfs bloemen voor me meegenomen! Ze staan nu lekker in mijn huisje en mijn woonkamer ruikt heerlijk…

China’s most wanted
Ik voel me hier echt een beetje China’s most wanted als ik over de campus loop. Sommige Chinezen schrikken een beetje als ze me zien, en kijken daarna erg verlegen weg, maar anderen hebben het lef om “hello, how are you” te zeggen en worden dan vol bewondering nagekeken door hun vrienden. Als ik dan ook wat terug zeg: “Hello, I’m good, how are you?”, dan glunderen ze helemaal en je ziet ze vol trots antwoorden: “I am good thank you”. Ontzettend leuk! Ik probeer zo open mogelijk te reageren, zodat meer Chinezen met mij engels durven te praten.
Een aantal Chinezen herkennen mij nog van vorig jaar, of waren in Nederland in Mei 2012, waar ze mij ook hebben gezien. Ze vragen me dan of ik ze herken en gelukkig herken ik ze vaak bij gezicht en een enkele keer ken ik de naam ook nog.

Chinezen lijken op elkaar?
Wij vinden Chinezen veel op elkaar lijken? Dat doen ze zeker, maar toen Ivy gisteren door mijn foto’s ging, wist ze vaak niet wie ik was en wie mijn zusjes waren! Als zussen kun je wel zien dat we familie zijn, maar soms wees ze een foto van een zus of zusje van mij aan en zei vervolgens dat ik er mooi op stond… haha!

Aangekomen in Guangzhou

17 nov 2012 5 reacties

door lajdewinter inWerk Tags:, ,

Ik ben bijna 24 uur onderweg geweest en heb nu eindelijk bijgeslapen. De reis begon al goed,  na afscheid genomen te hebben van mama en zus Leoni, heeft papa mij naar Schiphol gebracht. Nog een laatste appelgebakje met slagroom en dan hoppa, door naar het inchecken en paspoortcontrole. Bij de gate moest ik ook door een bodyscan en daarna werd ik nog uitvoerig gefouilleerd. Na een uur vertraging (afladen bagage) eindelijk de lucht in… Ik had als enige van de hele vlucht alle ruimte: de 2 stoelen naast me waren ook vrij!

Tussenstop Dubai
Op Dubai nog 10 uur wachten en ik was eigenlijk van plan om dan wat te gaan slapen, maar helaas, is Dubai Airport niet zo gediend van slapende mensen midden in de nacht op het vliegveld, gezien alle stoelen waren voorzien van een keiharde armleuning, ik ben geen pro in rechtop slapen, dus heb de gehele nacht vooral gerust, om vrijdagmorgen uitgeput het vliegtuig in te stappen, op naar eindhalte Guangzhou.

Eindhalte Guangzhou
Eenmaal geland in Guangzhou, duurde het bijna een uur om door de paspoortcontrole en gezondheidsinspecties te komen, wat vooral resulteerde in wachten tot je aan de beurt was. Lange rijen en veel mensen, maar uiteindelijk kom je er wel doorheen… en toen stond Ivy daar op me te wachten! Ze stond al helemaal klaar en had een jongen mee om mijn bagage te sjouwen; die was maar al te blij dat er wieltjes onder mijn koffer zaten en ik was maar al te blij dat hij erbij was om te helpen mijn koffer 4 verdiepingen hoog te sjouwen.

Huisje
Ik heb een geweldig huisje, al heb ik het gisteravond even gauw gezien. De meest nodige meubels staan er, incl. breedbeeld TV. Een bureau, houten stoel, houten zitbank, kledingkast en 2-persoonsbed. Ik heb 4 kamers: klein keukentje, (zonder kooktoestel, maar wel een magnetron) woonkamer, badkamer met westers toilet (!), slaapkamer en als afsluiting nog een balkon van 2 vierkante meter.
Ik heb er vannacht nog niet in mijn huisje geslapen, maar bij Ivy die me heeft opgehaald. Ze had een bed klaar gezet in haar eigen huisje, dus daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt, gezien er nog geen gordijnen hingen, mijn muskietennet nog niet hing en ik ook nog geen dekens had. Daarbij heeft Ivy wel internet en ik moet het nog even uitvinden hoe dat werkt in mijn eigen huisje.

Vandaag even shoppen voor gordijnen, dekens en kussen en alles maar eens uitpakken. Dan heb ik maandag mijn eerste werkdag… Ik ben ontzettend benieuwd, maar ik heb er onwijs veel zin in!

ben errrrrrr

16 nov 2012 3 reacties

door klavertjevier1 inNieuws Tags:, ,

Linda is zojuist goed aangekomen goede vlucht en ook  het appartement ziet er TOP uit..foto’s volgen nog!

De eerste contacten zijn alweer gelegd..en iedereen lijkt wel blij te zijn dat Linda er is!

Het was daar nu half 1 in de nacht en aangezien ze weinig had geslapen …ging ze nu mooi de nacht in om te slapen zodat ze gelijk op tijd schema leeft!

Allemaal de groetjes van Linda en weltrusten 🙂 !

Vorige Oudere items Volgende Nieuwere items