Checklist afwerken! Yangshuo

Nog ongeveer 2 weken en ik land alweer op Nederlandse bodem. Hopelijk krijg ik mijn meeste spullen mee en wie weet komen er een paar maanden na mijn vertrek nog een aantal spullen aan. Ik heb nu nog 2 weekenden in China. Komend weekend ben ik in Guangzhou en laatste weekend op de campus (ook spullen inpakken!)

Yangshuo
Wat absoluut al vanaf het begin om mijn to-do lijstje stond: was Yangshuo. Een klein plekje in de provincie Guangxi. Zelfs mijn baas vond het belangrijk dat ik deze plek had bezocht voor ik terug ging naar Nederland en ik had vorige vrijdag en maandag ervoor vrij gekregen. Ik ben direct op donderdag avond na mijn werk vertrokken en gisteravond terug gekomen. Naar mij was aangeraden dat het geweldig mooi zou zijn en het is inderdaad een van de mooiste plekjes van China.

Liu San Jie Lichtshow
Ontzettend beroemd en wordt elke avond uitgevoerd, het verhaal van van Liu San Jie. Dezelfde regiseur als wie de openingsceremonie in Beijing heeft gechoreografeerd, heeft het verhaal via muziek en licht verbeeld. Het staat bekend als het grootste natuurlijke podium ter wereld en het wordt elke avond uitgevoerd. Het meeste spektakel speelt zich ook af op het water en zelfs de bergen in de achtergrond zijn speciaal verlicht. Wie ooit de kans krijgt om Yangshuo te bezoeken, ook zeker deze show niet overslaan!

Fietsen
We hadden fietsen gehuurd en we zijn een flink stuk gaan fietsen door de bergen. We hebben een grot bezocht met een modderbad en we hebben ons helemaal onder de modder gesmeerd. Daarna was er ook een warm, schoon bad in dezelfde grot en we hebben ons er uren in vermaakt. In de buurt van het modderbad was ook de “Moonhill” wat een berg is met een gat erin, waardoor het dus op een halve maan lijkt. Je kan met het officiele pad tot onder het halve boogje klimmen, maar we zijn zelf nog verder omhoog geklommen tot op het hoogste punt. Het was eerlijk waar ontzettend mooi, je kan heel ver kijken en je ziet vanuit de verste verte nog andere bergtoppen.

Halong
Ik kreeg ook de tip dat Yangshuo erg op Halong bay leek in Vietnam. Daar was ik afgelopen oktober geweest met Rosemary. Op zich lijken de bergen wel veel op elkaar, maar in Yangshuo, kan je de bergen wél beklimmen! In Halong staan de meeste bergen in het water en kan je er met een boot door heen varen. Ook een magische ervaring, maar in Yangshuo kan je er met de fiets doorheen fietsen en zelf bepalen waar je heen wilt.

Al met al, ik heb van beide plaatsen genoten. Misschien nog wel meer van Yangshuo, maar beiden waren geweldig. De laatste was dus tevens ook mijn laatste tripje in China! Mijn volgende reis is weer terug naar Nederland!

FullSizeRender

Zomervakantie voorbij!

Ik heb ongeveer 2 maanden niks van me laten horen, want het was zomervakantie. Ik heb bewust mijn vakantieplannen voor mezelf gehouden, maar daarom vond ik het ook lastig om te schrijven, want waar zou je anders over moeten schrijven?

Cambodja
Op 16 juli ben ik naar Siem Reap in Cambodja gevlogen, ik heb daar de Anchor tempels bezocht en dat was geweldig mooi! Ik ging graag vroeg in de ochtend met mijn persoonlijke Tuk-Tuk chauffeur en was de meeste touringcars met hordes toeristen voor. Het viel me op hoeveel Chinezen in grote reisgroepen reizen. Je komt ze bijna niet individueel tegen, terwijl je alle andere nationaliteiten; Australiers, Amerikanen, Britten, Fransen, Denen, Duitsers overal tegen lijkt te komen.

Sihanoukville (Cambodja)
Naast Siem Reap heb ik ook Sihanoukville en Phnom Penh bezocht. Sihanoukville is een badplaats en je kunt vanaf daar een boot nemen naar onbewoonde eilanden. Ik heb daar ook een nacht overnacht en ons hostel had niet eens 4 muren! We sliepen op een soort verhoging op het strand met 3 muren voor beschutting en we keken uit op de zee. Heerlijk slapen was dat en wat een ervaring!

Phnom Penh (Cambodja)
In Cambodja heeft 35 jaar geleden een genocide plaats gevonden, waarbij bijna 1/4 van de bevolking het niet heeft overleefd. De “Rode Khmer” namen het land over en iedereen die een bedreiging kon vormen voor de nieuwe overheid, moest eigenlijk “verdwijnen”. Dit zijn mensen die voorheen voor de overheid werkten of mensen die simpelweg educatie hadden gehad. Natuurlijk rekenden ze erop dat familieleden wraak zouden kunnen nemen, dus die overleefden de genocide ook niet. Ik heb het S21 museum bezocht en de Killing Fields. Het was onwijs indrukwekkend. Het S21 museum was vroeger een school, maar toen de Rode Khmer Cambodja overnamen werd het een van de meest beruchte martel gevangenissen. Wie erin ging en de martelingen overleefde, werd geblinddoekt afgevoerd naar de Killing Fields, waar ze alsnog vermoord werden. Kogels waren niet heel goedkoop in die tijd en Cambodja was niet erg rijk, dus op de meest vindingrijke manieren werden mensen afgeslacht. De Killing Fields is nu een Genocide Memorial Center. Je kunt er rondlopen en je ziet overal grote stukken ingezakt gras, wat dus een massagraf is. Zelfs op de paadjes zelf, kun je soms botjes zien. Als het regent, komen sommige botten volledig bloot te liggen. De medewerkers van het Genocide Memorial Center verzamelen deze en geven ze een plekje.

Ho Chi Minh/Saigon (Vietnam)
Ik heb alleen deze stad in Vietnam bezocht, maar eigenlijk vond ik Cambodja zo mooi, dat ik graag weer terug wou. Ik heb uiteraard het Oorlogsmuseum bezocht en dat was heel indrukwekkend. Ik vond het ook interessant om te herkennen dat Vietnam een communistisch land is. Overal waren posters met mannen uit het leger (leek het op) en waarschijnlijk mooie leuzen, die ik niet kon verstaan. Naast het museum, ben ik ook naar de Cu Chi tunnels geweest, heel interessant! Bijna een volledig dorp heeft in de oorlog zich verstopt in ondergrondse tunnels. De Amerikanen die aan het vechten waren in dat gebied, wisten dat er vijanden waren, maar ze konden ze nooit zien, omdat ze simpelweg verstopt onder de grond waren. We mochten zelf ook door de tunnels lopen en Vietnamezen zijn simpelweg veel kleiner dan een gemiddelde westerling. Dit was in de oorlog ook al een voordeel, want zelfs al ontdekten de Amerikanen tunnel openingen, ze zouden er nooit in passen.

Nederland
Afgelopen maand ben ik ook naar Nederland geweest en het was heerlijk om weer thuis te zijn. We hebben over het algemeen lekker weer gehad, maar de temperaturen waren niks vergeleken met China! Ik heb alle dagen een lange broek aan gehad en dan was het heerlijk. Fijn om alle familie weer te zien en op het terras te zitten met vriendinnen! Ik heb ervan genoten!

Nu ben ik weer terug in China en het semester is weer begonnen, ook nu is het fijn om al mijn collega’s weer te zien. Het is hier bloedheet en ik ben blij dat ik airconditioning heb. Gek hoe snel je gewend en ontwend raakt aan temperaturen!

Zakenreizen

Drukke tijden zijn aangebroken in ons kantoor. Vrijdag stap ik in het vliegtuig naar Indonesie en zaterdag stapt mijn collega in het vliegtuig naar Nederland met totaal 42 studenten en docenten. Ondanks dat het donderdag 1 Mei tot zondag 4 Mei een Nationale feestdag is, gaan wij hard aan de slag.

Indonesie
Zakenreis klinkt meteen heel deftig en duur, maar ik ga voor het werk naar Indonesie. De bedoeling is dat wij vanaf September ook Indonesische studenten hebben die voor een full-time studie bij ons studeren. In Indonesie is er een recruitment fair die bezocht wordt door studenten die geinteresseerd zijn in studeren in China. Ik representeer onze school en hoop dat ik ze kan enthousiasmeren om bij ons te studeren.

Nederland
Tegelijkertijd gaat mijn collega naar Leeuwarden met 34 studenten en totaal 8 docenten voor de jaarlijkse studiereis met de NHL. Onze studenten zijn druk bezig met een Chinese party (dansen en zingen) en omdat we dit jaar 70 studenten hadden die zich aanmelden is de groep dit jaar nog meer gemotiveerd om er een successvolle reis van te maken.

Ik zal proberen volgende week een berichtje te sturen vanuit Indonesie, maar prioriteit is natuurlijk de recruitment fair! Vanaf 14 Mei ben ik weer terug in China.

Oja, Zalig Pasen enzo

Net als met Kerstmis, wordt Pasen hier niet gevierd. Ik kwam toevallig berichten tegen op Whatsapp over vrije dagen op Maandag en brunches, maar anders had ik Pasen dit jaar volledig over geslagen. Anders dan met Kerstmis, wordt Pasen niet commercieel gevierd in China. Alleen berichten op Social Media herinneren mij aan dat het Pasen is.

Koningsdag
Volgend weekend komt Koningsdag eraan en dat wordt ook in Guangzhou groots gevierd! Ik heb afgelopen weken het internet afgestruimd voor een nieuwe Oranje jurk. Gezien met mijn maat (maatje Holland) het lastig shoppen is in China, dacht ik via internet uit te kunnen komen, maar helaas ook dat werkte niet. Gelukkig heb ik genoeg Oranje in de kast hangen om een goede entree te maken op het Koningsfeest!

Dodenherdenking&Bevrijdingsdag
Dit jaar maakt mijn school ook weer een studiereis naar Nederland. Ik ga dit jaar niet mee, want de eer is aan mijn collega. Ze komen op 3 Mei aan en maken op 4 Mei de Dodenherdenking mee in Amsterdam en op Bevrijdingsdag zullen ze mijn advies opvolgen om het in Leeuwarden te vieren. Alle voorgaande jaren vonden studenten Leeuwarden de leukste stad, omdat ze drukke steden al wel gewend zijn en juist Leeuwarden kleinschaliger is en persoonlijker is.

Dus mocht je zelf ook Bevrijdingsdag in Leeuwarden vieren en je komt een groepje Chinezen tegen (die nog een beetje vreemd om zich heen kijken, of vermoeid van de vlucht) kans is dan heel erg aanwezig dat het “mijn” Chinezen zijn! Maar voor nu een Zalig Pasen!

Nederlandse comfort

Zoals ik in mijn vorige blog heb geschreven, heb ik nu vakantie vanwege het Chinese Nieuwjaar en daarom is er ook wat schrijf stilte geweest. Wat ik niet in mijn blog had geschreven, is waar ik uit zou hangen in mijn vakantie. Wie mij ook op Facebook heeft, zal misschien hebben gezien dat ik weer terug ben in Nederland! In plaats van rondreizen in Azie, heb ik besloten, dat ik liever een bezoekje breng aan mijn lieve vriendinnetjes en familie in Nederland.

Toilet comfort
Ik vind het heerlijk om weer terug te zijn. Vooral van de kleine dingetjes kan ik heel erg genieten. Met name als ik naar het toilet ga; ik kan er gewoon op zitten (en niet hurken), er hangt altijd toiletpapier (wat ik daarna in de WC kan gooien en niet in een prullenbakje hoef te doen), er is vaak een wastafeltje waar ik mijn handen kan wassen en meestal is er ook nog eens handzeep!

Drukte
Wat mij al helemaal niet meer opviel in Guangzhou, is dat het echt een mega drukke stad is en je vaak niet eens op je eigen tempo door de stad kan lopen, want je bent afhankelijk van de snelheid van de mensen voor en om je heen. In Nederland is het heerlijk rustig op de straten en in winkels (ook al noemen mijn vriendinnen het dan wel heel druk).

Zelfs in de Ikea stonden er maar 5 mensen te wachten voor de WC en voor de koffie misschien 7. Je kon op alle gemak de bedden en banken uitproberen, terwijl in China alle bedden en banken in de Ikea altijd bezet zijn met families die lekker koffie gaan drinken.Ik ben op een zaterdagmiddag naar de Ikea in Amsterdam geweest en dat schijnt dus echt een hele drukke dag te zijn, maar ik vond het lekker rustig.

Schone lucht
Ik cross in Nederland heel wat af met de auto, om iedereen te zien die ik wil zien en ik heb vaak last van de felle zon die in mijn ogen schijnt. Eigenlijk is dat ook iets waar ik niet om moet zeuren, want in China is er geen felle zon, door de luchtvervuiling. De zon komt in Guangzhou wel eerder op en gaat ook weer later onder, omdat we dichter bij de evenaar zitten.

Genieten
Ik geniet heel erg van mijn tijd in Nederland en ik heb natuurlijk ook overwogen om weer terug te komen. Omdat je in China economische groei hebt, merk ik duidelijk dat Nederland nog steeds last heeft van crisis. Het is fijner werken als bedrijven zich drukker maken om kwaliteit dan om een dubbeltje, maar zelfs dan merk ik in mijn leeftijdsgroep dat er nog steeds veel mensen werkloos zijn, of niet in de sector werken waar ze eigenlijk willen werken.

Als ik een paar jaar terug mijn ideale baan zou moeten omschrijven, denk ik dat ik op mijn huidige baan uit zou komen. Dan heb ik het over de positie en de school zelf, niet eens zo zeer dat het in het buitenland is. Ondanks dat ik graag terug zou willen komen naar Nederland, vanwege mijn familie en vrienden, vind ik het tegelijkertijd ook moeilijk, want ik weet dat ik daarvoor wel een mooie baan moet inleveren. Maar wie weet wat de toekomst brengt.

Retour
Op 24 januari ben ik geland en op 10 februari vlieg ik weer terug naar Guangzhou. Op 12 februari komen mijn ouders en zusje aan in Guangzhou en dan kan ik ze ophalen vanaf het vliegveld. Ze komen in de avond aan en dan kan ik overdag nog boodschappen doen (hoe degelijk) en het hotel controleren. Met de extra dag kan ik ook net even wat zaken afronden op de campus en dan heb ik daarna alle tijd om mijn familie mijn geweldige leven in China te laten zien.

15 November 2012 vertrokken naar China

Precies 1 jaar geleden stapte ik in het vliegtuig om mijn avontuur in China aan te gaan. Ik had een werkvisum in mijn paspoort en mijn koffer wel 5 keer opnieuw ingepakt. Ik wou veel te veel meenemen en als alles eindelijk in mijn koffer paste, was hij veel te zwaar. Ik kan niet geloven hoe snel de tijd voorbij is gevlogen, het voelt alsof ik hier al jaren zit! Ik reis met gemak in mijn eentje door Guangzhou, leg met handen en voeten uit wat ik wil hebben en krijg vrijwel altijd voor elkaar wat ik wil. Soms moet ik ook mijn wensen aanpassen, als ik niet duidelijk kan maken wat ik wil. Maar dat heb je nou eenmaal als je in een land woont waar je de taal niet spreekt.

Bezoek Nederland
Ik ben niet een jaar lang in China geweest, ik ben in totaal 3x teruggekomen. 1x voor mijn moeders verjaardag, een studiereis van mijn school en afgelopen zomer. Toch voel ik me thuis in China. Ik hou van Nederland, maar ik heb hier mijn eigen plek, mijn eigen bed en in mijn huis heb ik foto’s gehangen van familie en vrienden. Dit is nu mijn thuis en zo voelt het ook. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik hier voor altijd blijf, maar ik ben hier op het moment wel gelukkig.

Collectieve cultuur
Ik heb ontzettend lieve Chinese collega’s en leuke buitenlanders op de campus. Ik ben nog steeds goed bevriend met de Chinese docenten die voor het eerst naar Nederland kwamen en ik ben goed bevriend met mijn collega’s in mijn kantoor. Zelfs bij mij in het administratie gebouw, ben ik bevriend met Chinezen die geen woord Engels spreken, maar we zien elkaar wel altijd en houden de lift voor elkaar open. China heeft een onwijs collectieve cultuur en ik vind het geweldig; waar je in Nederland je op een nieuwe werkplek eerst zou moeten bewijzen, zijn Chinezen ervan overtuigd dat hun baas een goede keuze heeft gemaakt en je wordt vrijwel direct geaccepteerd en uitgenodigd voor etentjes en samen sporten.

Verandering
Toen ik vorig jaar hier op de campus kwam, zat ik in een ander kantoor en woonde ik in een ander appartement. Ik ben inmiddels verhuisd van werkplek en van woning. Als je de campus bekijkt van een jaar terug en nu, is er flink wat verandering geweest. De gehele sfeer op de campus is veel internationaler, mede omdat er ook meer buitenlanders op de campus rond lopen. Ook is het personeel op onze school veel meer gefocust op Engels, omdat ze nu mogelijkheden zien om hun Engelse taal te oefenen. De gehele school is aan het groeien en ik vind het geweldig om te zien en mee te maken. De buitenlandse docenten worden zelfs lid van studentenverenigingen om bijvoorbeeld bepaalde sporten te leren.

Dankbaar
Het is nu precies een jaar geleden en ik ben erg dankbaar voor al mijn collega’s en vrienden om mijn leven hier in China zo aangenaam mogelijk maken. Ik probeer op mijn manier hun zoveel mogelijk te helpen, maar zoveel als dat hun voor mij doen, is eigenlijk onbeschrijfelijk. Ik heb geen foto van iedereen die ik liefst zou bedanken, maar ik heb wel een foto van een etentje tijdens: “mooncake festival”. Een feestdag waarbij mooncake gegeten wordt. Op de foto zie je Isabella, Wu Dan en Rosemary. 2 Chinese collega’s (maar ik heb er nog 2 in mijn kantoor) en Foreign Teacher waar ik dik bevriend mee ben. Maar ik heb nog 2 collega’s in mijn kantoor, Emilie (die net bevallen is van een dochter) en Fiona. Het liefst had ik nu een foto gepost met iedereen die ik wil bedanken, maar dat zijn er simpelweg teveel om op te noemen!

Mooncake

Tante geworden en bezoek aan Shanghai!

Zoals velen van jullie weten, was mijn collega Emilie zwanger. Maar op 1 Oktober is ze bevallen van een mooie dochter. Ze was iets te vroeg dan uitgerekend, maar ze hoefde niet lang te blijven in het ziekenhuis. Moeder en dochter zijn beide gezond! De naam van het meisje is nog niet bekend, omdat dat in China uitgerekend moet worden, maar ik mag mezelf wel tante noemen van Emilie! (Ik weet niet hoeveel mensen dat nog meer mogen naast mij, maar toch!). In China zijn er verschillende tradities rondom zwangerschap en bevalling. Emilie mag nu bijvoorbeeld de komende maand niet douchen en/of haar haren wassen. Reden hiervoor is, omdat de moeder nu extra vatbaar is voor ziektes, omdat de bevalling de nodige energie heeft geeist.

Kraamvisite
In Nederland is het gewoonte om binnen de eerste 10 dagen op kraam visite te komen en beschuit met muisjes te eten. Hier in China is vrijwel niemand welkom in de eerste weken, gezien de moeder op krachten moet komen en de baby rust moet krijgen. Ik wacht daarom netjes op een uitnodiging dat ik langs mag komen, maar ik kan natuurlijk niet wachten! In Nederland stuurt iedereen ook netjes een geboortekaartje, maar ook dat gebeurd in China vrijwel niet. Na de geboorte gaat alle aandacht naar moeder en baby. Het is minder belangrijk dat de buitenwereld weet van de geboorte, want het heeft niet met het welzijn van de moeder en kind te maken, maar zodra iemand het weet in de school, gaat het als een lopend vuurtje rond.

Shanghai
Vorige week was ik samen met Rosemary naar Shanghai geweest. Ieder begin van Oktober is het nationale feestdag, omdat dan de Republiek China was uitgeroepen. We waren dus 7 dagen vrij en Rosemary en ik hadden daarom tickets geboekt naar een vriendin (Christa) van haar in Shanghai. Christa is een Amerikaanse en werkt voor een Internationale school in Shanghai. In Shanghai zijn veel meer buitenlanders dan in Guangzhou. Niemand kijkt meer op of om naar een buitenlander. De sfeer was er ook veel westerser en ook veel gebouwen zagen er westers uit. Christa heeft ons veel rondgeleid naar alle belangrijke plekken van Shanghai en we hebben heerlijk ontspannen.

Piepende oren
Ik vond Shanghai ontzettend gaaf om mee te maken en natuurlijk moest ik er zijn geweest voor ik weer naar Nederland kom. Ik vond Shanghai ontzettend gaaf en er hangt een hele fijne (buitenlandse) sfeer, maar Shanghai is wel veel luider dan Guangzhou. Zelfs op de stoep werd je bijna omver gereden door scooters en andere kleine fietsen. Iedereen gebruikt dan de toeter om er langs te kunnen gaan. Dit gebeurd ook bij de auto’s (waar je dus eigenlijk naast loopt, op de stoep). Als ze iemand in willen halen, rekenen ze er niet op dat hun voorganger in de spiegels kijkt, maar ze toeteren om te laten weten dat ze in komen halen. Daarnaast is Shanghai ook een drukke stad, waar snel wat over het hoofd wordt gezien, dus naast het toeteren om in te halen, wordt er ook voldoende getoeterd als er een gevaarlijke situatie voor doet. Het lijkt soms ook wel alsof ze hun toeter iets feller hebben gezet, waardoor de toeter echt vervelende herrie wordt. Na de eerste dag had ik een piep in mijn oren en daarna heb ik met oordopjes in gelopen. ONDANKS DAT vond ik Shanghai nog steeds geweldig, maar dat komt wel voornamelijk door alle buitenlanders en de buitenlandse sfeer die er heerst.

Super Tyfoon/Orkaan voorbij

Ik hou jullie toch even op de hoogte over de Tyfoon, ik gok dat jullie het net zo spannend vonden als ik, maar er is niks gebeurd bij ons op de campus vanacht. Ik lees wel verschrikkelijke berichten in het nieuws. Zo zijn er 20 doden gevallen in China, waar precies weet ik niet. Ik hoorde dat de stroom was uitgevallen op plaatsen in Shenzen (tussen Hong Kong en Guangzhou) en ook het water was uitgevallen. Gisteren werd er nog gesproken over een Tyfoon, maar in de nieuwsberichten van vandaag wordt gesproken over een orkaan.

Maar ik ben gewoon naar bed gegaan en vanmorgen toen ik wakker werd was er stevige wind en regen, maar de Tyfoon/Orkaan was eigenlijk alweer voorbij. Bij ons op de campus is het wel een bende, overal boomblaadjes en je kan zien dat het stevig heeft gewaaid, want verschillende posters opo onze gebouwen zitten nu los.

Tyfoonvrij
Een aantal collega’s op andere scholen hebben vandaag wel vrij gekregen, omdat sommige studenten en docenten van verder moeten komen. Gezien ze de orkaan overdag verwachtten, hij is nu al over gewaaid, maar eenmaal vrij is vrij. Ik moet wel werken, dus ik ga weer aan de slag!

Weekendje Maleisie en marcherende eerstejaars

Afgelopen weekend was mijn zus Leoni en haar vriend Sander in Maleisie voor vakantie en ik ben daarom voor het weekend naar Kuala Lumpur gevlogen. Vanuit China gaat dat wel iets makkelijker dan vanuit Nederland en we hebben een geweldig weekend gehad! We zijn er wel achter gekomen dat Kuala Lumpur verschillende “terminals” heeft en sommige terminals echt meer dan een half uur uit elkaar liggen. We hadden dus wel op hetzelfde vliegveld afgesproken, maar ik kwam alsnog op een totaal andere terminal dan gedacht. Na een uurtje via de wifi, taxi gepakt en weer herenigd!

Rond 4 uur s’nachts kwamen we aan op Port Dickson, een plek in Maleisie waar de locale bevolking zelf ook graag vakantie viert, want het is dicht bij het strand en een erg rustige plaats. Ons hotel had zelf ook zeeschildpadden in een soort van speciale vijver en die mochten we ook elke dag eten geven. We hebben lekker genoten van de tijd samen en ook van het mooie weer (op een paar regenbuien na).

Militaire training voor eerstejaars
Zondagavond ben ik terug gekomen vanuit Maleisie en vandaag kon ik vanuit mijn werkplek de hele dag een fluitje horen en overal lopen studenten rond in leger kleding. In Nederland hebben we introductieweken met veel gefeest en gratis producten en wat wel niet meer. In China heeft iedere eerste jaars bij aankomst op een universiteit een militaire training. In groepen marcheren ze langs (soms in draf) en als ik mijn gebouw uitloop, zijn daar ook een groep studenten in leger kleding bezig om van alles van de ene naar de andere plek te tillen. Het voelt net alsof ik op een militaire basis ben, maar wel met een relaxte sfeer.

Kamerinspectie
Onderdeel van deze militaire training is de kamerinspectie. Elke dag krijgt iemand een prijs als je de netste kamer hebt van allemaal (tenminste dat begreep ik). Ook kun je gestraft worden als je kamer niet netjes is. In Nederland is dit ondenkbaar, want daar hebben we privacy regels voor!

Hallo Holland!

Ik ben weer in Nederland! Ik heb de afgelopen 2/3 weken rondgereisd door China met mijn zusje Laura en vriendinnen Annemieke en Chantal. We zijn van Beijing naar Chengdu gegaan en vanuit daar naar Hongkong, Macau en Guangzhou. We hebben het alle vier onwijs gaaf gehad en we waren een geweldig reisgezelschap, gezien we allemaal wel ongeveer dezelfde wensen hadden.

Toppunt van de reis
Het toppunt van de reis dat was echt de Chinese muur. We hadden de tip gekregen om naar het stuk muur af te reizen dat het verste van Beijing af lag, want daar zouden de minste toeristen zijn. En dat bleek ook waarheid. In een afgelegen stuk natuur, stond de muur daar als duizenden jaren terug. Hij was nog niet volledig gerenoveerd en het was eerlijk waar: adembenemend.

Papparazi
Ondanks dat ik wel gewend ben dat er foto’s van mij genomen worden in China, omdat ik een buitenlander ben, was het in Beijing toch wel tot het uiterste gegaan. In Beijing zijn ook veel “mainland” toeristen. Dat zijn Chinezen, die niet uit de stad komen en dus reizen in eigen land. Ze komen van het platteland vaak en zien niet veel buitenlanders. Wij waren op een gegeven moment aan het picknicken bij het Vogelnest (Olympisch stadion) en waren over het hekje gestapt om in het gras te gaan zitten. Chinezen liepen eerst stiekem langs om foto’s te maken, maar op gegeven moment hadden wij dat door en zwaaiden af en toe even. Dat was het startschot: Vele Chinezen bleven aan de andere kant van het hek staan, maar met hun camera. Sommigen durfden over het hek te stappen en begonnen met ons te poseren. Gelukkig was Echo mee, mijn Chinese vriendin vanuit mijn kantoor en die heeft een foto gemaakt van het tafereel. Het leek wel alsof we in de dierentuin beland waren, maar dat wij de “dieren” waren. Eenmaal bevrijd uit dit gebeuren, liepen we verder en wilden we van ander dingen foto’s maken. Daarbij gaven we de camera aan een Chinees om een foto van ons allemaal te hebben. Vervolgens werd onze camera omgewisseld met zijn eigen camera en ging hij zelf ook foto’s van ons maken en kwamen zijn vrouw en kinderen ook even bij ons staan. Vervolgens kwamen er weer mensen bij, die in de rij gingen staan om ook met ons op de foto te mogen. Onwijs bizar.

Local Linda
Wat ook wel apart was, het viel me op hoe verbaasd Laura, Annemieke en Chantal nog waren over bepaalde zaken, die mij niet meer opvielen. Als we bijvoorbeeld een straatje in liepen met allemaal rode lampionnen, vielen de monden van de andere meiden open en ik bleef maar zoeken aan wat hun nou zo bijzonder vonden. Dit gebeurde ook bij de vol bepakte fietsen, die rondrijden in de Chinese steden. Toch grappig, want dat soort dingen zijn heel normaal voor mij om te zien in het straatbeeld en nu viel het me pas weer op hoe bijzonder het eigenlijk is.

Clubbing in China
Wat ook erg bijzonder is in China is het clubleven, ik heb daar denk ik nog nooit echt over verteld op mijn blog. Maar ik als 23-jarige vind het nog erg leuk om naar de discotheek/club te gaan. In China zijn de club’s nog wel een beetje anders, gezien je vaak een tafel krijgt en bij je tafel drinken krijgt. Wij als buitenlanders die in de club rond lopen, zeker in het kleine dorpje Huadu, waar ik woon, is het bijna een wedstrijd om de buitenlanders (ons dus) aan je tafel te krijgen en drinken aan te bieden, want dan ben je dus “cool”. In Nederland zou je je erg ongemakkelijk voelen, want dan voelt het als bietsen en meedrinken, maar in China is het een soort status wat je de mensen geeft en je wordt constant op de schouder getikt en gevraagd bij tafeltjes. In China is het ook heel gebruikelijk om danseressen en zangers allerlei shows te laten geven en uiteindelijk werden we op onze laatste avond (we gingen uit in Huadu) werden we ook gevraag door de entertainment-crew van de club om op de derde verdieping Karaoke te gaan doen met het entertainment-team. Ik wist niet eens dat er een derde verdieping in de club was, want ik dacht altijd dat de 2e verdieping de VIP van de VIP verdieping was, maar kennelijk hebben ze dus nog meer ruimte. Onwijs bijzonder om mee te mogen maken en ook heel gaaf dat de meiden mee waren. Het was een goede afsluiter van de geweldige reis die we hebben gehad. Ik zal hier komende weken meer over vertellen, want ik heb te veel te vertellen om in 1 verhaal kwijt te kunnen!

Vorige Oudere items