Imre op visite

Ik heb nog geweldige dagen gehad in Chendu en veel andere mensen ontmoet. Maar ik kon eigenlijk niet wachten tot afgelopen zaterdag en eindelijk was het dan zover: Imre op visite in China! Op het vliegveld van Chengdu hadden we afgesproken bij de gate. Het was nog best spannend, want een half uur voordat we moesten boarden, was Imre er nog steeds niet. Ze had 3 uren om over te stappen en daarbij moest ze ook haar bagage ophalen en opnieuw inchecken. Half uur voor het boarden werd ik wel een beetje zenuwachtig en vroeg het vliegtuig personeel waar Imre was. Mannetjes begonnen snel te bellen en in hun telefoon te schreeuwen, maar niemand kon Imre vinden. Totdat: ploenk, Imre had haar koffer ingecheckt. Melding op de computer van de steward. Ik rende naar de ingang van de terminal en daar stond ze als een verdwaald hert. Samen het vliegtuig in naar Guangzhou en daar eerst maar een nachtje bijgeslapen.

Hot Spring
Ik heb een mooie rondleiding gegeven over de campus en we doen lekker waar we zin in hebben, wat vooral bijpraten is. Maandag zijn we naar een “hot-spring” geweest. Een groot buitenresort, met verschillende kruidenbaden en verschillende temperaturen. We zijn eerst tot pudding gemasseerd en vervolgens het resort in: met een Tai-Chi muziekje op de achtergrond hebben we anderhalve dag, volledige ontspanning gevonden. Helaas weer terug naar Guangzhou en dan kan je de ontspanning niet zo goed vasthouden, want Guangzhou is gewoon vol met mensen. Gelukkig kwam er in de metro een reclame voorbij van het resort waar wij hebben geslapen… dat voelt dan toch meteen erg goed!

Hotels
Gezien hotels hier in vergelijking met Europa erg goedkoop zijn, hebben we ook gekozen voor de wat luxere hotels… we hebben balkon, zit-gedeeltes en breedbeeldschermen op onze kamer. De eerste nacht voor we naar de “Hot Spring” gingen had ons hotel een buitenzwembad bovenop het dak… We genieten er onwijs van en laten ons lekker verwennen, zodra we naar Hong Kong gaan, wat een verschrikkelijk dure stad is, slapen we in een goedkoop hostel, gezien het anders niet betaalbaar was.

We gaan de komende dagen lekker de stad verkennen, sightseeing en winkelen en… stappen! Internet gaat niet zo makkelijk deze dagen, dus het kan zijn dat jullie niet zoveel van me horen, maar we doen ons best!

Linda in Chengdu

Na het afscheid van papa heb ik een dagje “vrij” gehad en ben gisteren doorgereisd naar Chengdu: stad van de Panda’s. Op mijn vrije dag heb ik al mijn spullen verhuisd, want toen heb ik de sleutel gekregen van mijn nieuwe huisje. Alles staat inmiddels op zijn nieuwe plek, maar ik heb wel flink wat spullen verzameld, want ik moest wel vaker op en neer lopen dan eerst verwacht! Helaas doet het warme water het niet en het internet ook niet… maar dan scheelt het dat mijn oude huisje een paar deuren verderop is. Na de vakantie gaan ze dat ook allemaal maken, dus het is vooral tijdelijk.

Chengdu
Ik ben nu naar Chengdu gereisd. Ik merk wel dat ik echt aan het bijkomen ben. Hoe geweldig ik het ook vond met papa, het afscheid viel me toch zwaarder dan ik dacht. Ik ben denk ik er gelukkig dat ik zon goede band heb met mijn familie, dus ondanks dat ik nu een beetje heimwee heb, voel ik me erg bevoorrecht. Ik loop hier lekker door de straten van Chengdu, schuif lekker aan bij andere buitenlanders in het hostel en geniet van de mooie stad.

Anders dan Guangzhou
Chengdu is wel aanzienlijk anders dan Guangzhou. De mensen lijken er veel meer relaxt. Dat is denk ik ook omdat Guangzhou veel drukker is en mensen daardoor ook veel meer druk voelen. De straten zijn minder druk, maar de regels hier begrijp ik ook niet… soms komt er een auto even over de stoep en ook de kleine scootertjes lijken overal vandaan te komen. De mensen zijn hier net zo vriendelijk als in Guangzhou. Ze lijken hier wel iets minder bekend met buitenlanders: zo kwam vandaag een oude vrouw direct op me af stappen en op 30 cm afstand kijkt ze me recht in de ogen, steekt vervolgens haar duim op en loopt weer door.

Oren schoonmaken
Daarna werd ik benaderd door een man die allerlei rare stokjes en borsteltjes in zn handen had: oren schoonmaken. Het zag er allemaal erg viezig uit, dus ik gaf aan dat mijn oren wel schoon genoeg waren. Toch heb ik hem goed in de gaten gehouden en aanschouwd hoe andere oren werden schoongemaakt. Ik was blij dat ik het had afgeslagen, maar de Chinezen waren erg blij met zijn dienst leek het wel…

Spugen
Het was me niet heel vreemd, want in Guangzhou gebeurd het ook heel vaak… maar Chinezen spugen op straat. Vaak hoor je dan een harde rochel en dan hoor je een kwatje op de straat belanden. In Guangzhou overkomt het me zelden dat ik er kippenvel van krijg, maar hier in Chengdu rochelen ze zo hard dat ik om het uur de haren bij me overeind gaan staan. Ik hoop maar dat ze niet per ongeluk op mn schoenen spugen, maar ik kan niet begrijpen waarom ze dat doen.

Tempel
Morgen ga ik op tempel-tocht. De tempels hier schijnen erg bijzonder te zijn, dus dat is een bezoek waard. Vrijdag staat er een reisje geboekt om de Panda’s te bekijken en ik zie verder wat elke dag brengt. Gewoon van genieten en uitkijken naar zaterdag, want dan stap ik bij Imre in het vliegtuig!

mooie week! met papa Jan(4)

Een fantastische week. Zoals eerder beschreven mooi om te zien hoe Linda zich manifesteert in bijzondere omstandigheden met bijzondere collega’s in een bijzonder land. Lieve collega’s vooral die zich als familie naar Linda gedragen. Geeft mij ook een heel prettig gevoel: voor wat Linda ook maar zou kunnen overkomen, ze staat er niet alleen voor.

De laatste dag nog veel met een van deze collega’s en haar partner opgetrokken om nog meer van de mooie stad te zien. Een van de oudste wegen en of verhardingen die China rijk is, en nog maar net ontdekt in 2002. Mooi dikke glas platen overheen gelegd en een ieder kan het al lopend op de nieuwe winkelstraat aanschouwen. Dit is dan ook ontdekt in de nu drukste winkelstraat die Guangzhou rijk is. Deze glasplaten worden ontzettend glad als het regent (wat deze dag het geval was), zo ontdekte een te snelle Chinees en deze lag letterlijk aan onze voeten.

Ook een heel mooi stads park bekeken en een heel goed restaurant bezocht. Ook dit weer met een collega van Linda en diens vriend. Het is mooi hoe Chinezen elkaar begroeten en afscheid nemen. Waarbij wij minimaal een hand geven schuiven zij gewoon aan tafel en geven een bescheiden knikje. Bij het weg gaan zwaaien zij nog een keer en that’s it.

Voor mij nu tijd om een mooi land toe te zwaaien, maar niet om dit te doen zonder een hele dikke knuffel naar Linda, omdat zij met prachtige dingen bezig is, en wij wel graag op zijn Hollands afscheid nemen.

Ondertussen een goede vlucht gehad en prettig thuis gekomen. Linda was nu getuige hoe thuis de koffer uitgepakt is met allemaal leuke presentjes, made in China. Mama José heeft nu een horloge die voorlopig op Chinese tijd blijft staan.

Linda nogmaals bedankt voor deze fantastische week, en ik had er niets van willen missen.

Veel liefs.
Papa Jan.

P.S. Linda zit inmiddels in Chengdu. Ze heeft vandaag gevlogen en kwam gemakkelijk aan in het hostel!
Foto’s(enkele) zijn op de site http://www.lindadewinter.com geplaatst

Linda en papa Jan op excursie(2)

Gisteren vroeg op pad voor excursie naar Zhaoqing. We starten in de metro om 7 uur. En terwijl we nog onderweg waren en ruim op tijd, werden we al gebeld of we al wel klaar stonden, want de bus zou er over 10 minuten zijn. Wij begrepen niks van het Chinees en dachten meteen dat we te laat waren. Dus snel snel in de metro en hoeveel miljard Chinezen waren er ook alweer? Geloof dat we ze allemaal tegen zijn gekomen in de metro… We waren nog ruim op tijd voor het busje dat ons op zou pikken.
2 uren lang in een kleine mini-bus gereden naar plaats van bestemming. Onderweg hadden we last van turbulentie, ja dat hoort normaal gesproken in het vliegtuig, maar we hebben af en toe ons hoofd gestoten aan het plafond! We kwamen een aantal keren los uit de stoel en de chauffeur gaf nog extra gas bij. We werden naar een prachtige bestemming gebracht. Met de auto de berg op en langs alle tempeltjes geld achter laten voor extra geluk. De ene keer moet je het geld op een schildpad mikken, de andere keer in een hoge driepoot. Al met al leuke spelletjes en het extra geluk is mooi meegenomen. Nog een flink stuk gelopen langs allerlei watervallen en vijvertjes, ontzettend helder water en oude mensen die Tai Chi aan het beoefenen zijn. We komen helemaal tot rust in de stille natuur en krijgen nog een heerlijke lunch voorgeschoteld.
We zitten in een reisgroep van ongeveer 10 personen. Binnen de groep zitten ook een paar die graag Engels willen leren en er hun voordeel mee doen dat wij er bij horen. Daardoor wordt alles voor ons prettig naar het Engels vertaald en krijgen we goed mee wat de gids ons wil vertellen. Waar we ook heen lopen, er is altijd iemand uit de groep die even een oogje op de “buitenlanders” houdt. Het is een fijn gevoel, want je zal de groep maar kwijt raken en de gids in het Chinees niet kunnen bellen? Deze avond zijn we naar een mooi hotel gebracht en s’avonds was er een mooie watershow met fonteinen in de stad. Nooit geweten dat je zoveel kon met water. Hele wave’s en wokkels lieten de fonteinen zien en ons waterkanon kan daar zeker nog wat van leren!
We waren duidelijk de enige buitenlanders in de stad, gezien toen we lekker voor een biertje wilden gaan en we de kroeg in liepen, al het personeel in paraatheid werd gebracht en op een rij stond om onze bestelling op te nemen. Tapgebaren en drink gebaren blijken niet te werken, maar gelukkig kent iedereen: ‘HEINEKEN’ en alle personeelsleden hadden het meteen duidelijk. Daarna dacht papa een geweldig groot winkelcentrum te zien, maar Linda zei: wacht maar af… morgen zie je een veel grotere! En dit bleek ook het geval, uiteindelijk bijna 10x zo groot.
Goed hotel gehad en goed ontbeten met de groep. Het ontbijt bestond uit warme soep en andere warme gerechten. Nu een andere bus in als gisteren, veel krakkemikkiger en de roest was duidelijk zichtbaar (en bijna hoorbaar) bij de drempel van de bus. Uurtje rijden naar een ander groot park. Hier een hele hoge berg opgeklommen, allemaal cement trapjes van verschillende hoogtes en van verschillende hoekjes. We zijn helemaal naar de top geweest en keken zelfs over een hoog (40 verdiepingen) flat gebouw heen. Uitzicht op de mooie bergen van China en prachtig landschap. Halverwege de klim kwamen we bij een soort winkeltje waar je ijsjes en drinken kon kopen. Dit winkeltje had zulke grote vrieskasten dat we ons afvroegen hoe deze de berg op zijn gekomen. De klim daarvoor was al verschrikkelijk stijl en het is maar te hopen dat er niemand gewond is geraakt om ervoor te zorgen dat wij een ijsje konden eten halverwege de klim. Teruglopend de weg op de berg helemaal kwijt geraakt, want ondanks dat we een pad hebben gevolgd wat volledig met beton was gestort, waren er verschillende paadjes die naar de top liepen. Aan de andere kant van de berg uit gekomen. Gelukkig liep er een Chinees vrouwtje uit de groep met ons mee, dus we hoefden haar alleen maar te volgen om de groep weer terug te vinden.
Elke toeristische attractie in China is beoordeeld met sterren of met een aantal A’s. Je wilt toch weten waar je aan toe bent. Onze eerste berg was een AAAA-plek en de tweede berg had toch zeker 7 sterren. Dit bleek ook wel, want we genoten zeer van de eerste berg, maar toen we de berg vandaag zagen, leek het er helemaal niks meer bij.
We genieten van de dagen samen, we hebben geen haast en relaxen en praten lekker bij. We houden jullie op de hoogte met de dagen in Guangzhou!
Groeten Linda en papa Jan

Bericht van papa Jan(1)

Gisteren heb ik een uitstekende vlucht gehad, tot Cairo prettig bijgepraat met een projectontwikkelaar van windmolens. Moest op den duur een gordel om doen en toen pas merkten we dat we eigenlijk al in Cairo waren. Makkelijke overstap, wel veel controle en koffers van mede passagiers moesten open, maar ik mocht door en niks was loos. Daarna een boeing 777-300 dus groot vliegtuig, 3 stoelen op een rij en het rijk voor mijzelf. Het was een echte slaapvlucht, maar kon de slaap niet pakken. In 8 uur tijd 3 filmpjes kunnen kijken. Vraag niet waar ze over gingen, dat kon ik niet volgen, maar het beeld zag er mooi uit. Eindelijk in Guangzhou na een mega lange rij voordat je China in mocht, ik bij een paar potige Egyptenaren die uiteindelijk door moesten reizen, vrij brutaal in hun kielzog meegelopen en op het laatste moment, op tijd, de juiste balie gepakt om China in te gaan. Juist bij Chinezen lijkt de controle strenger, het paspoort wordt met de loep nagelezen en bij westerlingen is het snel klaar en doorlopen. Wanneer je daarna nog snel je koffer vindt dan tref je na lange tijd eindelijk je dochter aan. Waarna je elk gevoel van stoerigheid laat varen en jee wat doet me dat goed om zo onze Linda in de armen te kunnen sluiten. Ivy heeft ons helemaal begeleid en kreeg spontaan een dikke knuffel en kus. Dat blijkt achteraf niet helemaal Chinees, want een beetje afstand houden is wel gepast. Maar volgens Linda werd het wel in dank afgenomen en gewaardeerd.

Goed naar de campus gegaan, eerste confrontatie met het Chinese verkeer, het was goed dat het dag was, niet regende, want je kijkt je ogen uit. Sommige stukjes van de weg worden her-straat en de stenen die eruit zijn gehaald, worden opgestapeld en zijn tevens de markering om er even om heen te rijden of te fietsen. Vrij makkelijk wakker gebleven (was ook verstandig volgens Linda) en s’avonds uit eten met Vice President Li Huagang, van wie ik een visitekaartje kreeg, om vooral geholpen te worden, mocht ik ooit in moeilijkheden komen. Maar ook de director, collega’s en Ivy waren aanwezig. Mooie uitwisseling van cadeautjes. Ik kan een paar weken Chinees eten en Linda had gelukkig geregeld dat mijn koffer vol zat met hollandse Chocolade letters en dat bleek wel een heel bijzonder tegen presentje te zijn. Begrijp goed, dit was een super de luxe restaurant en dat was al zichtbaar op de eerste verdieping, maar de tweede verdieping zat ieder al in pak, maar wij zaten in een VIP-kamer op de derde verdieping. Uitstekend en lekker gegeten en veel kennis uitgewisseld. Ik heb nu echt het gevoel dat ieder die hier om tafel zat een soort tweede familie voor Linda is. Hierna zeer goed geslapen op het nieuwe slaapbankje van Linda en klaar voor de volgende dag.

Een ieder die er nog aan twijfelt of ik een beetje trots ben oftewel een beetje veel geniet, mag bij deze weten dat beide van toepassing zijn. Het is ongelooflijk hoe je hier aan de andere kant van de wereld meegenomen wordt door je dochter, die je een gedeelte van China laat zien, zoals het is.

Ze wijst me op de mooie fietsen, die wij allemaal classificeren als kinderfietsjes. En begrijp me goed, hier zitten echt volwassen Chinezen op. En de driewieler fietsen met mega grote bak vervoeren meer dan wij op een twee-ton-aanhanger. Vaak zit er nog een klein kind voorop het stuur. Vader trapt en vrouw achterop en daarachter nog eens de vracht! De busrit van 2 uur naar het centrum is een ware beproeving, maar geen Chinees die erover mauwt. Ze zitten droog, hoog, hobbelt alle kanten op. Soms kom je los uit je stoel, maar ze bedanken de chauffeur voor het brengen naar de plaats van bestemming.  De metro is net als een grote stad, goed uitkijken welk spoor je pakt, welk station je moet hebben en Linda neemt me gelukkig letterlijk aan de hand… en wat geniet ik daarvan. Zo zijn we naar het hotel gewandeld en onderwijl loop ik achterste voren om te kijken naar welke boot over de rivier langs komt, als je maar niet per ongeluk op de rijbaan gaat staan, want je bent je leven niet zeker.

We zijn bij een prachthotel aangekomen, mooie 2-persoonskamer, alles erop en eraan. www.east-asia-hotel.com vinden wij nu al een aanrader. Na aankomst, direct in de taxi gesprongen om een maatpak op maat te laten maken, maar uiteindelijk geeindigd bij de KFC (Kentucky Fried Chicken= Kip fast food). Op zijn Amerikaans gegeten en de vertering is ook meteen weer op orde. Het maatpak staat nu op het lijstje voor een andere dag en we maken ons nu klaar voor onze excursie:

De excursie naar Guilin is afgelast. Er waren kennelijk te weinig aanmeldingen en dat is 2 dagen voor vertrek afgemeld. Er was ook geen andere mogelijkheid meer om een andere reis naar Guilin/Yangshuo te boeken. Dat is ook wel weer een beetje Chinees, je krijgt gewoon je geld terug en je moet er maar niet over zeuren. Gelukkig heeft Linda haar collega direct een andere excursie geboekt, maar in plaats van 3 dagen, zijn we nu 2 dagen onderweg. Ons is mooie bergen beloofd, watervallen en boottochtjes, dus het wordt vast heel mooi. Nu lekker naar bed, want morgen vroeg!

groeten papa Jan de Winter

Als een chinees bij het consulaat..

Consulaat

Vorige week donderdag was ik uitgenodigd bij het Nederlands consulaat (of in ieder geval, voor de borrel bij een restaurant om de hoek). Ik voelde me het eerste uur net een Chinees. Wat veel “buitenlanders”! Ik zit hier alle dagen in een afgelegen gebied van Guangzhou, dus veel buitenlanders zie ik niet. Ik moest er echt even aan wennen om weer tussen allemaal lange mensen te staan. Het was een hele fijne avond en ik voelde me even weer zoals thuis. Ik heb flink visitekaartjes verzameld en hoop dat dit soort borrels zich vaker voor doen!

Buitenlanders in Guangzhou
Ondanks dat er niet veel buitenlanders in Guangzhou zitten, is het hier helaas niet de gewoonte om andere buitenlanders automatisch te groeten. Het schijnt dat dit een paar jaar terug wel anders was, maar inmiddels zitten er al zoveel buitenlanders in de stad (ik zie er af en toe heel zelden 1tje in de metro), dat veel andere buitenlanders te negeren. Elke keer als ik een buitenlander tegen kom op straat of in de metro, voel ik me net een Chinees, want ik kan mijn ogen er niet vanaf houden, ik ben gewoon ontzettend nieuwsgierig! Ik ben dus eigenlijk quasi aan het negeren en ik heb het idee dat andere buitenlanders hetzelfde doen, want het lijkt wel alsof ze me helemaal niet zien.

Verhuizen
Omdat Guangzhou College (waar ik werk) bezig is met het uitbreiden van het aantal buitenlandse docenten, worden er ook een 20tal appartementen klaar gemaakt om buitenlandse docenten in te laten wonen. Deze zijn dus, net als mijn huisje, volledig gemeubileerd en standaard allemaal hetzelfde. Het enige verschil met mijn huisje, is dat de meubels allemaal nieuw zijn, een westers matras en een zacht bankje hebben. Gezien een aantal van mijn meubels aan vervanging toe zijn (ze waren erg oud), heb ik gevraagd of ik mocht verhuizen. Ik ben vooral erg blij met het westerse matras, want ik merk dat ik me steeds meer begin te ergeren aan het matras waar ik nu op lig. Dat lijkt meer op een houten plank.

Aftellen
Volgende week begint de vakantie! Ik heb er onwijs veel zin in en dat zal ook de reden zijn dat ik vanaf volgende week ook tijdelijk minder zal schrijven. Voor de geinteresseerden, dit is mijn volle vakantie-agenda:

20 -26 januari: papa op visite
22-24 januari:  naar Guilin/Yangshuo met papa
28 jan – 2 februari: naar Chengdu in mn uppie (maar wel in een backpackers hostel)
2-15 februari: Vriendinnetje Imre op visite!
4-5 februari: naar de Hot-Spring met natuur-tour samen met Imre
9-15 februari: Hong-Kong!

Vanaf 15 februari heb ik nog geen plannen, maar ik hoor al geruchten dat ik dan weer moet werken… dus ben benieuwd!

koud

Ik zit dus op het werk met een dikke winterjas aan (ik heb een nieuwe gekocht) en zodra ik thuis kom, spring ik onder de douche om warm te worden en duik daarna mijn bed in om warm te blijven. Ik heb een verwarming te leen van mijn collega Emilie en ik heb een extra deken gekocht en dan is het best te doen. Maar dit weekend had ik nog geen verwarming of extra deken en toen kreeg ik best spierpijn van de kou. Hopelijk was dat de laatste keer!

Guilin/Yangshuo
Ik heb een reisje geboekt om samen met mijn vader te doen. Papa is hier maar een week, maar gezien Guangzhou maar 1 grote stad is, wil ik hem ook wel iets meer van China laten zien en dat wil ik zelf ook wel zien. Chinese reisorganisaties zijn erg goedkoop, voor max. 50 euro p.p. zit je 2 nachten in een hotel, vervoer, eten is geregeld en je hoeft alleen maar de gids te volgen en je ziet van alles. Deze reisorganisaties zijn eigenlijk alleen voor Chinezen, dus alle websites zijn in het Chinees, de gids is Chinees en voor het betalen bij de boeking moet je je Chinese identiteitskaart nummer opgeven. Ik kan geen Chinees en heb ook geen Chinees identiteitskaart nummer, dus daarom heeft collega Garaya alles voor me geregeld. Ik hoefde er alleen maar bij te zitten en toestemming te geven. Ze heeft gebeld met de reisorganisatie en zolang wij het niet erg vonden dat de gids geen Engels kon, mochten we mee!
Ik heb veel gehoord over Guilin en Yangshuo van vrienden van mijn ouders en ik heb er onwijs veel zin in.
Ik hoop dat ik ook zon mooie reis kan boeken als vriendin Imre er is, want dan zie ik zelf stukken meer van China en rondreizen met vrienden/familie is veel leuker dan alleen! Ik weet alleen nog niet waar ik heen kan, wat redelijk dicht bij Guangzhou ligt… maar ik laat me adviseren door mijn collega’s en vriendinnen en dan komt het vast wel goed!

Nederlanse borrel
Ik ben donderdag uitgenodigd op het Nederlands consulaat voor een Nederlandse Nieuwjaarsborrel. Ik mag dan eerder weg van het werk, omdat het werk zo ver vanaf de stad is. Ik heb er best wel zin in om meer Nederlanders te ontmoeten, want ondanks dat alle Chinezen die ik ken, ontzettend vriendelijk, gastvrij en behulpzaam zijn.. heb ik ook wel eens behoefte aan wat Nederlandse humor!

Op pad met Chinese collega’s

Dit weekend ben ik mee geweest met een georganiseerd tripje van het werk. Omdat ik in het language department werk, mocht ik ook mee. Samen met alle Chinese collega’s (ik was de enige buitenlander) in een busje en rijden maar. In de bus werden volop spelletjes gespeeld en eten rond gedeeld. Elke verliezer van een spelletje moest een performance doen, wat resulteerde in flink wat gezang of moppentapperij. Ik verstond er weinig van, want het was helaas allemaal in het Chinees. Toch was het ontzettend grappig om te zien hoe verlegen de Chinezen normaal gesproken zijn en zo makkelijk voor een groep een (vaak vals) liedje zingen.

Danxiashan bergen beklimmen
Na een flinke rit (3/4 uur!) waren we eindelijk in de buurt van onze eerste bestemming: Danxiashan gebied. Waar ik eerst best wel tegen op zag, want ik hou niet zo van berg beklimmen. Maar wat is het een ontzettend mooi gebied! De ene berg na de andere, overal zijn tempeltjes en koepeltjes en alles ziet er ontzettend netjes uit. De lucht rook ontzettend schoon en gezien de winter hier nog niet echt is begonnen, was alles nog heel groen. Overal stond bamboe. Ik snapte eerst niet waar we helemaal heen liepen en klommen, maar kennelijk staat dit gebied ontzettend bekend om 2 specifieke rotsen: 1 in de vorm van het vrouwelijk geslachtsdeel en de andere… juist… in de vorm van het mannelijk geslachtsdeel. Op het moment dat je bij de rotsen aan komt, staan overal Chinese toeristen ze enthousiast fotograferen. haha!
Bidden voor een zoon
Bij de rots in de vorm van het mannelijk geslachtsdeel was er een heel platform gemaakt met een klein altaartje, waar mensen konden bidden. Gezien in China nog steeds de een-kinds-regel geld, hopen veel gezinnen op een zoon. Bij dit altaartje werd wierook gerookt en konden mensen bidden voor een zoon, of (wat vaker voorkwam) een kleinzoon. Ik geloof er allemaal niet in, maar vond het natuurlijk wel weer reuze interessant.
Superdeluxe hotel
Ik heb ook eindelijk weer ervaren hoe het is om op een zacht matras te slapen. Het was een mooi hotel en ik had samen met Garaya een kamer. Garaya ken ik al wat langer, ze heeft ons begeleid toen ik vorig jaar naar China kwam voor een studiereis en ik heb op mijn beurt weer Garaya begeleid toen ze in Nederland kwam voor een studiereis. Ik ben gelijk mijn bed in gedoken, verwarming aan, tv aangezet en lekker genoten van een relaxt avondje. Vooral de verwarming was een beste luxe, gezien het een best koude dag was met veel regen. Tijdens de lunch en het avondeten zaten we in luxe restaurants, zonder verwarming. Eten met de jas aan dus. Ik rekende daarom ook maar niet op een verwarming in de hotelkamer, maar dat hadden we wel en die hebben we flink opgestookt. HEERLIJK! Jammer dat we de volgende dag weer om 8 uur s’ochtends moesten uitchecken.
Aap-grot
Ik was het hele weekend in de waan dat we naar een apen-grot gingen. Maar kennelijk is er in de buurt van de Nan-Hua tempel een grot, waar overblijfselen van oermensen zijn gevonden. Ze bedoelden dus geen apen, maar oermensen. De grot mochten we bezoeken en het is best een gek idee, dat de grot echt ontzettend oud is en duizenden jaren terug onze voorouders leefden.
Nan-Hua tempel
Waar de meeste Christenen elke zondag een uurtje naar de kerk gaan, de Moslims 4x per dag een gebed doen, bidden de Chinezen in een boedistische tempel. Ik krijg er niet de indruk van dat ze het heel regelmatig doen, gezien er flink wat wierook gestookt wordt, alsof er iets goed gemaakt moet worden. Er staan in China veel tempels, maar lang niet iedereen woont in de buurt van een tempel. Dus op zich ook logisch. Deze tempel wordt onderhouden door monniken en er zijn verschillende altaartjes waar gebeden wordt. Vaak lopen de mensen van de een naar de andere, vanwege de verschillende goden die elk weer voor een ander soort voorspoed zorgt. Ik denk dat als je voor elke god zou willen bidden, je wel een middagje bezig bent. Bij elke altaar kan ook geoffert worden en overal ligt lekker eten. Op het moment dat ik rond liep in de tempel, was het lunchtijd, dus het zal jullie niet verbazen, dat ik best wat honger kreeg bij het aanzien van al het klaar gemaakte eten en fruit.
Gelukkig hadden wij daarna onze echte lunch in het bijgelegen restaurant en na de lunch zijn we weer op weg naar huis gegaan. Wat was het een gaaf weekend en wat is China mooi! Ik heb er echt van genoten en ik heb best leuke collega’s, ook al versta ik ze lang niet allemaal 😉

Volgende Nieuwere items