Linda de Winter

Ik ben ervan overtuigd dat het komende semester een geweldig semester gaat worden. Afgelopen week ben ik teruggekomen van Nederland en kwam rond 8 uur avonds thuis en kwam direct mijn collega tegen. Ze was heel blij me te zien en gaf meteen door dat ik de volgende dag aan de slag mocht. Dat is nog eens thuiskomen! Ik schrok er eerst wel van, maar ik vind het heerlijk om weer aan de slag te zijn. De campus is volgestroomd met studenten en buitenlandse docenten!

Introductieboekje
Dit semester heeft mijn universiteit meer buitenlandse docenten dan ooit en daarom mocht ik ook een introductie organiseren. Vorig semester ben ik al bezig geweest met een boekje om het meeste in uit te leggen, want als je op een nieuwe plek bent en heel veel informatie in 1x krijgt, is het onmogelijk om te onthouden. Het boekje is supermooi geworden en ook van de docenten die er vorig semester ook al waren, zijn er onwijs blij mee. Er zitten handleidingen in voor de machines in huis, maar ook korte informatie over het overboeken van geld en openbaar vervoer. Ik ben er ontzettend trots op en ik krijg ook steeds complimentjes erover.

Introductieweek
Niet alleen het boekje, maar als je als nieuw docent aan komt op een school en je bent onderdeel van een team, met andere nieuwe mensen, is het uiteraard fijn om een korte introductie te krijgen. Ik mocht hier ook de planning voor maken en een korte presentatie om het boekje toe te lichten. Dit semester hebben we ook een “Foreign Teacher Coordinator” om de Engels docenten richting te geven met plannen van de lessen. Dus samen met deze coordinator hebben we een complete introductie gemaakt en vergeleken met vorig semester is er duidelijk meer organisatie en richting. Ik klink misschien een beetje arrogant dit allemaal op mijn blog te zetten, want het is natuurlijk een beetje pronken, maar het voelt gewoon goed en ik ben gewoon ongelooflijk trots hoe afgelopen week is gelopen.

Professioneel en vriend balans
Ik ben onder andere verantwoordelijk voor de contracten van alle buitenlandse docenten, hun verblijfsvergunningen en de verlengingen daarvan. Daardoor zit ik wel een beetje in een positie waarbij ze verantwoordelijkheid bij mij moeten afleggen, maar aan de andere kant, zijn ze ook rond mijn leeftijd en ik heb natuurlijk ook behoefte aan “westerse” vriendschap. Ik ben nog een beetje op zoek naar hoe ik de balans kan houden tussen vriend zijn, maar als het erop aan komt, ik ze ook aan kan spreken, zonder daarop beoordeeld te hoeven worden.

Ik ben ervan overtuigd dat het een geweldig semester gaat worden en ik heb er zin in. Het zal vast niet allemaal zo gaan als ik in mijn hoofd heb, maar ik heb er in ieder geval vertrouwen in.

En inmiddels is het ook alweer bijna tijd om terug te gaan naar China (donderdag). Laatste dagen verblijf ik bij mijn ouders op de camping en ik heb zojuist de laatste spulletjes gekocht om mee te nemen naar China, zoals kaas en stroopwafels.

Nieuw kantoor
Volgende week ga ik verhuizen naar een nieuw kantoor. Op de campus is een nieuw administratiegebouw gebouwd (ja, het is waar, China blijft maar bouwen!) en daar bevind zich ook mijn kantoor in. Ik deel mijn kantoor met ongeveer 4 andere collega’s en dat is altijd erg gezellig en makkelijk voor overleg. Ik heb in de zomervakantie al stiekem gespiekt en we hebben ontzettend mooi uitzicht over het meer.

Aftellen
Ik vind het heerlijk om weer terug te zijn in Nederland, maar na een maand niks doen, begint het bij mij wel weer te kriebelen om aan de slag te gaan. Ook omdat ik weet dat ik weer ga en er al een aantal taken op mij aan het wachten zijn, ben ik klaar om weg te gaan!

Terugkomst
Zoals het er nu voor staat, zal ik het komende jaar ook niet meer thuiskomen. Er kan natuurlijk van alles gebeuren en voor hetzelfde geld ga ik deze winter naar Nederland op vakantie, maar dat staat nu nog niet in de planning. Dus voor de meesten zal dan ook gelden: tot volgend jaar!

Ja het gebeurd bij elk blog, dat er even een poosje niet geschreven wordt. Na meer dan een half jaar elke week schrijven, is die tijd ook voor mij aangebroken. Het is nu einde van het semester en ik heb de afgelopen week flink wat overtijd gewerkt. Iedereen wil alles graag af hebben voor de zomer en ik al helemaal, want over een week komen Chantal, Annemieke en zusje Laura op visite! Ik bezoek dan Beijing, Chengdu, Hong Kong en Macau en ik zit dan liever niet in het hostel met een laptop de hele dag om mijn werk af te maken! Nee… dan is het tijd voor vakantie.

Contract
Mijn contract is ook vast gesteld voor volgend jaar. Het is nog niet getekend, maar al mijn benefits staan op papier en ik ben tevreden. Ik krijg volgend semester een “taal-dag”. Dat is 1 dag in de week, in de ochtend krijg ik dan Chinese les en in de middag geef ik Engelse les. Afgelopen semester zou ik eigenlijk ook Engels les gaan geven, maar dat is er nog steeds niet van gekomen en ik zou ook graag meer progressie in mijn Chinees zien. Dus vandaar. Ik ben er erg tevreden mee. Ik heb het hier in China ook steeds meer naar mijn zin en het aantal buitenlanders op onze campus groeit. Ik voelde me al thuis, en ik voel me steeds gelukkiger hier.

Evaluatie
Een van de redenen dat ik vorige week zoveel moest overwerken, is omdat we moesten zelf-evalueren. Dat gebeurd ook in westerse landen, maar hier werd het last-minute aangekondigd en omdat ik het nog nooit eerder had gedaan, had ik het iets teveel voorbereid en meer tijd in gestopt dan eigenlijk verwacht werd. Het werd gelukkig alleen maar meer gewaardeerd. Tijdens mijn evaluatie-presentatie kreeg ik ook feed-back dat mijn positie in de Universiteit de gehele internationalisatie in de school een boost heeft gegeven. Zo is meer personeel in de school bezig met Engels leren en iedereen op de campus kent mij ook. (de schoolkrant heeft daar ook aan bijgedragen, maar ik ben echt bijna beroemd tussen studenten, docenten en ander personeel). Omdat voorheen het personeel weinig met de buitenlanders te maken had, waren de buitenlanders minder aanwezig voor hen en alleen voor de Foreign Language school. Omdat ik nu onderdeel ben van het International Office hier, communiceer ik ook met het ‘normale’ personeel en dat is voor hun dus ook een positieve verandering en duidelijke aanwezigheid van buitenlanders. Positieve evaluatie dus en voor hun nog meer motivatie om mij aan te houden.

Afgelopen week was een hectische week op Guangzhou college, de senioren gingen namelijk afstuderen en dat gaat samen met mooie ceremonies, speeches en drukte. Hier gebruiken ze de Amerikaanse traditie om de zwarte toga’s aan te doen en vele foto’s te maken. Een aantal studenten die ik als vrienden zie, studeerden deze week ook af en het was toch best een emotioneel moment voor hen. Jaren hebben ze hier op de campus gewoond en na de afstudeerceremonie, hebben ze nog een week om de spullen pakken en de campus verlaten. Als onderdeel van het international office, moest ik ook aanwezig zijn en mocht ik eerste rij zitten bij het uitreiken van de diploma’s en het speechen van de president. Zo kon ik het allemaal goed zien!

In de rij voor je favoriete restaurant
Omdat de afgestudeerden de campus moeten verlaten, ben ik gisteren nog uit eten geweest met een docent en 2 studenten om afscheid te nemen van 2 studenten. In Nederland als je naar een restaurant gaat en het zit vol, dan hop je door naar het volgende restaurant. Hier in China is het heel gebruikelijk en normaler, om buiten op de krukjes te wachten tot er een plekje vrij komt. Soms wachten mensen wel 2 uur om in hun favoriete restaurant te kunnen eten.

Uit eten met de burgemeester
Ik heb (eindelijk) een nieuwe collega in mijn kantoor en haar familie is goede vrienden met de burgemeester van Huadu. Daarom werden onze vice-president, directors en ik uitgenodigd om uit eten te gaan met de burgemeester. Ontzettend gaaf natuurlijk! Er moest weer veel geproost worden, zoals dat gebeurd in de Chinese netwerk-cultuur. Als Chantal, Annemieke en zusje Laura komen volgende maand, wil de burgemeester hen ook graag ontmoeten. Hiermee kan ik ook laten zien dat ik trots ben op Huadu en daarom vind de burgemeester het ook leuk om met buitenlanders om tafel te gaan.

e-bike
Overigens bezit ik nu ook een elektrische fiets. Het heeft dan wel geen trappers, maar ik kan nu gemakkelijk op en neer naar het centrum van het district en waar ik woon. Ik kan hem opladen via een snoer verlenger die ik vanaf mijn balkon laat hangen. Echt, onwijs handig en ik vind het bijna raar dat ik niet eerder zon fiets heb gekocht!

Het is bijna zover! Zondagavond stap ik in het vliegtuig naar Nederland. Samen met 42 studenten en 4 andere Chinese docenten, begeleid ik de studiereis. De studenten hebben allemaal netjes een visum en ik probeer ze zoveel mogelijk voor te bereiden op wat komen gaat.

Farewell meeting
Dat het een hele gebeurtenis is, dat staat zeker vast. De gehele universiteit volgt de studenten die naar Nederland gaan en de studenten die niet gaan, zijn onwijs jaloers. Vandaag hadden we een “farewell meeting”, waarbij alle Vice-presidenten en andere hoogbekleders de studenten officieel uitzwaaiden. Iedere Vice-president wenst persoonlijk de studenten geluk en veel succes. Na afloop van de meeting, werden er foto’s gemaakt. Een ontzettend mooi moment, want alle studenten voelden hoe belangrijk deze reis is voor de school en dat er naar ze opgekeken wordt.

Tijd om te werken
De komende 2 weken in Nederland, ben ik er dus niet voor mezelf. Ik ben verantwoordelijk voor de studenten en net als vorig jaar zal ik er 24/7 mee bezig zijn. Althans dat verwacht ik. Ik hoop stiekem wel dat er wat tijd vrij komt om mijn familie en vrienden te zien. Maar ik hoef gelukkig niet in het middelste weekend naar Parijs, ik neem dan 2 studenten in huis die niet naar Parijs konden. Deze studenten, Ivy en Mandy, hebben mij voor mij gezorgd en naar mij uit gekeken sinds ik hier in China ben, dus het voelt ook goed om wat voor ze terug te doen. Dus terwijl ik ze mee naar huis neem, heb ik ook de kans om mijn familie weer te zien.

Inchecken
Aanstaande zondag is het inchecken dus. We verwachten dat er veel zal gebeuren voordat wij het vliegtuig in kunnen. Er zal vast iets mis zijn met de bagage en er zal ook een student zijn die iets vergeten is. Ik reken persoonlijk het liefst op het ergste Dat is althans wat ik wil verwachten, zodat ik niet voor een verrassing kom te staan. Maar deze studenten zijn zo georganiseerd, dat ik er bijna op durf te rekenen dat alles vlekkeloos gaat verlopen. Ik ben erg benieuwd!