Saamhorigheid en vriendschap

Ik denk dat iedere buitenlander in China zal ervaren hoe makkelijk het kan zijn om vriendschappen te sluiten in dit land, met buitenlanders én lokale bevolking. Gezien we als loslopende buitenlanders soms bijna een attractie zijn, voel je de saamhorigheid met elkaar onder buitenlanders. Er zijn ook bepaalde gebieden, waar bepaalde barren zijn of restaurants waar voornamelijk buitenlanders komen. Gelukkig is er in Guangzhou nogwel een redelijk aantal buitenlanders en zijn de meesten Chinezen wel gewend aan het zicht van een niet-aziatisch gezicht. Dus het “attractiegevoel” valt hier nog wel mee. Maar Chinezen hebben niet altijd met “ons” gesproken en het is altijd leuk om te zien dat ze erg geinteresseerd zijn om samen verschillen in onze culturen te ontdekken.

Afstanden overbruggen
Toen ik samen aan het koken was met de Chinese vrouw van een buitenlandse docent van ons, had ze vragen over Nederland en waar ik dan precies vandaan kwam. Ik legde uit dat Nederland heel klein was en dat je binnen 4 uur naar de andere kant van het land kon rijden. Ze was daar heel verbaasd over, maar het eerste dat ze zei was: “oh, dat is makkelijk vrienden maken!”. Ik moest daar wel om lachen, maar begon ook meteen na te denken. Vroeger als ik een verjaardag van een oom of tante had die op anderhalf uur afstand woonde, was dat al echt wel ver. Het is dan zelfs acceptabel in Nederland om niet elk jaar bij alle verjaardagen aanwezig te zijn: “want het is zo ver rijden”.

Hier in China reis ik bijna elk weekend 2 uur naar de stad heen en soms op dezelfde dag weer 2 uur terug. Ik denk er niet eens meer bij na en het voelt bijna net zo ver als een ritje naar de supermarkt in Nederland, omdat het bijna met zoveel gemak gaat. Financieel kost het ook bijna hetzelfde. Stel dat je in Nederland met de bus naar de supermarkt zou gaan, ben je waarschijnlijk iets meer dan een euro kwijt. Vanaf mijn huis in Huadu kost een 2 uur durende busrit naar de stad omgerekend net iets minder dan een euro.

Vrienden worden met Chinezen
Chinezen hebben een collectieve cultuur en de meeste westerlingen zullen ervaren dat de Chinezen je graag willen opnemen in hun “groepje”. Op mijn eerste werkdag hoorde ik meteen overal bij en de eerste weken had ik bijna elke dag wel een lunch of diner met een andere vriendelijke collega die graag hun gastvrijheid wilden laten zien en me zo snel mogelijk thuis wilden laten voelen. In Nederland is dit toch anders, gezien we wat nieuwe vriendschappen betreft met mensen die we helemaal niet kennen, ons eerder afwachtend opstellen. We willen niet te gretig over komen en ook wachten geduldig op signalen van de andere partij. Het fijnste zou zijn als we geintroduceerd werden door iemand (dan voelt het toch alsof we die persoon al kennen). Of we geven eerlijk toe dat we nieuw zijn in de stad en wel een introductie kunnen gebruiken, maar daar kun je een beste brok van in je keel krijgen.

Nederland is natuurlijk maar een klein land en mochten we verhuizen, kunnen we het wel permiteren qua nieuwe vriendschappen opbouwen om ons wat afwachtend op te stellen en de zogenoemde kat uit de boom te kijken. Andere vrienden zijn eigenlijk nooit heel erg ver weg in Nederland en het is gemakkelijker om jarenlange vriendschappen goed te onderhouden. Als je in China verhuisd naar een heel andere stad/provincie, is het letterlijk onmogelijk om op een avondje heen en terug te rijden naar de vroegere buurvrouw voor een kopje koffie. In een groot land als China is de collectieve cultuur heel fijn, want waar je ook heen moet verhuizen, je zult gemakkelijk nieuwe vrienden maken.

Hemelvaartsdag en Drakenbootfeest

In Nederland was het gisteren Hemelvaartsdag, gezien dat in China niet gevierd wordt, is dat mij bijna volledig voorbij gegaan. Er kwamen wel veel berichten langs van mensen die een vrije dag hadden, dus toen ging er wel een belletje rinkelen.

Ik blijf het een apart gevoel vinden dat de Nederlandse feestdagen in China helemaal niks uit maken. Heel begrijpelijk natuurlijk, maar voor mijn gevoel zijn de feestdagen belangrijk, zoals Kerstmis en Pasen. Maar hier in China zijn het gewone werkdagen en staat niemand erbij stil. Andersom zullen de Chinezen zich vast ook zo voelen in Nederland. Scheelt dat er een grote Chinese populatie is in Nederland en een aantal Chinese feestdagen (zoals Chinees Nieuwjaar) worden inmiddels ook gevierd in Nederland, al dan niet officieel.

Drakenbootfeest
Aanstaande maandag heb ik vrij vanwege het Drakenbootfeest. Dit eeuwenoud feest wordt gevierd met drakenbootraces. Een drakenboot lijkt op een kano, maar dan veel langer. Ongeveer 20 mensen zitten in 1 boot en de boot is geen echte ‘drakenboot’ zonder drakenhoofd, schubben en staart. Om het tempo aan te geven voor de roeiers, is er ook een trommel op de boot om het tempo aan te geven. Misschien dat sommigen van jullie de aflevering van “Wie is de Mol” nog weten, waar de deelnemers ook een Drakenboot race moesten afleggen.

Legende
Achter het Drakenbootfeest zitten verschillende legendes, maar de meest bekende is misschien wel de volgende: Qu Yuan was een dinaar van Keizer Huai in 475-221 voor Christus. Inmiddels heet de provincie anders, maar toendertijds was het de staat “Chu”. Qu Yuan was tegen corruptie en dat konden andere dinaren niet waarderen. Uiteindelijk hebben de andere dinaren hem eruit gewerkt en werd Qu Yuan verbannen. Qu Yuan gaf volgens de legende niet op en ging veel rondreizen en verspreide zijn ideeën, nog steeds trots op zijn afkomst. Toen hij hoorde dat zijn oorspronkelijke thuis-staat “Chu” was verslagen door een andere vijandstaat was hij zo wanhopig dat hij zichzelf in de Miliuo Rivier heeft gegooid. Vissers die in de buurt waren voeren zo snel mogelijk naar de plek waar Qu Yuan voor het laatst was gezien. Zijn lichaam was nooit gevonden, maar sindsdien wordt zijn dood herdacht door drakenbootraces. Het spreekt natuurlijk voor zich dat China trots op deze legende is, gezien de loyaliteit en betrokkenheid van Qu Yuan bij zijn thuis-staat bleef, ook al was hij verbannen. Een soort rolmodel voor China. (volgens about.com)

Eten van “Zongzi”
Tijdens het Drakenbootfeest is het traditioneel om “Zongzi” te eten. Omdat de mensen probeerden het lichaam van Qu Yuan te vinden, voerden ze de vissen “Zongzi”, eieren en ander eten, zodat de vissen niet aan het lichaam van Qu Yuan zouden eten, dat in het water zou liggen. “Zongzi” zijn een soort rijstballen, gewikkeld in een bamboeblad. In de rijst zit ook varkensvlees, ei en groenten verwerkt. Het wordt vervolgens gestoomd en de rijst blijft helemaal aan elkaar plakken. Ik heb er vorig jaar een paar gekregen van studenten en het smaakt ook wel een beetje zoetig. Ik vond het heel lekker, maar na eentje had ik wel genoeg, gezien het erg vullend is. Ik heb een plaatje van internet geplukt om het aan jullie te laten zien:

Ik hoop dat jullie genieten van jullie lange weekend en dat ga ik ook doen!

628x471

Bericht nr. 101!

Bij het schrijven van mijn vorige bericht had ik helemaal niet door dat het mijn 100ste was, dus daarom vier ik dit blog mijn 101ste bericht. In totaal schrijf ik nu bijna 2 jaar en in de afgelopen 2 jaar is er ontzettend veel gebeurd. Even een korte terugblik:

Onzekerheid in het begin
Omdat de startdatum van mijn job niet bekend was, heb ik in het begin lang in onzekerheid gezeten. Ik wist wel wanneer de Guangzhou College wou dat ik begon met werken, maar de werkvergunningen lieten het nog niet toe. Dus dat was wachten… in Nederland.

Vertrek naar China
Na maanden van onzekerheid, kwamen de papieren aan en kon ik naar China. Ik ben in het diepe gesprongen en ik heb er nog geen moment spijt van gehad. Ik heb geweldige mensen ontmoet en ondanks dat ik in een vreemd land was aangekomen, werd er vanaf het eerste moment heel goed voor mij gezorgd. Ik kwam vooral niks tekort en ik voelde me erg welkom. Ik ben nog steeds dankbaar voor de mensen die mij hebben geholpen in het begin.

Engelse en Chinese taal
Vooral in het begin waren er weinig buitenlanders op de campus. Veel van mijn collegas hadden nog nooit met een buitenlander gesproken. Veel hadden al meer dan 10 jaar geen Engelse les gehad. Ik kan hun natuurlijk ook niet dwingen Engels te spreken, dus vooral in het begin moest ik veel geduld hebben. Gelukkig grepen veel de kans om Engels te oefenen en na een paar goede ervaringen met mij, moedigden ze elkaar aan om zich niet te schamen voor hun Engels. Tot op de dag van vandaag is het altijd gezellig in de lift. Ik op mijn beurt doe nog steeds hard mijn best om Chinees te leren, soms gaat hun “elevator-pitch” in het Engels, soms lukt het me om mijn “elevator-pitch” in het Chinees te houden!

Chinese cultuur
In mijn kantoor zijn al mijn collega’s Chinees. De meesten hebben ook in het buitenland gestudeerd en spreken Chinees, Engels en 2 zelfs Frans. Mede dankzij hen heb ik veel van de Chinese cultuur kunnen leren. Vaak hebben we lunch of diner met gasten en dan is het fijn als iemand naast je even feedback geeft op je Chinese tafel etiquette. Ook andere aspecten van de Chinese cultuur zijn interessant om meer over te leren. Zoals in de dagelijkse omgang met elkaar, waarin het collectivisme duidelijk merkbaar is. Ik zou hier wel uren over kunnen praten.

Toekomst
Een hele grote vraag is natuurlijk, hoe ziet mijn toekomst eruit? Ik weet dat mensen in Nederland erg benieuwd zijn of ik weer terug kom naar Nederland binnenkort en ik weet dat mensen in Guangzhou erg benieuwd zijn hoelang ik in China zal blijven. Ik heb er wel een aantal ideeën hierover, maar totdat ik een besluit heb gemaakt… hou ik ze nog even voor mezelf!

Hallo Indonesie!

Ik schrijf nu vanuit Indonesie, Bali wel te verstaan. Ik heb er al een drukke week op zitten, want namens Guangzhou College neem ik deel aan een recruitment fair om Indonesische studenten te recruteren. Het zal de eerste keer zijn dat wij studenten ontvangen die voor een volledige studie bij ons komen studeren.

Jakarta
Ik zat ongeveer 3 dagen in Jakarta. Daar hadden we in een winkelcentrum een pleintje met kleine hoekjes, waar iedereen zijn eigen universiteit laat zien. Wij hebben toen ook al een aantal studenten ter plekke in kunnen schrijven, maar we hadden ook veel geinteresseerden. In Surabaya zal het denk ik een zelfde opstelling zijn als in Jakarta. We zien niet al teveel van de omgeving, maar de organisatie heeft wel een korte tour georganiseerd, waarbij we Jakarta door reden met de bus.

Bali
Op Bali is het rustiger dan in Jakarta. Ook het programma is veel rustiger, overdag hebben we bezoek aan middelbare scholen, waarbij we ons kort mogen presenteren met een powerpoint. Deze studenten gaan waarschijnlijk niet per September bij ons studeren, maar een jaar later misschien wel en dan zijn de zaadjes in ieder geval wel gepland en hopelijk overwegen ze dan studie in China.

Terugkomst
Ik kom de 14e Mei terug van Indonesie en ben benieuwd wat de rest van de week brengt!

Zakenreizen

Drukke tijden zijn aangebroken in ons kantoor. Vrijdag stap ik in het vliegtuig naar Indonesie en zaterdag stapt mijn collega in het vliegtuig naar Nederland met totaal 42 studenten en docenten. Ondanks dat het donderdag 1 Mei tot zondag 4 Mei een Nationale feestdag is, gaan wij hard aan de slag.

Indonesie
Zakenreis klinkt meteen heel deftig en duur, maar ik ga voor het werk naar Indonesie. De bedoeling is dat wij vanaf September ook Indonesische studenten hebben die voor een full-time studie bij ons studeren. In Indonesie is er een recruitment fair die bezocht wordt door studenten die geinteresseerd zijn in studeren in China. Ik representeer onze school en hoop dat ik ze kan enthousiasmeren om bij ons te studeren.

Nederland
Tegelijkertijd gaat mijn collega naar Leeuwarden met 34 studenten en totaal 8 docenten voor de jaarlijkse studiereis met de NHL. Onze studenten zijn druk bezig met een Chinese party (dansen en zingen) en omdat we dit jaar 70 studenten hadden die zich aanmelden is de groep dit jaar nog meer gemotiveerd om er een successvolle reis van te maken.

Ik zal proberen volgende week een berichtje te sturen vanuit Indonesie, maar prioriteit is natuurlijk de recruitment fair! Vanaf 14 Mei ben ik weer terug in China.

Oja, Zalig Pasen enzo

Net als met Kerstmis, wordt Pasen hier niet gevierd. Ik kwam toevallig berichten tegen op Whatsapp over vrije dagen op Maandag en brunches, maar anders had ik Pasen dit jaar volledig over geslagen. Anders dan met Kerstmis, wordt Pasen niet commercieel gevierd in China. Alleen berichten op Social Media herinneren mij aan dat het Pasen is.

Koningsdag
Volgend weekend komt Koningsdag eraan en dat wordt ook in Guangzhou groots gevierd! Ik heb afgelopen weken het internet afgestruimd voor een nieuwe Oranje jurk. Gezien met mijn maat (maatje Holland) het lastig shoppen is in China, dacht ik via internet uit te kunnen komen, maar helaas ook dat werkte niet. Gelukkig heb ik genoeg Oranje in de kast hangen om een goede entree te maken op het Koningsfeest!

Dodenherdenking&Bevrijdingsdag
Dit jaar maakt mijn school ook weer een studiereis naar Nederland. Ik ga dit jaar niet mee, want de eer is aan mijn collega. Ze komen op 3 Mei aan en maken op 4 Mei de Dodenherdenking mee in Amsterdam en op Bevrijdingsdag zullen ze mijn advies opvolgen om het in Leeuwarden te vieren. Alle voorgaande jaren vonden studenten Leeuwarden de leukste stad, omdat ze drukke steden al wel gewend zijn en juist Leeuwarden kleinschaliger is en persoonlijker is.

Dus mocht je zelf ook Bevrijdingsdag in Leeuwarden vieren en je komt een groepje Chinezen tegen (die nog een beetje vreemd om zich heen kijken, of vermoeid van de vlucht) kans is dan heel erg aanwezig dat het “mijn” Chinezen zijn! Maar voor nu een Zalig Pasen!

Medische gebarentaal

Ik kwam er deze week niet zo goed uit wat ik op mijn blog zou schrijven, maar gelukkig had ik vanmorgen de raarste dag, dus daar zal ik jullie van op de hoogte stellen.

Een van mijn docenten heeft last van… aambeien. Hij heeft er dusdanig last van dat hij eigenlijk geopereerd moet worden. De ene dokter gaf hem een beetje creme, maar na een telefoontje van de baas, konden we terecht in het ziekenhuis in Huadu. Er ging ook een student mee voor eventuele vertalingen, maar omdat tijd schaars was, konden we niet heel kieskeurig zijn op het Engels.

Medische gebarentaal
De docent mocht eerst in een klein kamertje zijn broek laten zakken, maar later toen hij het infuus kreeg, moest de broek nogmaals naar beneden. Klein detail, de kamer waar hij het infuus kreeg, zaten nog 30 anderen. Het is dan niet anders en privacy kun je dan ook maar niet teveel waarde aan hechten.

De dokter sprak zelf ook geen Engels, met mijn iniemienie Chinees en de student probeerden we eruit te komen. Dit ging niet al te best, dus we gingen over naar “Medische gebarentaal”; eerst moet je natuurlijk uitleggen hoe je precies naar het toilet gaat en vervolgens moet je ook uitleggen hoe de medicijnen toegediend moeten worden en hoe vooral niet. Probeer het anders zelf eens uit te leggen en dan heb je vast wel door wat ik bedoel. De docent heeft nu overigens een infuus en een streng dieet en hij moet de komende 4 dagen op bed liggen. Dat kan gelukkig wel thuis. Dus hopelijk is hij snel weer beter.

Effient
Ziekenhuizen in China zijn wel onwijs efficient en niks gaat op rekening. Bij iedere behandeling betaal je vooraf. Overal zijn kleine kamertjes waar je voor bijna alles meteen terecht kunt, mits je hebt betaald. Er zijn natuurlijk ongelooflijk veel mensen in China en een huisarts bestaat hier niet echt. Ze gaan dus voor vrijwel alles naar het ziekenhuis. Waar wij gewend zijn dat het ziekenhuis voor echt serieuze zaken is, gaan ze hier ook heen voor aanhoudende verkoudheid of zaken waarvoor wij de huisarts zouden opzoeken. Eigenlijk kan dat niet anders, als je ziet hoeveel Chinezen er zijn, zou een huisartsenpost eigenlijk niet effient zijn en een stukje ziekenhuis is dan vele malen efficienter. Een soort van poli-kliniek dus eigenlijk.

Ik ben natuurlijk zelf erg blij dat ik zelf niet ziek ben geworden, ik vind het verschrikkelijk dat je als patient niet duidelijk met de dokter kan communiceren of andersom. Laten we het vooral zo houden en anders kom ik er vast wel uit met mijn “medische gebarentaal”.

Hospital Huadu

Qing Ming festival

Gisteren was ik een dagje vrij en dat was heerlijk! De reden voor het lange weekend is het Qing Ming festival, oftewel Tomb sweeping in het Engels. Chinezen eren op deze dag hun voorouderen en maken dan ook de graven schoon van hun voorouderen. Officieel is het festival 3 dagen, maar het viel op zaterdag, zondag en maandag. Daarom was iedereen op maandag vrij.

Reistijd
China is een ongelooflijk groot land, qua oppervlakte bijna net zo groot als Europa. Chinezen werken vaak in een andere provincie dan herkomst. Ondanks dat ze het grootste deel van het jaar in een andere provincie wonen, iedereen blijft gebonden aan hun “hometown”. Ook tijdens Qing Ming reizen Chinezen vaak naar hun “hometown” om te voldoen aan het eren van de voorouderen. Wat ik heb gemerkt is dat wanneer hun hometown meer dan 10 uur reizen is, ze niet voor “QingMing” naar huis gaan. Maar als het minder is, de kans erg aanwezig is dat ze naar huis gaan. Veel studenten kwamen ook niet opdagen voor de les op vrijdagmiddag/ochtend, omdat ze de tijd konden gebruiken als reistijd. Stel je voor dat je in 3 dagen even naar Zuid-Frankrijk reist en weer terug?

Tolwegen
China en ook Guangzhou heeft vele tolwegen. Je kunt je voorstellen als plotseling zoveel Chinezen in en uit de stad verhuizen, er ontzettend lange files ontstaan. Meestal worden de files veroorzaakt door de tolpoortjes. Gezien iedereen daar apart moet betalen en even stil moet staan, krijg je een lange rij. Je zou denken dat juist op deze dagen de tolpoortjes flink inkomsten zouden binnenhalen. Maar China heeft besloten dat het de file niet waard is. Daarom net als met Chinees Nieuwjaar zijn de tolwegen gratis met Qing Ming!

Heftige regenstormen!

Ik slaap altijd heerlijk op de campus, maar vanacht werd ik wel heel raar wakker. Er waren het hele weekend al regenstormen gaande en vanacht was de storm toch wel ontzettend heftig! Gezien ik op het hoekje van een gebouw woon, staat mijn appartement vol in de wind. Mijn ramen waren dicht, maar mijn gordijnen hingen bijna horizontaal, omdat de wind wel door kieren naar binnen kwam. Op een gegeven moment begon ik me af te vragen of mijn ramen er ook uit konden waaien. Maar dat is gelukkig niet gebeurd. Verder hoeven jullie je ook geen zorgen te maken, ik vind het vooral een aparte ervaring, want in Nederland heb ik dit nog nooit zo mee gemaakt.

Mijn appartement is boven een parkeerplaats voor e-bikes. De meeste mensen hebben ook een alarm geinstalleerd op de e-bike en bij elke donderslag, gingen al die alarmen af en vlogen de lampen op de gang aan (gaan aan op geluid). Ik kreeg een beetje het idee dat ik in een spookhuis beland was, maar vond het vooral vervelend dat ik niet verder kon slapen.

Zojuist kwam ik erachter dat er bij mij in de provincie afgelopen week ook doden zijn gevallen door de storm: klik hier voor het artikel. Mijn provincie is 4x zo groot als Nederland. Als je kijkt op het plaatje bij het artikel, zie je een dikke rode plek en daar woon ik. Voor zover ik weet zijn er geen doden gevallen in mijn woonplaats, maar het idee is natuurlijk geen prettig idee. Ik weet niet hoe deze mensen zijn verongelukt, maar ik acht de kans het grootst dat dit mensen waren die niet op tijd konden schuilen voor dit weer. Ik geloof nu wel dat wij het ergste gedeelte van de storm hebben gehad en nu fluiten er zelfs vogeltjes en is het even windstil.

Overstroming
De campus ligt in een soort van valei, dat is geweldig mooi, want daarom hebben we ook minder last van luchtvervuiling. De uitstoot van fabrieken gaat als het ware over ons heen. Maar met deze harde regen, stroomt het regen van de bergen om ons heen, de campus op. Het gevolg is ook dat het riool het niet helemaal aan kan en het water stroomt er dan ook uit. Ik loop vandaag met mijn laarzen aan en dat blijf ik de komende dagen ook doen, want anders is het zonde van mijn schoenen.

Ik weet dat het in Nederland nu ontzettend mooi weer is, gezien er geweldige terrasfoto’s voorbij komen op mijn Facebook pagina. Ik hoop dat jullie er allemaal lekker van genieten en ik kan dat hopelijk snel ook weer.

Ik heb ook een mooie foto van hoe onze winkelstraat op campus eruit ziet na heftige regenval:

campus regen

Lente!

Eindelijk, het is lente. Ook in Guangzhou leek de “winter” eeuwen te duren. Uiteindelijk hebben we misschien 2/3 maanden kou gehad, waarbij het hartje winter: 5 graden was. Dus achteraf gezien valt het reuze mee. Het is wel verschrikkelijk als je binnen geen verwarming hebt en s’ochtends uit bed komen is dan ook echt een crime.

BBQ & Kristel Zweers
Dit weekend hadden we cabaretiere Kristel Zweers op bezoek in Guangzhou, ze heeft een tour gedaan door China (Shanghai en Beijing) en ook voor 40 Nederlanders in Guangzhou wou ze wel optreden. Iedereen heeft ontzettend genoten en daarna gezellig met zijn allen gegeten op een georganiseerde barbeque. Er was zelfs een zwembad en ik had uiteraard mijn bikini mee, maar ik durfde net niet als enige het zwembad in te springen, maar met het weer had het zeker gekund!

Lente in Zuid-China
Ik heb nu alle dagen mijn zomerkleren aan. Het weer is superlekker en ik heb dit weekend al lekker op het terras gezeten met blote schouders. Het is wel ontzettend vochtig in Zuid-China en dat merk ik vooral aan mijn was die buiten, vrijwel niet, droogt. Soms is het zo vochtig buiten dat je het gevoel hebt dat je in een stomerij staat, want alle ramen beslaan van beide kanten. Wij hebben in ons adminstratie gebouw, een grote binnenplaats en de verdiepeningen daarboven hebben “hekjes” van glas. Deze “hekjes” waren volledig beslagen en een grote stoomwolk in het midden van de binnenplaats zorgde ervoor dat je de overkant van de binnenplaats bijna niet meer kon zien. Toch is de temperatuur wel fijn en het is ook fijn dat je niet overal je jas meer aan hoeft.

Schimmel
Een terugkomend probleem in de lente in China, is de schimmel. Omdat de lucht ontzettend vochtig is, worden ook je kleren in de kast en tassen vochtig van binnen. Net als wanneer je een natte handdoek in de wasmand gooit, gaat het na een poosje ook een beetje ruiken en krijg je schimmels. Ik zet daarom bakjes met rijst in mijn kast en als we een ontzettend vochtige dag hebben, hou ik mijn ramen dicht.

Natte vloeren
Waar je ook erg voor moet oppassen zijn de natte vloeren. Omdat tapijt of hout niet lang mee gaat in Zuid-China liggen bijna overal tegels. Sommige gladder dan de ander, maar hier blijft (lucht)vocht ook op liggen. De tegels zijn meestal koeler en daarom krijg je ook makkelijk plassen water. Als je niet genoeg profiel onder je schoenen hebt, glij je daarom zo weg. Oppassen geblazen dus!

Vorige Oudere items Volgende Nieuwere items