Linda de Winter

Ik hou jullie toch even op de hoogte over de Tyfoon, ik gok dat jullie het net zo spannend vonden als ik, maar er is niks gebeurd bij ons op de campus vanacht. Ik lees wel verschrikkelijke berichten in het nieuws. Zo zijn er 20 doden gevallen in China, waar precies weet ik niet. Ik hoorde dat de stroom was uitgevallen op plaatsen in Shenzen (tussen Hong Kong en Guangzhou) en ook het water was uitgevallen. Gisteren werd er nog gesproken over een Tyfoon, maar in de nieuwsberichten van vandaag wordt gesproken over een orkaan.

Maar ik ben gewoon naar bed gegaan en vanmorgen toen ik wakker werd was er stevige wind en regen, maar de Tyfoon/Orkaan was eigenlijk alweer voorbij. Bij ons op de campus is het wel een bende, overal boomblaadjes en je kan zien dat het stevig heeft gewaaid, want verschillende posters opo onze gebouwen zitten nu los.

Tyfoonvrij
Een aantal collega’s op andere scholen hebben vandaag wel vrij gekregen, omdat sommige studenten en docenten van verder moeten komen. Gezien ze de orkaan overdag verwachtten, hij is nu al over gewaaid, maar eenmaal vrij is vrij. Ik moet wel werken, dus ik ga weer aan de slag!

Afgelopen weekend was mijn zus Leoni en haar vriend Sander in Maleisie voor vakantie en ik ben daarom voor het weekend naar Kuala Lumpur gevlogen. Vanuit China gaat dat wel iets makkelijker dan vanuit Nederland en we hebben een geweldig weekend gehad! We zijn er wel achter gekomen dat Kuala Lumpur verschillende “terminals” heeft en sommige terminals echt meer dan een half uur uit elkaar liggen. We hadden dus wel op hetzelfde vliegveld afgesproken, maar ik kwam alsnog op een totaal andere terminal dan gedacht. Na een uurtje via de wifi, taxi gepakt en weer herenigd!

Rond 4 uur s’nachts kwamen we aan op Port Dickson, een plek in Maleisie waar de locale bevolking zelf ook graag vakantie viert, want het is dicht bij het strand en een erg rustige plaats. Ons hotel had zelf ook zeeschildpadden in een soort van speciale vijver en die mochten we ook elke dag eten geven. We hebben lekker genoten van de tijd samen en ook van het mooie weer (op een paar regenbuien na).

Militaire training voor eerstejaars
Zondagavond ben ik terug gekomen vanuit Maleisie en vandaag kon ik vanuit mijn werkplek de hele dag een fluitje horen en overal lopen studenten rond in leger kleding. In Nederland hebben we introductieweken met veel gefeest en gratis producten en wat wel niet meer. In China heeft iedere eerste jaars bij aankomst op een universiteit een militaire training. In groepen marcheren ze langs (soms in draf) en als ik mijn gebouw uitloop, zijn daar ook een groep studenten in leger kleding bezig om van alles van de ene naar de andere plek te tillen. Het voelt net alsof ik op een militaire basis ben, maar wel met een relaxte sfeer.

Kamerinspectie
Onderdeel van deze militaire training is de kamerinspectie. Elke dag krijgt iemand een prijs als je de netste kamer hebt van allemaal (tenminste dat begreep ik). Ook kun je gestraft worden als je kamer niet netjes is. In Nederland is dit ondenkbaar, want daar hebben we privacy regels voor!

Ik ben weer in Nederland! Ik heb de afgelopen 2/3 weken rondgereisd door China met mijn zusje Laura en vriendinnen Annemieke en Chantal. We zijn van Beijing naar Chengdu gegaan en vanuit daar naar Hongkong, Macau en Guangzhou. We hebben het alle vier onwijs gaaf gehad en we waren een geweldig reisgezelschap, gezien we allemaal wel ongeveer dezelfde wensen hadden.

Toppunt van de reis
Het toppunt van de reis dat was echt de Chinese muur. We hadden de tip gekregen om naar het stuk muur af te reizen dat het verste van Beijing af lag, want daar zouden de minste toeristen zijn. En dat bleek ook waarheid. In een afgelegen stuk natuur, stond de muur daar als duizenden jaren terug. Hij was nog niet volledig gerenoveerd en het was eerlijk waar: adembenemend.

Papparazi
Ondanks dat ik wel gewend ben dat er foto’s van mij genomen worden in China, omdat ik een buitenlander ben, was het in Beijing toch wel tot het uiterste gegaan. In Beijing zijn ook veel “mainland” toeristen. Dat zijn Chinezen, die niet uit de stad komen en dus reizen in eigen land. Ze komen van het platteland vaak en zien niet veel buitenlanders. Wij waren op een gegeven moment aan het picknicken bij het Vogelnest (Olympisch stadion) en waren over het hekje gestapt om in het gras te gaan zitten. Chinezen liepen eerst stiekem langs om foto’s te maken, maar op gegeven moment hadden wij dat door en zwaaiden af en toe even. Dat was het startschot: Vele Chinezen bleven aan de andere kant van het hek staan, maar met hun camera. Sommigen durfden over het hek te stappen en begonnen met ons te poseren. Gelukkig was Echo mee, mijn Chinese vriendin vanuit mijn kantoor en die heeft een foto gemaakt van het tafereel. Het leek wel alsof we in de dierentuin beland waren, maar dat wij de “dieren” waren. Eenmaal bevrijd uit dit gebeuren, liepen we verder en wilden we van ander dingen foto’s maken. Daarbij gaven we de camera aan een Chinees om een foto van ons allemaal te hebben. Vervolgens werd onze camera omgewisseld met zijn eigen camera en ging hij zelf ook foto’s van ons maken en kwamen zijn vrouw en kinderen ook even bij ons staan. Vervolgens kwamen er weer mensen bij, die in de rij gingen staan om ook met ons op de foto te mogen. Onwijs bizar.

Local Linda
Wat ook wel apart was, het viel me op hoe verbaasd Laura, Annemieke en Chantal nog waren over bepaalde zaken, die mij niet meer opvielen. Als we bijvoorbeeld een straatje in liepen met allemaal rode lampionnen, vielen de monden van de andere meiden open en ik bleef maar zoeken aan wat hun nou zo bijzonder vonden. Dit gebeurde ook bij de vol bepakte fietsen, die rondrijden in de Chinese steden. Toch grappig, want dat soort dingen zijn heel normaal voor mij om te zien in het straatbeeld en nu viel het me pas weer op hoe bijzonder het eigenlijk is.

Clubbing in China
Wat ook erg bijzonder is in China is het clubleven, ik heb daar denk ik nog nooit echt over verteld op mijn blog. Maar ik als 23-jarige vind het nog erg leuk om naar de discotheek/club te gaan. In China zijn de club’s nog wel een beetje anders, gezien je vaak een tafel krijgt en bij je tafel drinken krijgt. Wij als buitenlanders die in de club rond lopen, zeker in het kleine dorpje Huadu, waar ik woon, is het bijna een wedstrijd om de buitenlanders (ons dus) aan je tafel te krijgen en drinken aan te bieden, want dan ben je dus “cool”. In Nederland zou je je erg ongemakkelijk voelen, want dan voelt het als bietsen en meedrinken, maar in China is het een soort status wat je de mensen geeft en je wordt constant op de schouder getikt en gevraagd bij tafeltjes. In China is het ook heel gebruikelijk om danseressen en zangers allerlei shows te laten geven en uiteindelijk werden we op onze laatste avond (we gingen uit in Huadu) werden we ook gevraag door de entertainment-crew van de club om op de derde verdieping Karaoke te gaan doen met het entertainment-team. Ik wist niet eens dat er een derde verdieping in de club was, want ik dacht altijd dat de 2e verdieping de VIP van de VIP verdieping was, maar kennelijk hebben ze dus nog meer ruimte. Onwijs bijzonder om mee te mogen maken en ook heel gaaf dat de meiden mee waren. Het was een goede afsluiter van de geweldige reis die we hebben gehad. Ik zal hier komende weken meer over vertellen, want ik heb te veel te vertellen om in 1 verhaal kwijt te kunnen!

Mijn vakantie is begonnen! Afgelopen vrijdag was mijn laatste werkdag en sindsdien logeert Echo bij mij. Echo is een van mijn student-assistenten van mijn kantoor en ook een van mijn beste vriendinnen geworden. Ze vertrekt morgen samen met mij naar Beijing om er met Annemieke, Chantal, Laura en mij vakantie te vieren. Na de zomervakantie gaat ze een half jaar in Engeland studeren, dus na Beijing zie ik haar niet meer. Extra leuk dus, dat ze met ons naar Beijing gaat.

Op het moment dat ik dit typ zitten Annemieke, Chantal en Laura al in het vliegtuig om naar China te vliegen. Over precies 12 uur stap ik ook in het vliegtuig van Guangzhou naar Beijing. Ons reisplan is als volgt: Beijing-Chengdu-HongKong-Macau-Huadu-Guangzhou en dan ga ik mee naar Nederland.

In Beijing zijn we met 5 meiden en daarna reizen we verder met zijn 4en. Ik denk dat we het erg druk gaan krijgen, want er zijn veel mensen die mijn zusje en 2 vriendinnen willen ontmoeten! En ik ben ook trots om ze aan iedereen te laten zien, maar we zien nog wel even hoe het allemaal uitkomt. Maar ik weet zeker dat we een geweldige tijd tegemoet gaan!