Afstudeerceremonie en uit eten met de burgemeester

Afgelopen week was een hectische week op Guangzhou college, de senioren gingen namelijk afstuderen en dat gaat samen met mooie ceremonies, speeches en drukte. Hier gebruiken ze de Amerikaanse traditie om de zwarte toga’s aan te doen en vele foto’s te maken. Een aantal studenten die ik als vrienden zie, studeerden deze week ook af en het was toch best een emotioneel moment voor hen. Jaren hebben ze hier op de campus gewoond en na de afstudeerceremonie, hebben ze nog een week om de spullen pakken en de campus verlaten. Als onderdeel van het international office, moest ik ook aanwezig zijn en mocht ik eerste rij zitten bij het uitreiken van de diploma’s en het speechen van de president. Zo kon ik het allemaal goed zien!

In de rij voor je favoriete restaurant
Omdat de afgestudeerden de campus moeten verlaten, ben ik gisteren nog uit eten geweest met een docent en 2 studenten om afscheid te nemen van 2 studenten. In Nederland als je naar een restaurant gaat en het zit vol, dan hop je door naar het volgende restaurant. Hier in China is het heel gebruikelijk en normaler, om buiten op de krukjes te wachten tot er een plekje vrij komt. Soms wachten mensen wel 2 uur om in hun favoriete restaurant te kunnen eten.

Uit eten met de burgemeester
Ik heb (eindelijk) een nieuwe collega in mijn kantoor en haar familie is goede vrienden met de burgemeester van Huadu. Daarom werden onze vice-president, directors en ik uitgenodigd om uit eten te gaan met de burgemeester. Ontzettend gaaf natuurlijk! Er moest weer veel geproost worden, zoals dat gebeurd in de Chinese netwerk-cultuur. Als Chantal, Annemieke en zusje Laura komen volgende maand, wil de burgemeester hen ook graag ontmoeten. Hiermee kan ik ook laten zien dat ik trots ben op Huadu en daarom vind de burgemeester het ook leuk om met buitenlanders om tafel te gaan.

e-bike
Overigens bezit ik nu ook een elektrische fiets. Het heeft dan wel geen trappers, maar ik kan nu gemakkelijk op en neer naar het centrum van het district en waar ik woon. Ik kan hem opladen via een snoer verlenger die ik vanaf mijn balkon laat hangen. Echt, onwijs handig en ik vind het bijna raar dat ik niet eerder zon fiets heb gekocht!

“Weekendje” Hong Kong

Afgelopen maandag tot woensdag was ik in Hong Kong voor het “weekend”. Gezien er een Drakenboot festival was, hadden we extra dagen vrij en om onze dagen vrij te compenseren, moest ik afgelopen weekend werken. Daarom was ik dus echt een weekendje weg. Ik heb lekker door de stad gewandeld, wat gewinkeld en genieten van de, vergeleken met Chinese, rustige cultuur.

Hoewel ik me niet heel veel erger aan de Chinese cultuur, viel het me op hoe anders Hong Kong is. Veel rustiger en de mensen gedragen zich veel westerser. Er wordt niet op de grond gespuugd, geduwd en/of voorgedrongen. Zelfs de metro is aangenaam! Mensen wachten tot iedereen is uitgestapt in plaats van het gevecht om in/uit de metro te komen, wat zich altijd in Guangzhou plaats vind. In Hong Kong zijn ook een stuk minder mensen, dus is het misschien ook makkelijker te handhaven. Ik weet het niet, maar wat was het even fijn om in Hong Kong te zijn. Ik heb overigens niks mee gekregen met van de klokkenluider van Amerika btw ;).

Ik heb een heel leuk boekje gekocht met vergelijkingen van de westerse cultuur met de Chinese cultuur. Allemaal in plaatjes, dus ik zal er binnenkort eens wat foto’s van nemen en online zetten! SOWIESO komen er binnenkort een aantal foto’s aan, maar mijn camera was kapot, dus ik ben geduldig aan het wachten op foto’s van anderen.

Alweer Juni!

Het is alweer Juni! De tijd gaat snel en mijn contract loopt in Juli af. Dat betekend dat we nu aan het bespreken zijn of we opnieuw een contract gaan tekenen. De school waar ik werk, wil het liefst dat ik nog 5 jaar blijf, maar laten we eerst maar onderhandelen voor het komende jaar. Ik ga er ook niet veel over vertellen op mijn blog, maar wie weet als alles getekend en achter de rug is dat ik er dan meer over vertel.

Inmiddels zit ik hier al 8 maanden en naar mijn gevoel zit ik hier veel korter. Dit semester is alweer aan het aflopen en dat betekend veel stress, want een van mijn taken hier is dat ik de Engels docenten moet recruteren. Al deze Engels docenten zijn buitenlanders en oefenen gesproken Engels met de studenten. Onze universiteit wil steeds meer buitenlanders op de campus en niet alleen om Engels les te oefenen, maar ook voor andere vakken. Zoals Marketing of Human Resources. De laatste vakken zijn nog in ontwikkeling, maar het feit dat ze hier open voor staan, is al een goede vooruitgang. Volgend semester zullen we ongeveer 2 docenten hebben die deze “onderwerp-vakken” geven. En hoe meer buitenlanders op de campus, hoe beter de reputatie in China. (Mits iedereen zich goed gedraagt natuurlijk, maar daar gaan we vanuit).

Buitenlandse gezichten
In China ben je al heel snel een goede universiteit als je veel buitenlandse gezichten op de campus hebt, waarbij ze nog liever witte gezichten hebben, dan donkerdere. Reden hiervoor is omdat de westerse cultuur bekend staat op dat we rijk en goed ontwikkeld zijn. Sommigen zeggen dat witte gezichten mooier zijn en mooie mensen op de campus is automatisch een mooier bedrijf.

Tja China werkt nou eenmaal zo en misschien is het ook wel een van de redenen dat ik hier mocht komen werken, simpelweg omdat ik wit ben? Ik weet dat het zeker heeft mee gespeeld, maar ik had deze kans niet gehad als ik mijn niet uit de naad had gewerkt voor de studiereis vorig jaar in Mei. Ik krijg veel verantwoordelijkheden tijdens mijn werk en dat bevestigd dat ze toch wel veel vertrouwen in mij hebben. Daar ben ik toch best wel trots op!

Iedereen weer veilig thuis

En toen was de studiereis alweer voorbij! Het is echt voorbij gevlogen, heb mijn familie en een paar vrienden even kunnen zien, maar was mega druk met het begeleiden van de studenten. Het was een geslaagde reis en op de terugreis maakten veel studenten opmerkingen dat ze maar niet begrepen waarom ik naar China ga, als het zo mooi is in Nederland. Ik kan daar ook geen antwoord op geven, maar ik heb het hier ook gewoon geweldig.

“Time of their lives”
Ik vind het mooi om te zien hoe de verlegen en stille studenten zich hebben ontpopt tot redelijk zelfstandige jonge mensen en ze namen een voorbeeld aan de Nederlandse studenten, die werkelijk het liefst alles zelf doen. De Chinese studenten zijn erg gedisciplineerd en dat was makkelijk als begeleider, want als er duidelijke afspraken waren gemaakt, kon ik erop rekenen dat de afspraken werden nagekomen. Iedereen genoot zichtbaar van hun tijd in Leeuwarden en ik weet zeker dat het voor vele studenten echt de tijd van hun leven is geweest. Sommigen zullen in de toekomst nog meer mooie kansen krijgen, maar ik weet ook dat voor sommige studenten altijd terug zullen denken aan de afgelopen 2 weken en dat voor lange tijd de mooiste herinnering zal blijven.

Ik ben de afgelopen 2 weken zo druk geweest met de studenten dat ik me vaak niet eens realiseerde dat ik weer terug was in Nederland. Het was fijn iedereen weer te kunnen verstaan en alles te kunnen lezen. Ook is me opgevallen, dat ik veel meer gewend ben naar woorden te zoeken in mijn eigen taal. Klein voorbeeld: in het hotel werd er melk aangeboden, 1 kan was karnemelk en het andere gewone melk. Er stond in 3 talen opgeschreven dat de ene kan: karnemelk, buttermilch, butter milk zat en in de andere: melk, milch, milk zat. De meeste studenten hadden niet eens door dat de onderste vertaling het engelse woord was. En zo ging het met meer dingen. Vaak zijn dingen in Nederland eerst in het Nederlands genoemd, daarna in het Engels. Omdat de Chinezen niet gewend dat dingen multi-talig zijn aangegeven, zagen ze het vaak niet en gaven dan aan: dit kunnen we niet lezen, want het is in het Nederlands… waarop ik kon antwoorden: 2e regel… even doorlezen.

Maar nu ben ik alweer terug in China en naar mijn gevoel ben ik bijna niet thuis geweest. Ik heb genoten van de afgelopen 2 weken, maar ik heb mij echt gefocust op de studiereis. Daar word ik immers ook voor betaald en daarom werd alles voor mij betaald. Ik heb gelukkig wel mijn familie even kunnen zien en kunnen knuffelen, maar in Augustus zal dat uitgebreid zijn!

Nog een leuk nieuwtje! Van de zomer komen 2 vriendinnen Annemieke en Chantal, samen met mijn zusje Laura mij opzoeken in China! We zullen een rondreis maken en via Beijing naar Guangzhou reizen. Op 3 augustus vliegen we met zijn 4en terug naar Nederland, dus ik ben bijna de hele maand Augustus ook weer thuis.

Aftellen voor de studiereis naar Nederland!

Het is bijna zover! Zondagavond stap ik in het vliegtuig naar Nederland. Samen met 42 studenten en 4 andere Chinese docenten, begeleid ik de studiereis. De studenten hebben allemaal netjes een visum en ik probeer ze zoveel mogelijk voor te bereiden op wat komen gaat.

Farewell meeting
Dat het een hele gebeurtenis is, dat staat zeker vast. De gehele universiteit volgt de studenten die naar Nederland gaan en de studenten die niet gaan, zijn onwijs jaloers. Vandaag hadden we een “farewell meeting”, waarbij alle Vice-presidenten en andere hoogbekleders de studenten officieel uitzwaaiden. Iedere Vice-president wenst persoonlijk de studenten geluk en veel succes. Na afloop van de meeting, werden er foto’s gemaakt. Een ontzettend mooi moment, want alle studenten voelden hoe belangrijk deze reis is voor de school en dat er naar ze opgekeken wordt.

Tijd om te werken
De komende 2 weken in Nederland, ben ik er dus niet voor mezelf. Ik ben verantwoordelijk voor de studenten en net als vorig jaar zal ik er 24/7 mee bezig zijn. Althans dat verwacht ik. Ik hoop stiekem wel dat er wat tijd vrij komt om mijn familie en vrienden te zien. Maar ik hoef gelukkig niet in het middelste weekend naar Parijs, ik neem dan 2 studenten in huis die niet naar Parijs konden. Deze studenten, Ivy en Mandy, hebben mij voor mij gezorgd en naar mij uit gekeken sinds ik hier in China ben, dus het voelt ook goed om wat voor ze terug te doen. Dus terwijl ik ze mee naar huis neem, heb ik ook de kans om mijn familie weer te zien.

Inchecken
Aanstaande zondag is het inchecken dus. We verwachten dat er veel zal gebeuren voordat wij het vliegtuig in kunnen. Er zal vast iets mis zijn met de bagage en er zal ook een student zijn die iets vergeten is. Ik reken persoonlijk het liefst op het ergste Dat is althans wat ik wil verwachten, zodat ik niet voor een verrassing kom te staan. Maar deze studenten zijn zo georganiseerd, dat ik er bijna op durf te rekenen dat alles vlekkeloos gaat verlopen. Ik ben erg benieuwd!

Spugende Chinezen en neppe zonnebrand…

Wat een heerlijk weekje vakantie in Sanya heb ik gehad! Ons hotel lag op loopafstand van het strand en we hebben voornamelijk… niks gedaan. Helaas was ik op de eerste ochtend al helemaal verbrand dat ik de zon niet meer in durfde. Ik had zonnebrandcreme gekocht van een merk dat leek op Olaz, maar helaas… na 30 minuten voelde ik me wat warmer worden en na 45 minuten bleek ik al helemaal verbrand. Vrienden konden bevestigen via een foto dat de zonnebrand nep was. De rest van de dag zijn we maar wezen winkelen en heb ik nieuwe flessen zonnebrand creme gekocht. Ik heb inmiddels een mooi kleurtje hoor! Vanacht om 2 uur ben ik terug gekomen en vandaag alweer de hele dag gewerkt. Ik voel me een echte bikkel!

Kokosnoot
Ons strand was een van de leegste stranden van Sanya. Sanya is een echte badplaats, maar wij zaten gewoon niet op het toeristische gedeelte. Alles was wel super dichtbij en af en toe kwam er wel een vrouwtje langs met kokosnoten. Voor een klein prijsje werden ze open gesneden, rietje in gedaan en als je de kokosnootmelk op had, werd hij voor je open gesneden zodat je de kokos kon opeten. Heerlijk.

Spugen in het zand
En waarbij Rosemary en ik eerst dachten dat we pech hadden met het strand, bleken we toch wel veel geluk te hebben. Na een kort ritje naar het andere strand te hebben genomen, blijkt dat andere stranden vol zitten met Russen en Chinezen. De Russen kijken altijd serieus/chagrijnig en de Chinezen spugen met een flinke rochel in het zand. De kinderen lopen met blote billen rond om hun behoefte te doen waar ze ook rondlopen. Ik wil niet weten wat ze verder in de zee allemaal doen… bah!

Strandmode
Chinezen hebben ook wel andere badmode dan wij, westerlingen. Wij gaan het liefst in een kleine bikini het strand op, hier lijken het wel complete jurken. Allemaal rouches en versieringen, wat ik bij lange na niet aan zou trekken! Verder blijkt iedere Chinees een Nikon of Canon camera bij zich te hebben met een flinke lens, want eenmaal op het strand, gaan we natuurlijk niet zwemmen, maar elkaar fotograferen. Stelletjes hebben matchende kleren aan, want als iemand bezet is, mag dat ook gezien worden.

Workshop: hoe gedraag je je op het strand?
Maar boven alles… Chinezen lijken geen flauw idee te hebben hoe ze zich moeten gedragen op het strand. Het klinkt vast erg raar zoals ik het typ. Maar het lijkt wel dat ze veel foto’s van elkaar maken om de tijd te verdrijven en het later te kunnen laten zien op Social Media hoe zeer ze “genoten” hebben. Chinezen kunnen overigens wel geweldig goed poseren en hebben hun gezicht altijd in foto-plooi. Ongelooflijk hoe goed ze eruit zien op de meeste foto’s. Maar kijkend naar wat de Chinezen echt doen op het strand en ervan “genieten”, komt het niet erg natuurlijk over. Ze lijken erg bang voor de zon met hun paraplu’s en daarom vinden ze de westerlingen (en vooral Russen) maar raar die graag een kleurtje op doen.

Fotos
Ga ik direct uploaden zodra ik de foto’s van Rosemary krijg! Ik heb foto’s op mijn camera en foto’s op haar camera en samen is dat een mooie collage voor op mijn blog… komt eraan!

Op naar Sanya!

Koffer is ingepakt, ik ga komende week leren surfen, boekje lezen op het strand en lekker genieten! Hopen dat ik niet verbrand, dus blijven smeren! Iedereen in Nederland een fijne Koninginnedag gewenst! Ik vier het op het strand dit jaar!

Waar ik heen ga is Hainan eiland en dan het plaatsje Sanya, voor wie even wil googelen. Ik ga niet in mijn eentje, maar ik samen met een andere buitenlandse docente.

Koninginnedag op het strand

Voorbereiding studiereis
Alweer een week is voorbij en de voorbereidingen voor de studiereis in Mei krijgen steeds meer vorm. Ik vind het onwijs spannend, want in totaal ben ik dus verantwoordelijk voor meer dan 40 Chinese studenten! Een groot deel van de voorbereidingen moet ik uit handen geven, zoals het aanvragen van de medische verzekering en het budget gedeelte. Omdat die dingen in het Chinees moeten. Alles moet met toestemming van de Vice-President. Ik vertrouw mijn collega’s erop en ze leggen me gelukkig wel alles uit wat ze doen en waarom. Maar toch ben ik niet gewend om zoveel controle uit handen te moeten geven en er bijna blind op te moeten vertrouwen. Voor wie het gemist heeft, even een korte samenvatting: van 13 mei tot 26 mei zullen meer dan 40 studenten en docenten van Guangzhou College, NHL Hogeschool in Leeuwarden bezoeken voor een studiereis. Ze zullen samenwerken met de Nederlandse studenten en een volledig project draaien en presenteren na 2 weken. En ik ga dus ook mee!

Feestdagen!
Op 1 mei is het hier nationale feestdag: labourday. Dit was tot vorige week nergens terug te vinden, dus ik kreeg pas vorige week te horen dat het dan feestdag was. We krijgen zelfs de hele week vrij, maar de maandag en dinsdag, moeten we inhalen in het weekend ervoor en de donderdag en vrijdag in het weekend erna… Dus 7 dagen werken, 5 dagen vrij, 7 dagen werken. Ik ben hier heel erg blij mee, want ik zou wel meer willen reizen. Ik heb er alleen weinig tijd voor, omdat ik veel uren maak in het kantoor. Ik heb daarom een reisje naar Hainan geboekt. Het eiland aan het zuiden van China en ik ga 4 dagen op het strand liggen, boekje lezen en 1 uitstapje per dag (want ik wil niet helemaal niks doen). Het eiland staat ook bekend om dat het de beste golven van China heeft, dus wie weet kan ik nu eindelijk leren surfen! Koninginnedag valt ook in deze week, dus met koninginnedag zal ik mijn oranje-cocktail toasten op het strand!Leve de koning-in!

Flitsen op de autobaan
Waar ik in het begin nog wel bij stil stond, maar later niet meer, is dat als je gebruik maakt van de autowegen, je voertuig wel 20x geflitst wordt! Ik ben gelukkig nooit de chauffeur, maar in het begin dacht ik wel dat die Chinezen echte snelheidsduivels waren! Op bepaalde punten op de autoweg worden foto’s genomen van elk voertuig. Zo kan China registreren welk voertuig zich waar bevond en wanneer. In Nederland zouden we dit een aantasting vinden van de privacy, hier accepteert iedereen het. In geval van een ongeluk, dodelijk of niet, kan de politie dus traceren welke voertuigen in de buurt waren en welke aan een eventuele beschrijving voldoen. Doorrijden na een ongeval, wordt dus wel veel moeilijker!

China in de regen!

Het regenseizoen is begonnen. Dat betekent hele warme dagen (airconditioning kan aan!), maar ook verschrikkelijk natte dagen. Ik ben zojuist van de campus-supermarkt naar mijn huis gelopen en ik stond tot boven mijn enkels in het water. Verschrikkelijk vies, want zelfs de afvoerputten konden het vele water niet aan. Overstromende putten, blanke straten en gietende regen. En dan nog loop je het liefst in korte broek met hemd rond, want het is zo verschrikkelijk warm!

Meten met de taxi-prijs
Dit weekend ben ik wezen stappen met vrienden uit Guangzhou. Mensen vragen dan wel eens waar ik woon en als ik dan uitleg dat ik in Huadu woon, krijg ik vaak de vraag: hoeveel kost dat met de taxi? Maar het grappige is, dat als ik het gebied niet ken waar iemand anders woont, ik ook graag wil weten hoeveel het is met de taxi. Het is een soort standaard geworden. En ik weet zelf ook precies hoever iemand dan woont. Nog nooit heeft iemand mij overtroffen trouwens.

Timing voor pin-automaten update
Dit weekend ben ik wezen stappen en ik had gepland dat ik na het stappen met de taxi naar huis toe zou gaan. Ik had alleen niet genoeg geld voor de taxi, dus ik moest eerst langs de pin-automaat. Op een of andere manier heeft China bedacht dat alle pinautomaten moesten updaten, dus ze waren ALLEMAAL buiten werking! Sta je dan met je goede gedrag, op tijd naar huis te gaan, maar kan je niet betalen voor de taxi… Er zat niets anders op dan iemand bellen en in de extra slaapkamer te gaan slapen. Dan maar geen uitslapen en de volgende dag naar huis. Maar ik was zichtbaar niet de enige, overal stonden mensen zonder geld en alle taxi’s reden leeg door de stad. Waarom worden deze updates dan niet aangekondigd? Niet dat ik het dan wel had kunnen weten, want de aankondiging was vast in het Chinees geweest. Nu hoop ik maar dat de pinautomaten in de toekomst nog sneller en veiliger werken! En volgende keer op tijd pinnen dus.

“THUIS”

Ik heb dinsdag/woensdag een redelijk goede vlucht gehad. Eten was lekker en alles was weer op tijd. Maar helaas waren de stoelen in het vliegtuig een beetje kapot, die van mij kon bijvoorbeeld niet op slaapstand. Als ik probeerde te slapen, viel ik bijna voorover. Ik heb daarom vrijwel een hele nacht overgeslagen en ik kwam bekaf aan in Guangzhou op woensdag.

Jetlag
En inmiddels ben ik alweer een paar dagen in China. Ik kwam afgelopen woensdag aan en ik heb nog nooit zon erge jetlag gehad. Nu heb ik eigenlijk altijd veel geluk gehad met mijn jetlag’s, want ik heb er nooit echt veel last van gehad. Maar nu ging ik afgelopen woensdag 11 uur naar bed, gewoon normale bedtijd en ik werd 3 uur s’nachts klaar wakker wakker. Ik had echt zin om eruit te gaan, rondjes om de school te rennen of een leuk spelletje te spelen. Geen flauw idee waar dat vandaan kwam, want ik heb normaal gesproken veel moeite met opstaan? Toch maar geprobeerd weer te slapen, maar ik had veel te veel energie om nog in slaap te vallen, wat resulteerde in dat ik mij de volgende dag bij het middagdutje veel te diep in slaap viel.

Nederland was heel fijn!
Ik heb het wel geweldig naar mijn zin gehad in Nederland. Het was een weekje van rennen en vliegen en ik had zelfs afspraken staan voor ontbijt, maar ik heb vrijwel iedereen die ik wou zien, eventjes kunnen zien.

Drukke dagen in China
Gelijk de donderdag moest ik alweer aan de slag in China en de afgelopen dagen zijn dus ook meteen best hectisch verlopen. Werk oppakken en het opgestapelde werk wegwerken en ondertussen bijkomen van de jetlag. Vrijdag was het eindelijk weekend en in plaats van even mijn rust te pakken, heb ik de afleiding gezocht in de stad. Er is een website, waar alle buitenlanders in Guangzhou elkaar ontmoeten. Een soort van Facebook van Guangzhou dus eigenlijk. Via die website heb ik al flink wat mensen leren kennen en het is hier ook echt onwijs gezellig.

Chinees leren
Vandaag heb ik mijn eerste officiele Chinese les gehad, daarvoor had ik wel een tutor en probeerde mijn collega’s mij zoveel mogelijk te helpen. Toch merkte ik dat ik daar te weinig mee op schoot en daarom heb ik echte lessen met een docente hier op de campus geregeld. Vandaag de eerste les achter de rug en ik heb er vertrouwen in dat ik ooit Chinees zal kunnen!

Vorige Oudere items Volgende Nieuwere items