Hemelvaartsdag en Drakenbootfeest

In Nederland was het gisteren Hemelvaartsdag, gezien dat in China niet gevierd wordt, is dat mij bijna volledig voorbij gegaan. Er kwamen wel veel berichten langs van mensen die een vrije dag hadden, dus toen ging er wel een belletje rinkelen.

Ik blijf het een apart gevoel vinden dat de Nederlandse feestdagen in China helemaal niks uit maken. Heel begrijpelijk natuurlijk, maar voor mijn gevoel zijn de feestdagen belangrijk, zoals Kerstmis en Pasen. Maar hier in China zijn het gewone werkdagen en staat niemand erbij stil. Andersom zullen de Chinezen zich vast ook zo voelen in Nederland. Scheelt dat er een grote Chinese populatie is in Nederland en een aantal Chinese feestdagen (zoals Chinees Nieuwjaar) worden inmiddels ook gevierd in Nederland, al dan niet officieel.

Drakenbootfeest
Aanstaande maandag heb ik vrij vanwege het Drakenbootfeest. Dit eeuwenoud feest wordt gevierd met drakenbootraces. Een drakenboot lijkt op een kano, maar dan veel langer. Ongeveer 20 mensen zitten in 1 boot en de boot is geen echte ‘drakenboot’ zonder drakenhoofd, schubben en staart. Om het tempo aan te geven voor de roeiers, is er ook een trommel op de boot om het tempo aan te geven. Misschien dat sommigen van jullie de aflevering van “Wie is de Mol” nog weten, waar de deelnemers ook een Drakenboot race moesten afleggen.

Legende
Achter het Drakenbootfeest zitten verschillende legendes, maar de meest bekende is misschien wel de volgende: Qu Yuan was een dinaar van Keizer Huai in 475-221 voor Christus. Inmiddels heet de provincie anders, maar toendertijds was het de staat “Chu”. Qu Yuan was tegen corruptie en dat konden andere dinaren niet waarderen. Uiteindelijk hebben de andere dinaren hem eruit gewerkt en werd Qu Yuan verbannen. Qu Yuan gaf volgens de legende niet op en ging veel rondreizen en verspreide zijn ideeën, nog steeds trots op zijn afkomst. Toen hij hoorde dat zijn oorspronkelijke thuis-staat “Chu” was verslagen door een andere vijandstaat was hij zo wanhopig dat hij zichzelf in de Miliuo Rivier heeft gegooid. Vissers die in de buurt waren voeren zo snel mogelijk naar de plek waar Qu Yuan voor het laatst was gezien. Zijn lichaam was nooit gevonden, maar sindsdien wordt zijn dood herdacht door drakenbootraces. Het spreekt natuurlijk voor zich dat China trots op deze legende is, gezien de loyaliteit en betrokkenheid van Qu Yuan bij zijn thuis-staat bleef, ook al was hij verbannen. Een soort rolmodel voor China. (volgens about.com)

Eten van “Zongzi”
Tijdens het Drakenbootfeest is het traditioneel om “Zongzi” te eten. Omdat de mensen probeerden het lichaam van Qu Yuan te vinden, voerden ze de vissen “Zongzi”, eieren en ander eten, zodat de vissen niet aan het lichaam van Qu Yuan zouden eten, dat in het water zou liggen. “Zongzi” zijn een soort rijstballen, gewikkeld in een bamboeblad. In de rijst zit ook varkensvlees, ei en groenten verwerkt. Het wordt vervolgens gestoomd en de rijst blijft helemaal aan elkaar plakken. Ik heb er vorig jaar een paar gekregen van studenten en het smaakt ook wel een beetje zoetig. Ik vond het heel lekker, maar na eentje had ik wel genoeg, gezien het erg vullend is. Ik heb een plaatje van internet geplukt om het aan jullie te laten zien:

Ik hoop dat jullie genieten van jullie lange weekend en dat ga ik ook doen!

628x471

Bericht nr. 101!

Bij het schrijven van mijn vorige bericht had ik helemaal niet door dat het mijn 100ste was, dus daarom vier ik dit blog mijn 101ste bericht. In totaal schrijf ik nu bijna 2 jaar en in de afgelopen 2 jaar is er ontzettend veel gebeurd. Even een korte terugblik:

Onzekerheid in het begin
Omdat de startdatum van mijn job niet bekend was, heb ik in het begin lang in onzekerheid gezeten. Ik wist wel wanneer de Guangzhou College wou dat ik begon met werken, maar de werkvergunningen lieten het nog niet toe. Dus dat was wachten… in Nederland.

Vertrek naar China
Na maanden van onzekerheid, kwamen de papieren aan en kon ik naar China. Ik ben in het diepe gesprongen en ik heb er nog geen moment spijt van gehad. Ik heb geweldige mensen ontmoet en ondanks dat ik in een vreemd land was aangekomen, werd er vanaf het eerste moment heel goed voor mij gezorgd. Ik kwam vooral niks tekort en ik voelde me erg welkom. Ik ben nog steeds dankbaar voor de mensen die mij hebben geholpen in het begin.

Engelse en Chinese taal
Vooral in het begin waren er weinig buitenlanders op de campus. Veel van mijn collegas hadden nog nooit met een buitenlander gesproken. Veel hadden al meer dan 10 jaar geen Engelse les gehad. Ik kan hun natuurlijk ook niet dwingen Engels te spreken, dus vooral in het begin moest ik veel geduld hebben. Gelukkig grepen veel de kans om Engels te oefenen en na een paar goede ervaringen met mij, moedigden ze elkaar aan om zich niet te schamen voor hun Engels. Tot op de dag van vandaag is het altijd gezellig in de lift. Ik op mijn beurt doe nog steeds hard mijn best om Chinees te leren, soms gaat hun “elevator-pitch” in het Engels, soms lukt het me om mijn “elevator-pitch” in het Chinees te houden!

Chinese cultuur
In mijn kantoor zijn al mijn collega’s Chinees. De meesten hebben ook in het buitenland gestudeerd en spreken Chinees, Engels en 2 zelfs Frans. Mede dankzij hen heb ik veel van de Chinese cultuur kunnen leren. Vaak hebben we lunch of diner met gasten en dan is het fijn als iemand naast je even feedback geeft op je Chinese tafel etiquette. Ook andere aspecten van de Chinese cultuur zijn interessant om meer over te leren. Zoals in de dagelijkse omgang met elkaar, waarin het collectivisme duidelijk merkbaar is. Ik zou hier wel uren over kunnen praten.

Toekomst
Een hele grote vraag is natuurlijk, hoe ziet mijn toekomst eruit? Ik weet dat mensen in Nederland erg benieuwd zijn of ik weer terug kom naar Nederland binnenkort en ik weet dat mensen in Guangzhou erg benieuwd zijn hoelang ik in China zal blijven. Ik heb er wel een aantal ideeën hierover, maar totdat ik een besluit heb gemaakt… hou ik ze nog even voor mezelf!

Medische gebarentaal

Ik kwam er deze week niet zo goed uit wat ik op mijn blog zou schrijven, maar gelukkig had ik vanmorgen de raarste dag, dus daar zal ik jullie van op de hoogte stellen.

Een van mijn docenten heeft last van… aambeien. Hij heeft er dusdanig last van dat hij eigenlijk geopereerd moet worden. De ene dokter gaf hem een beetje creme, maar na een telefoontje van de baas, konden we terecht in het ziekenhuis in Huadu. Er ging ook een student mee voor eventuele vertalingen, maar omdat tijd schaars was, konden we niet heel kieskeurig zijn op het Engels.

Medische gebarentaal
De docent mocht eerst in een klein kamertje zijn broek laten zakken, maar later toen hij het infuus kreeg, moest de broek nogmaals naar beneden. Klein detail, de kamer waar hij het infuus kreeg, zaten nog 30 anderen. Het is dan niet anders en privacy kun je dan ook maar niet teveel waarde aan hechten.

De dokter sprak zelf ook geen Engels, met mijn iniemienie Chinees en de student probeerden we eruit te komen. Dit ging niet al te best, dus we gingen over naar “Medische gebarentaal”; eerst moet je natuurlijk uitleggen hoe je precies naar het toilet gaat en vervolgens moet je ook uitleggen hoe de medicijnen toegediend moeten worden en hoe vooral niet. Probeer het anders zelf eens uit te leggen en dan heb je vast wel door wat ik bedoel. De docent heeft nu overigens een infuus en een streng dieet en hij moet de komende 4 dagen op bed liggen. Dat kan gelukkig wel thuis. Dus hopelijk is hij snel weer beter.

Effient
Ziekenhuizen in China zijn wel onwijs efficient en niks gaat op rekening. Bij iedere behandeling betaal je vooraf. Overal zijn kleine kamertjes waar je voor bijna alles meteen terecht kunt, mits je hebt betaald. Er zijn natuurlijk ongelooflijk veel mensen in China en een huisarts bestaat hier niet echt. Ze gaan dus voor vrijwel alles naar het ziekenhuis. Waar wij gewend zijn dat het ziekenhuis voor echt serieuze zaken is, gaan ze hier ook heen voor aanhoudende verkoudheid of zaken waarvoor wij de huisarts zouden opzoeken. Eigenlijk kan dat niet anders, als je ziet hoeveel Chinezen er zijn, zou een huisartsenpost eigenlijk niet effient zijn en een stukje ziekenhuis is dan vele malen efficienter. Een soort van poli-kliniek dus eigenlijk.

Ik ben natuurlijk zelf erg blij dat ik zelf niet ziek ben geworden, ik vind het verschrikkelijk dat je als patient niet duidelijk met de dokter kan communiceren of andersom. Laten we het vooral zo houden en anders kom ik er vast wel uit met mijn “medische gebarentaal”.

Hospital Huadu

Qing Ming festival

Gisteren was ik een dagje vrij en dat was heerlijk! De reden voor het lange weekend is het Qing Ming festival, oftewel Tomb sweeping in het Engels. Chinezen eren op deze dag hun voorouderen en maken dan ook de graven schoon van hun voorouderen. Officieel is het festival 3 dagen, maar het viel op zaterdag, zondag en maandag. Daarom was iedereen op maandag vrij.

Reistijd
China is een ongelooflijk groot land, qua oppervlakte bijna net zo groot als Europa. Chinezen werken vaak in een andere provincie dan herkomst. Ondanks dat ze het grootste deel van het jaar in een andere provincie wonen, iedereen blijft gebonden aan hun “hometown”. Ook tijdens Qing Ming reizen Chinezen vaak naar hun “hometown” om te voldoen aan het eren van de voorouderen. Wat ik heb gemerkt is dat wanneer hun hometown meer dan 10 uur reizen is, ze niet voor “QingMing” naar huis gaan. Maar als het minder is, de kans erg aanwezig is dat ze naar huis gaan. Veel studenten kwamen ook niet opdagen voor de les op vrijdagmiddag/ochtend, omdat ze de tijd konden gebruiken als reistijd. Stel je voor dat je in 3 dagen even naar Zuid-Frankrijk reist en weer terug?

Tolwegen
China en ook Guangzhou heeft vele tolwegen. Je kunt je voorstellen als plotseling zoveel Chinezen in en uit de stad verhuizen, er ontzettend lange files ontstaan. Meestal worden de files veroorzaakt door de tolpoortjes. Gezien iedereen daar apart moet betalen en even stil moet staan, krijg je een lange rij. Je zou denken dat juist op deze dagen de tolpoortjes flink inkomsten zouden binnenhalen. Maar China heeft besloten dat het de file niet waard is. Daarom net als met Chinees Nieuwjaar zijn de tolwegen gratis met Qing Ming!

Heftige regenstormen!

Ik slaap altijd heerlijk op de campus, maar vanacht werd ik wel heel raar wakker. Er waren het hele weekend al regenstormen gaande en vanacht was de storm toch wel ontzettend heftig! Gezien ik op het hoekje van een gebouw woon, staat mijn appartement vol in de wind. Mijn ramen waren dicht, maar mijn gordijnen hingen bijna horizontaal, omdat de wind wel door kieren naar binnen kwam. Op een gegeven moment begon ik me af te vragen of mijn ramen er ook uit konden waaien. Maar dat is gelukkig niet gebeurd. Verder hoeven jullie je ook geen zorgen te maken, ik vind het vooral een aparte ervaring, want in Nederland heb ik dit nog nooit zo mee gemaakt.

Mijn appartement is boven een parkeerplaats voor e-bikes. De meeste mensen hebben ook een alarm geinstalleerd op de e-bike en bij elke donderslag, gingen al die alarmen af en vlogen de lampen op de gang aan (gaan aan op geluid). Ik kreeg een beetje het idee dat ik in een spookhuis beland was, maar vond het vooral vervelend dat ik niet verder kon slapen.

Zojuist kwam ik erachter dat er bij mij in de provincie afgelopen week ook doden zijn gevallen door de storm: klik hier voor het artikel. Mijn provincie is 4x zo groot als Nederland. Als je kijkt op het plaatje bij het artikel, zie je een dikke rode plek en daar woon ik. Voor zover ik weet zijn er geen doden gevallen in mijn woonplaats, maar het idee is natuurlijk geen prettig idee. Ik weet niet hoe deze mensen zijn verongelukt, maar ik acht de kans het grootst dat dit mensen waren die niet op tijd konden schuilen voor dit weer. Ik geloof nu wel dat wij het ergste gedeelte van de storm hebben gehad en nu fluiten er zelfs vogeltjes en is het even windstil.

Overstroming
De campus ligt in een soort van valei, dat is geweldig mooi, want daarom hebben we ook minder last van luchtvervuiling. De uitstoot van fabrieken gaat als het ware over ons heen. Maar met deze harde regen, stroomt het regen van de bergen om ons heen, de campus op. Het gevolg is ook dat het riool het niet helemaal aan kan en het water stroomt er dan ook uit. Ik loop vandaag met mijn laarzen aan en dat blijf ik de komende dagen ook doen, want anders is het zonde van mijn schoenen.

Ik weet dat het in Nederland nu ontzettend mooi weer is, gezien er geweldige terrasfoto’s voorbij komen op mijn Facebook pagina. Ik hoop dat jullie er allemaal lekker van genieten en ik kan dat hopelijk snel ook weer.

Ik heb ook een mooie foto van hoe onze winkelstraat op campus eruit ziet na heftige regenval:

campus regen

Lente!

Eindelijk, het is lente. Ook in Guangzhou leek de “winter” eeuwen te duren. Uiteindelijk hebben we misschien 2/3 maanden kou gehad, waarbij het hartje winter: 5 graden was. Dus achteraf gezien valt het reuze mee. Het is wel verschrikkelijk als je binnen geen verwarming hebt en s’ochtends uit bed komen is dan ook echt een crime.

BBQ & Kristel Zweers
Dit weekend hadden we cabaretiere Kristel Zweers op bezoek in Guangzhou, ze heeft een tour gedaan door China (Shanghai en Beijing) en ook voor 40 Nederlanders in Guangzhou wou ze wel optreden. Iedereen heeft ontzettend genoten en daarna gezellig met zijn allen gegeten op een georganiseerde barbeque. Er was zelfs een zwembad en ik had uiteraard mijn bikini mee, maar ik durfde net niet als enige het zwembad in te springen, maar met het weer had het zeker gekund!

Lente in Zuid-China
Ik heb nu alle dagen mijn zomerkleren aan. Het weer is superlekker en ik heb dit weekend al lekker op het terras gezeten met blote schouders. Het is wel ontzettend vochtig in Zuid-China en dat merk ik vooral aan mijn was die buiten, vrijwel niet, droogt. Soms is het zo vochtig buiten dat je het gevoel hebt dat je in een stomerij staat, want alle ramen beslaan van beide kanten. Wij hebben in ons adminstratie gebouw, een grote binnenplaats en de verdiepeningen daarboven hebben “hekjes” van glas. Deze “hekjes” waren volledig beslagen en een grote stoomwolk in het midden van de binnenplaats zorgde ervoor dat je de overkant van de binnenplaats bijna niet meer kon zien. Toch is de temperatuur wel fijn en het is ook fijn dat je niet overal je jas meer aan hoeft.

Schimmel
Een terugkomend probleem in de lente in China, is de schimmel. Omdat de lucht ontzettend vochtig is, worden ook je kleren in de kast en tassen vochtig van binnen. Net als wanneer je een natte handdoek in de wasmand gooit, gaat het na een poosje ook een beetje ruiken en krijg je schimmels. Ik zet daarom bakjes met rijst in mijn kast en als we een ontzettend vochtige dag hebben, hou ik mijn ramen dicht.

Natte vloeren
Waar je ook erg voor moet oppassen zijn de natte vloeren. Omdat tapijt of hout niet lang mee gaat in Zuid-China liggen bijna overal tegels. Sommige gladder dan de ander, maar hier blijft (lucht)vocht ook op liggen. De tegels zijn meestal koeler en daarom krijg je ook makkelijk plassen water. Als je niet genoeg profiel onder je schoenen hebt, glij je daarom zo weg. Oppassen geblazen dus!

Kunst en cultuur in Guangzhou

Alles gaat hier lekker zijn gang, de dagen en weken gaan voorbij en kan niet geloven hoe snel de tijd gaat. Inmiddels zit ik hier al bijna anderhalf jaar. Mijn Chinees is vooruit gegaan en ik heb steeds meer spulletjes (en rommel) in mijn huis staan. Allemaal bewijs dat ik hier al een lange poos ben.

Dit weekend ben ik naar de Redtory geweest in Guangzhou. Voorheen was dat een leegstaande fabriek, maar nu is het omgebouwd naar een kunst en cultuur locatie. De plek zelf is al heel bijzonder: je komt aan op een metrostation met veel verschillende kraampjes en je loopt een modderpaadje in. Je kan de “locals” en de bezoekers snel onderscheiden, want de bezoekers zien er ietsje artistieker uit, kleding is nieuwer en modieuzer. De locals hebben kleding aan van jaren terug en overal zitten vlekken in. Aan beide kanten van het modderpaadje zijn allemaal kleine winkeltjes en er zitten vrouwtjes aan de kant die kleine pareltjes op jurken naaien. Overal ligt afval en je komt zelfs langs een vuilnisbelt. Dan is er ergens een poort die je door kan en dan sta je op het terrein van de Redtory. De oude fabriek.

Aan alles kun je nog zien dat het een oude fabriek is, maar overal zijn hippe mensen en overal zijn activiteiten en winkeltjes. Je kan er workshops doen en er zijn terrasjes waar je koffie en bier kunt drinken. Er zijn verschillende exposities en je kunt kunst bekijken en kopen. Omdat het een hele oude omgeving is, maar verder wel ontzettend schoon, zie je ook overal modellen en fotografen die foto’s maken voor de onlineshop: Taobao.

Taobao
Op Taobao kan je daadwerkelijk alles vinden en het lijkt heel erg op Marktplaats. Je kunt online bestellen en betalen en de “verkoper” stuurt het vervolgens op. Het is meer een handelsplaats, dan verkoop van 2e hands spullen. Mensen hebben hun eigen winkeltjes en promoten hun producten. Als ze iets hebben verkocht, kunnen ze reviews krijgen, waarmee hun winkel meer aanzien krijgt. Mooie modellen en mooie foto’s kunnen dus ook meer verkopen opleveren.

Nederlandse cultuur
Volgend weekend komt cabaretier Kristel Zweers naar Guangzhou om een optreden te doen voor de Nederlandse Vereniging. Ze maakt ook een ronde langs Beijing en Shanghai, maar ze komt ook langs in Guangzhou. Haar optreden is dan niet in de Redtory, maar in een mooie zaal van het Marriot hotel in Guangzhou.

Bestuurslid
Ik ben sinds kort ook “bestuurslid” van de Nederlandse Vereniging en ondersteun in de activiteiten en de organisatie ervan! Op het moment zijn we ook druk met de organisatie van het Koningsfeest 28 April. Want er zijn genoeg Nederlanders in Zuid-China die ook graag het Koningsfeest vieren, ook al zijn ze niet in Nederland. De Nederlandse Vereniging zoekt daar nog sponsors voor… Dus ben je een bedrijf en heb je baad bij promotie van jouw bedrijf in Zuid-China, dan is het sponsoren van het Koningsfeest een idee en neem dan gerust contact met me op!

Nederlandse comfort

Zoals ik in mijn vorige blog heb geschreven, heb ik nu vakantie vanwege het Chinese Nieuwjaar en daarom is er ook wat schrijf stilte geweest. Wat ik niet in mijn blog had geschreven, is waar ik uit zou hangen in mijn vakantie. Wie mij ook op Facebook heeft, zal misschien hebben gezien dat ik weer terug ben in Nederland! In plaats van rondreizen in Azie, heb ik besloten, dat ik liever een bezoekje breng aan mijn lieve vriendinnetjes en familie in Nederland.

Toilet comfort
Ik vind het heerlijk om weer terug te zijn. Vooral van de kleine dingetjes kan ik heel erg genieten. Met name als ik naar het toilet ga; ik kan er gewoon op zitten (en niet hurken), er hangt altijd toiletpapier (wat ik daarna in de WC kan gooien en niet in een prullenbakje hoef te doen), er is vaak een wastafeltje waar ik mijn handen kan wassen en meestal is er ook nog eens handzeep!

Drukte
Wat mij al helemaal niet meer opviel in Guangzhou, is dat het echt een mega drukke stad is en je vaak niet eens op je eigen tempo door de stad kan lopen, want je bent afhankelijk van de snelheid van de mensen voor en om je heen. In Nederland is het heerlijk rustig op de straten en in winkels (ook al noemen mijn vriendinnen het dan wel heel druk).

Zelfs in de Ikea stonden er maar 5 mensen te wachten voor de WC en voor de koffie misschien 7. Je kon op alle gemak de bedden en banken uitproberen, terwijl in China alle bedden en banken in de Ikea altijd bezet zijn met families die lekker koffie gaan drinken.Ik ben op een zaterdagmiddag naar de Ikea in Amsterdam geweest en dat schijnt dus echt een hele drukke dag te zijn, maar ik vond het lekker rustig.

Schone lucht
Ik cross in Nederland heel wat af met de auto, om iedereen te zien die ik wil zien en ik heb vaak last van de felle zon die in mijn ogen schijnt. Eigenlijk is dat ook iets waar ik niet om moet zeuren, want in China is er geen felle zon, door de luchtvervuiling. De zon komt in Guangzhou wel eerder op en gaat ook weer later onder, omdat we dichter bij de evenaar zitten.

Genieten
Ik geniet heel erg van mijn tijd in Nederland en ik heb natuurlijk ook overwogen om weer terug te komen. Omdat je in China economische groei hebt, merk ik duidelijk dat Nederland nog steeds last heeft van crisis. Het is fijner werken als bedrijven zich drukker maken om kwaliteit dan om een dubbeltje, maar zelfs dan merk ik in mijn leeftijdsgroep dat er nog steeds veel mensen werkloos zijn, of niet in de sector werken waar ze eigenlijk willen werken.

Als ik een paar jaar terug mijn ideale baan zou moeten omschrijven, denk ik dat ik op mijn huidige baan uit zou komen. Dan heb ik het over de positie en de school zelf, niet eens zo zeer dat het in het buitenland is. Ondanks dat ik graag terug zou willen komen naar Nederland, vanwege mijn familie en vrienden, vind ik het tegelijkertijd ook moeilijk, want ik weet dat ik daarvoor wel een mooie baan moet inleveren. Maar wie weet wat de toekomst brengt.

Retour
Op 24 januari ben ik geland en op 10 februari vlieg ik weer terug naar Guangzhou. Op 12 februari komen mijn ouders en zusje aan in Guangzhou en dan kan ik ze ophalen vanaf het vliegveld. Ze komen in de avond aan en dan kan ik overdag nog boodschappen doen (hoe degelijk) en het hotel controleren. Met de extra dag kan ik ook net even wat zaken afronden op de campus en dan heb ik daarna alle tijd om mijn familie mijn geweldige leven in China te laten zien.

Gelukkig Nieuwjaar: Xīnnián hǎo!

Allerlaatste dagje van 2013 alweer! Ik heb nu een volledig kalenderjaar in China gewerkt en dat vind ik toch best een mijlpaal. Voor 2013 verwacht ik een makkelijke belastingaangifte! Ik dacht eerder dat ik op 1 Januari gewoon moest werken, maar ik blijk morgen toch vrij te zijn. Kan ik vanavond toch opblijven tot 12 uur s’nachts om het nieuwe jaar in te luiden.

Tijdverschil
Omdat ik 7 uur voor loop op Nederland, vier ik het nieuwe jaar volgens de Nederlandse tijd om 5 uur s’middags. Vervolgens vier ik Nederlandse nieuwjaar om 7 uur s’ochtends, maar daar ga ik niet de wekker voor zetten natuurlijk.

Semester afloop
De meeste studenten en docenten van onze school sluiten nu ook bijna het semester af. Officieel is dat 20 Januari, maar heel veel studenten hebben de meeste toetsen afgewerkt en dat geld ook voor mijn buitenlandse docenten. De meeste docenten kunnen rond 10 Januari met vakantie, maar omdat ik in het kantoor werk, is mijn laatste kantoordag 20 Januari. Daarna hebben we “winter vakantie”, omdat eind Januari het Chinese Nieuwjaar wordt gevierd. Het nieuwe semester begint dan weer op 24 Februari. Dat is dus ongeveer 5 weken vakantie! Tussendoor hebben ze in China weinig feestdagen (en als ze die wel hebben, moeten ze vaak in het weekend ingehaald worden). Dat betekent ook dat ik voor de vakantie al mijn voorbereidingen voor het nieuwe semester af moet hebben en daar ben ik nu dan dus ook druk mee bezig. Er worden nieuwe boekjes gedrukt voor de nieuwe buitenlandse docenten, orientatie dagen georganiseerd en vooral de werkvergunningen voor elkaar krijgen is erg belangrijk.

Bezoek papa, mama en zusje
Op 12 Februari komen mijn ouders en jongste zusje Janine naar China voor 1 week. Voor mijn vader is het dan de 2e keer dat hij mij komt bezoeken, maar het is de eerste keer voor mijn moeder en voor Janine. Ik heb er onwijs veel zin in om ze China te laten zien en ik heb er de volste vertrouwen in dat ze er van zullen genieten!

Ik wens iedereen een gelukkig nieuwjaar en dat alle wensen uit mogen komen!

Vrolijk Kerstfeest en een Gelukkig Nieuwjaar!

De feestdagen komen er weer aan en in China weten ze ook heel goed dat er westerse feestdagen aan komen. De meeste winkels doen hun best met de kerstversiering en maken gebruik van de feestdagen om extra promotie te maken voor hun producenten. Ondanks dat de meeste mensen in Zuid-China nog nooit sneeuw hebben gezien, hangen ze ook mooie sneeuwvlokjes op de ramen en kom je soms een plastic sneeuwpop tegen.

Werken tijdens Kerst
Omdat Kerstmis geen officiele feestdag is in China, moet ik gewoon werken. Het is nu ook het einde van het semester, dus het zou ook niet handig zijn om een dag vrij te nemen, want dan kom ik met mijn werk in de knoop. Kerstmis vier ik ook het liefst met mijn familie, dus als het niet met de familie is, dan maak ik er liever een gewone werkdag van.

Winterday
Gisteren was het in China “Winterday”, vooral in Guangdong provincie vinden ze het een belangrijke feestdag. Ik heb er eerlijk gezegd weinig van gemerkt, maar het voornaamste op deze dag is dat je “dumplings” eet. Ik had er weinig van gemerkt, maar een aantal studenten wensten mij een fijne winterdag. De winterdag is de langste winterdag en hierna kijkt iedereen weer uit naar de lente.

Kou
Het is momenteel redelijk koud in Guangzhou (soms wel 7 graden), maar vergeleken met Nederland is dat natuurlijk niets. Het is hier ook vrijwel altijd windstil op de campus, omdat we in de bergen zitten. Toch is 7 graden echt wel koud hier, gezien geen enkel gebouw verwarmd wordt. Huizen zijn slecht geisoleerd, dus ik slaap nu met een elektrische deken en 2 dikke dekens. Iedere ochtend is het heel moeilijk om op te staan, want het is binnenshuis en in kantoor gemiddeld 10 graden. In het kantoor zit iedereen met een winterjas en sjaal om. Ik typ dit bericht ook met handschoenen aan. Toch snap ik dat ze niet massaal verwarmingsapparatuur installeren, gezien het maar 1 maand per jaar deze temperaturen heeft. De rest van het jaar is het lekker warm of snikheet. Ondanks dat ik het nu koud heb, een verwarming aanschaffen, is bijna niet de moeite waard.

Vrolijk Kerstfeest en een Gelukkig Nieuwjaar!
Ik wou eerst iedereen via online websites een persoonlijk kaartje door de brievenbus gooien, maar het schijnt niet mogelijk te zijn om verschillende kaarten met adressering in 1x af te rekenen. Dus vandaar dat ik iedereen via mijn blog een Vrolijk Kerstfeest en een Gelukkig Nieuwjaar wens! In China vieren ze het Chinese nieuwjaar een maand later en dan wordt het jaar van het Paard ingeluid. Afgelopen jaar was het jaar van de Slang (mijn Chinese sterrenbeeld). Dus je zou kunnen zeggen dat het afgelopen jaar mijn jaar is geweest. Ik hoop toch minstens zoveel geluk te krijgen in het komende jaar en dat wense ik ook aan jullie!

Merry Christmas

Vorige Oudere items