Ik kwam er deze week niet zo goed uit wat ik op mijn blog zou schrijven, maar gelukkig had ik vanmorgen de raarste dag, dus daar zal ik jullie van op de hoogte stellen.
Een van mijn docenten heeft last van… aambeien. Hij heeft er dusdanig last van dat hij eigenlijk geopereerd moet worden. De ene dokter gaf hem een beetje creme, maar na een telefoontje van de baas, konden we terecht in het ziekenhuis in Huadu. Er ging ook een student mee voor eventuele vertalingen, maar omdat tijd schaars was, konden we niet heel kieskeurig zijn op het Engels.
Medische gebarentaal
De docent mocht eerst in een klein kamertje zijn broek laten zakken, maar later toen hij het infuus kreeg, moest de broek nogmaals naar beneden. Klein detail, de kamer waar hij het infuus kreeg, zaten nog 30 anderen. Het is dan niet anders en privacy kun je dan ook maar niet teveel waarde aan hechten.
De dokter sprak zelf ook geen Engels, met mijn iniemienie Chinees en de student probeerden we eruit te komen. Dit ging niet al te best, dus we gingen over naar “Medische gebarentaal”; eerst moet je natuurlijk uitleggen hoe je precies naar het toilet gaat en vervolgens moet je ook uitleggen hoe de medicijnen toegediend moeten worden en hoe vooral niet. Probeer het anders zelf eens uit te leggen en dan heb je vast wel door wat ik bedoel. De docent heeft nu overigens een infuus en een streng dieet en hij moet de komende 4 dagen op bed liggen. Dat kan gelukkig wel thuis. Dus hopelijk is hij snel weer beter.
Effient
Ziekenhuizen in China zijn wel onwijs efficient en niks gaat op rekening. Bij iedere behandeling betaal je vooraf. Overal zijn kleine kamertjes waar je voor bijna alles meteen terecht kunt, mits je hebt betaald. Er zijn natuurlijk ongelooflijk veel mensen in China en een huisarts bestaat hier niet echt. Ze gaan dus voor vrijwel alles naar het ziekenhuis. Waar wij gewend zijn dat het ziekenhuis voor echt serieuze zaken is, gaan ze hier ook heen voor aanhoudende verkoudheid of zaken waarvoor wij de huisarts zouden opzoeken. Eigenlijk kan dat niet anders, als je ziet hoeveel Chinezen er zijn, zou een huisartsenpost eigenlijk niet effient zijn en een stukje ziekenhuis is dan vele malen efficienter. Een soort van poli-kliniek dus eigenlijk.
Ik ben natuurlijk zelf erg blij dat ik zelf niet ziek ben geworden, ik vind het verschrikkelijk dat je als patient niet duidelijk met de dokter kan communiceren of andersom. Laten we het vooral zo houden en anders kom ik er vast wel uit met mijn “medische gebarentaal”.
Linda de Winter 