Linda de Winter

Hakken aan, jurk uit de kast, haren vast en op naar het werk! Vanaf mijn appartement is het het eerste kantoor dat ik tegenkom. 2 heuvels af en trapje op en ik ben present. Ik heb een kantoor samen met 5 andere medewerkers. Allemaal vrouwen, dus dat zal nog wel een heksenketel worden.

Vergadering
De dag begon al goed met een vergadering in het Chinees. Ik probeerde zelf vanuit het gebrabbel woorden te onderscheiden, wat me natuurlijk helemaal niet lukte. Toch heb ik het vertrouwen erin, als ik dit maar consequent blijf proberen, het toch ooit een keer moet lukken! En ach… ik moet iets doen als ik moet luisteren naar een vergadering die ik toch niet versta. Na de vergadering stond iedereen op om aan het werk te gaan en ik kreeg een computer aangewezen, waaraan ik kon gaan werken.

Eigen taak
Erg duidelijke instructies waren er niet, maar ik weet dat mijn taak hier op de universiteit is om internationale studenten te recruiteren. Ik heb daarom zelf zoveel mogelijk informatie gezocht om dit onderwerp te ondersteunen en dan weet ik ook vanuit waar ik zometeen moet gaan werken en wat de mogelijkheden zijn.

Werktijden
De werktijden zijn best wel fijn! We beginnen om half 9 tot 12. Dan is het tijd voor de lunch en even bij te slapen van een drukke ochtend (of wat is het nut van een siesta?) en dan van half 3 tot 6 uur weer. Valt me alles mee moet ik zeggen.

Politiebureau
Na een ochtend werken in de middag naar het politiebureau geweest om mijn verblijf aan te geven (zoiets als verhuizing aangeven bij de gemeente). Dat ging allemaal erg snel en mijn paspoort ging van de ene naar de andere hand en uiteindelijk kregen we een papiertje met allerlei stempels dat kennelijk voldoende is. Volgende stap is de werkvergunning, zodat ik hier mag blijven tot juli.

Bank
Daarna hadden we nog tijd over. Om mijn loon gestort te krijgen, heb ik een Chinees banknummer nodig en bankpasje. De bank was echt verschrikkelijk druk, we hadden een kaartje getrokken voor 32 beurten verder, elke beurt duurt ongeveer 5 tot 10 minuten… reken maar uit! Gelukkig was Garaya mee en met wat gebabbel over de buitenlander een VIP-kaartje gekregen… toen waren we natuurlijk veel sneller aan de beurt! En nu heb ik een Chinese bankpas! Hier kan ik niet mee betalen in Nederland, maar over 3 maanden kan ik een mastercard aanvragen en daarmee kan ik wel geld ophalen in Nederland.

Grote Nederlanders zijn eng
Ik heb een Chinees aan het huilen gemaakt… ik denk dat het echt aan mij lag, want het was een kindje van ongeveer 2 jaar oud. Toen ik vanmorgen de heuvel af stampte (want ik had hakken aan), keek ik heel vriendelijk naar de mensen die bij de bushalte aan het wachten waren en het kindje keek me ontzettend bang aan en toen ik vriendelijk probeerde te lachen was het helemaal mis. Huilend achter de moeder verscholen, was voor mij het teken om er in een grote boog omheen te lopen en gauw door te lopen. Haha