Linda de Winter

Precies 1 jaar geleden stapte ik in het vliegtuig om mijn avontuur in China aan te gaan. Ik had een werkvisum in mijn paspoort en mijn koffer wel 5 keer opnieuw ingepakt. Ik wou veel te veel meenemen en als alles eindelijk in mijn koffer paste, was hij veel te zwaar. Ik kan niet geloven hoe snel de tijd voorbij is gevlogen, het voelt alsof ik hier al jaren zit! Ik reis met gemak in mijn eentje door Guangzhou, leg met handen en voeten uit wat ik wil hebben en krijg vrijwel altijd voor elkaar wat ik wil. Soms moet ik ook mijn wensen aanpassen, als ik niet duidelijk kan maken wat ik wil. Maar dat heb je nou eenmaal als je in een land woont waar je de taal niet spreekt.

Bezoek Nederland
Ik ben niet een jaar lang in China geweest, ik ben in totaal 3x teruggekomen. 1x voor mijn moeders verjaardag, een studiereis van mijn school en afgelopen zomer. Toch voel ik me thuis in China. Ik hou van Nederland, maar ik heb hier mijn eigen plek, mijn eigen bed en in mijn huis heb ik foto’s gehangen van familie en vrienden. Dit is nu mijn thuis en zo voelt het ook. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik hier voor altijd blijf, maar ik ben hier op het moment wel gelukkig.

Collectieve cultuur
Ik heb ontzettend lieve Chinese collega’s en leuke buitenlanders op de campus. Ik ben nog steeds goed bevriend met de Chinese docenten die voor het eerst naar Nederland kwamen en ik ben goed bevriend met mijn collega’s in mijn kantoor. Zelfs bij mij in het administratie gebouw, ben ik bevriend met Chinezen die geen woord Engels spreken, maar we zien elkaar wel altijd en houden de lift voor elkaar open. China heeft een onwijs collectieve cultuur en ik vind het geweldig; waar je in Nederland je op een nieuwe werkplek eerst zou moeten bewijzen, zijn Chinezen ervan overtuigd dat hun baas een goede keuze heeft gemaakt en je wordt vrijwel direct geaccepteerd en uitgenodigd voor etentjes en samen sporten.

Verandering
Toen ik vorig jaar hier op de campus kwam, zat ik in een ander kantoor en woonde ik in een ander appartement. Ik ben inmiddels verhuisd van werkplek en van woning. Als je de campus bekijkt van een jaar terug en nu, is er flink wat verandering geweest. De gehele sfeer op de campus is veel internationaler, mede omdat er ook meer buitenlanders op de campus rond lopen. Ook is het personeel op onze school veel meer gefocust op Engels, omdat ze nu mogelijkheden zien om hun Engelse taal te oefenen. De gehele school is aan het groeien en ik vind het geweldig om te zien en mee te maken. De buitenlandse docenten worden zelfs lid van studentenverenigingen om bijvoorbeeld bepaalde sporten te leren.

Dankbaar
Het is nu precies een jaar geleden en ik ben erg dankbaar voor al mijn collega’s en vrienden om mijn leven hier in China zo aangenaam mogelijk maken. Ik probeer op mijn manier hun zoveel mogelijk te helpen, maar zoveel als dat hun voor mij doen, is eigenlijk onbeschrijfelijk. Ik heb geen foto van iedereen die ik liefst zou bedanken, maar ik heb wel een foto van een etentje tijdens: “mooncake festival”. Een feestdag waarbij mooncake gegeten wordt. Op de foto zie je Isabella, Wu Dan en Rosemary. 2 Chinese collega’s (maar ik heb er nog 2 in mijn kantoor) en Foreign Teacher waar ik dik bevriend mee ben. Maar ik heb nog 2 collega’s in mijn kantoor, Emilie (die net bevallen is van een dochter) en Fiona. Het liefst had ik nu een foto gepost met iedereen die ik wil bedanken, maar dat zijn er simpelweg teveel om op te noemen!